Vahşet

43.BÖLÜM:HERŞEY DEĞİŞTİ

Kızlarla sohbet ederken,eskiye gitti konu.Valu sinsice sırıttı.

"Hâlâ kızı mısın Rugge'nin?"

"Saçmalama Valu.Bunun bir oyun olduğunu bilmiyorsun sanki.
Fantezi olarak bile kullanmıyoruz artık.Yok babacık mış yok kızımmış,artık kullanmıyoruz onları."

"Nasıl yani?"

Dedi Giovanna.

"Bu demek oluyor ki hikaye artık "daddy" türünden değil mi?"

Gülümsedim.

"Evet.Sizin dilinizde,artık bu hikaye "daddy" türünde bir hikaye değil.Çok daha değişik bir hikaye.Anlam veremiyorum."

Kıkırdadık.Valu kahvesini kapattı.Caro güldü.

"Kız ne yaptın sen öyle?"

"Ya fal baktıracağım.Ha bu arada,sizi bizim arkadaşlardan biriyle tanıştıracağım,Adı Jorge.Mich'in hastaneden arkadaşı.Uzun bir süreden beridir Amerika'daydı.Bugün dönüyor.Birlikte bir yemek ayarlamayı düşünüyordum.Hem siz de tanışırsınız."

"Ama ben de benim doktorum Chiarra'yı çağıracaktım."

Dedi Caro.Ben de gülümsedim.

"İkisini de çağıralım o zaman?Bizim eve kolay kolay sığarız."

"Mantıklı.Ama Jorge'a ayıp olmasın?"

Dedi Gio.Valu güldü.

"Jorge zaten kalabalığı çok sever.Simon'un doktoru oydu."

ANA

Akşam oldu ve ben de ışıkları açmadan,odamda oturuyordum.
Odamın bir duvarı camdı,bu sayede dışarıyı rahatça seyredebiliyordum.Ama ben dışarıyı değil,dışarıdakini izliyordum.Sarışın yeşil gözlü aşkımı...

"Ana?"

Kapı aralandı ve ben de beyaz bluzu,mavi eteği ve hafif makyajıyla Karol'u gördüm.

"Efendim Karol?"

Dedim hızlıca göz altlarımı silerek.İçeri gelip yanıma oturdu.

"Neyin var?"

"Hiç."

"Öyleyse neden ağladın?"

Başımı eğdim.

"Anlat bana.Lionel'le neler oluyor?"

"Biz...Biz birlikteydik Karol."

Ona anlayabileceğimi düşünüyordum,başladım.

"Sen daha gelmeden önceydi.5 sene önce.Lionel'le birlikteydik.
Sonra ben...İspanya'dan iş teklifi aldım.Gitmem gerekliydi.Bu yüzden ayrıldık."

Tekrar hıçkıramaya başladım.

"Konuştun mu peki onunla?"

"Hem de defalarca!Ama beni dinlemeyi her defasında reddediyor."

Beni kolunun altına aldı.

"Bebeğim...Ağlama ama."

"Karol ben onu hâlâ çok seviyorum."

"Bak güzelim...Eğer seni dinlemiyorsa,hâlâ üzgün olduğu içindir.
Bu da demek ki,seni hâlâ unutmamış."

Kafamı kaldırıp ona baktım.

"Sence öyle midir?"

"Öyledir güzelim.Merak etme sen."

Gözlerimi sildi.