Vahşet

49.BÖLÜM:MUCİZE OLAYIN DEVAMI

RUGGERO

Çok uzun süredir uyuyordum.

Bu yüzden oldukça iyi ve dirençliydim.Bize neler olduğunu anlatmıştı Pasqueale.Ah beni güzel karım...Biricik Karol'um...
Dayanamamıştı benim ölüm haberime.Yani...Habere işte.

Uzun süredir uyuduğum için yaralarım iyileşmişti ve bağıra çağıra dokrları ikna ederek Karol'un yanına gitmek için kalkmıştım.

"Abi,emin misin?Çok uzun süredir uyuyorsun ve..."

Ana'ya baktım ve sözünü kestim.

"Uyuyordum Ana.Yaralarım iyileşti.Artık karımı görmek istiyorum."

Bunun üzerine konuşmadı.Yine de koluma girdi.

"Önlem olarak."

Göz kırptı.Aynaya gözüm gittiğinde korkunç göründüğümü farkettim.Üzerimde hasta elbisesi vardı.Kıvırcık saçlarım dağınıktı ama her zamanki traşındaydı.Yüzüm bile dümdüzdü.
Bunu düşündüğümü anlayan Ana gülümsedi.

"Karol yapıyordu."

Ona döndüm.

"Senin uyanacağına o kadar emindi ki uyurken bile seni temizledi.İki günde erkek saç traşını öğrendi.İki günde bir yüzünü traşladı.Seni yıkadı.Favori yazarlarından kitaplar okudu.
Çocukları yanına getirmedi,kötü etkilenmemeleri için.Bu yüzden gece onlar uyurken Valu'yla görüntülü bağlandı ve laptopu önüne koydu.Hani sen geceleri onları uyurken izlemeyi severdin ya.O yüzden."

Gözlerimin dolduğunu hissettim.Benim güzel karım,benimle ilgilenirken bile çocuklarımızın psikolojisini düşünüyordu.O hem sadık bir eş,hem de iyi bir anneydi.

Onu evlatlık alarak onunla bir bağ kurmuştum.Derdim asla fantazi değildi.Sadece ona bir şekilde yaklaşmak istemiştim.Eğer onu almasaydım benimle asla ilgilenmeyeceğini biliyordum...

Ama şimdi...Şimdi o benim karımdı ve çocuklarımın annesiydi...

"Hadi Ana.Yengenin yanına gidelim."

Karol benden daha kötü durumdaydı çünkü kalbi benden sonra iki defa daha durmuştu.Ama şimdi iyiydi.

"Aşkım?"

"Ruggero!"

Karol bir anda doğruldu.

"İyi misin? Niye kalktın?"

Endişeli bile güzel olan karımın yanına gittim.

"Çok iyiyim güzelim.Ama saçların..."

Onları son anda farketmiştim.Açık kahverengi saçları bembeyaz olmuştu.Benim yüzümden...

"Üzülme.Zaten rengini değiştirecektim."

Diye beni rahatlattı.Güzelim benim...

"Tamam güzelim.Şimdi ne yapacağız biliyor musun?"

"Nee?"

"Eve gideceğiz ve sen iyileşir iyileşmez seni bir güzel..."

Ana boğazını temizledi.Ruggero güldü.Karol'un gözleri kocaman olmuştu.

"Çok fesatsınız.Öperim diyecektim."

Kahkahalar ortalığı çınlattı.

ANA

Abimi ve yengemi eve bıraktıktan sonra şu Brisa'yı aramaya gittim.Fakat evde bir cenaze vardı. Birine sorduğumda,kızın öldüğünü öğrnedim...

KAROL

Bu kötü zamanlar bana birşeyi farkettirdi.

Beterin de beteri vardır...

Ve bundan sonra, bir iyilik yapmaya karar vermiş,bunu Ruggero'yla paylaştığımda kabul etmişti.

JORGE

Hastanede bir o yana, bir bu yana gidip en sonunda bir karar verdim. Chiara ile konuşacaktım. Odasının kapısını çaldığımda birden açtı.

"Jorge?"

"Chiara..."

●●●

Arkadaşlar bu ultra kısa ama bir sonraki bölüm final olduğu için yaptım.