Ruggero'nun yanında gözlerimi açtım.Muhteşem bir uykuydu. Neredeyse bir ay hastanede kaldıktan sonra sevdiğim adamın kollarında uyanmak...Mükemmel bir şeydi.
Meğer sapık müdür beni kaçırdığına kullandığı maskeyi,alıp Mich'in odasına koymuş.Kafamı kaldırıp ona baktığımda onun hâlâ uyuduğunu gördüm.Yanağını öpmek için uyandığımda yine döndü ve dudaklarıma kapandı.Hemen geri çekildim.
"Of Ruggero hep aynısını yapıyorsun!"
"Ne var?Ben onları öpmek için ölüyorum."
"İstenen yeterliydi."
"İsti..."
Karol hevesli Ruggero'nun sesini muziplikle kesti.
"Hayır Pasquarelli.Şansını kaybettin."
Ruggero'nun yüzü düşerken yanına oturdum.
"Ruggero ben şey istiyorum."
"Ne hayatım?"
"Onunla konuşmak."
☆☆☆
Dolaba doğru ilerledim ve bugün giymek istediklerimi çıkardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yüzü saymayın sksmsmsk)
Hazırlandık ve Ruggero ile birlikte onu tuttukları yere gittik.
☆☆☆
"Niye yaptın lan bunu bana?!"
Dedim ve yüzüne bir tekme geçirdim.
"Anlamadın hâlâ değil mi?"
Dedi yüzü kan içinde,nefes nefese.
"Seni istiyordum ben Karol.Her yerini.Geldiğin günden beri. Aslında bir kere izin verseydin,bunlar hiç olmayacaktı."
"Midemi bulandırıyorsun."
Dedim ve dışarı çıktım.
"Yemeğe...Gidelim mi?"
Dedi Ruggero.Ona gülümsedim.
"Olur aslında."
Gülümseyerek beni arabaya bindirdi.
"Bizimkileri de alalım mı?"
"Tabii ki."
Birkaç saat sonra kızlarla alışverişteydik.Bu gece Vahşet gibi giyinmeyecek,normal olacaktık.Neden böyle hissettim bilmiyorum ama bu bana da iyi gelebilirdi.Kızlarla bir sürü elbise denedik.Bir süre sonra hazırdık.
