Sabah acayip bir kasık ağrısı ile uyandım.Ruggero hâlâ uyuyordu.
Kalktım ve iç çamaşırımı giydim.Üstüne de mor geceliğimi attım ve hırkasını giyerek terliklerimle aşağı indim.Buzdolabından bir ağrı kesici alarak suyla içtim.Birkaç dakika içinde rahatlatmıştı.
"Günaydın Karol!"
Dedi Mich aşağı inerken.
"Günaydın."
O da bir su içti.
"Neyin var?"
"Biraz ağrım var sadece o kadar."
"Ooo maç sert geçmiş anlaşılan!"
Pis pis sırıtırken koluna vurdum.
"Terbiyesiz."
Dedim ve ben de onun gibi gülemeye başladım.Ruggero da sesimize gelmiş olmalı,yanımızda oldu.
"Günaydın çocuklar."
Ona cevap verdik ve Ruggero gelip sırtımdan sarıldı.Canımın acıdığını bildiği için hafif hafif kasıklarıma masaj yapıyordu.
Yukardan Valu'nun çığlığı geldi.Birbirimize baktık ve yukarı çıktık.Valu üstüne yorganı tutmuş,telefonu kapatıyordu,yatakta ayakta duruyordu.
"Ne oldu karıcığım?"
"Carolina geliyor!"
☆☆☆
Hava alanında Carolina'yı bekliyorduk.Bir süre sonra yanımıza Agus geldi.
"Gelmedi mi hâlâ?"
"Henüz değil."
"Hayır!Orada!Carolina!"
Valu bir çocuk gibi koşa koşa giderek Carolina'ya sarıldı.Yanında
tanımadığımız bir çocuk vardı.Hasret giderdikten sonra Carolina gülümsedi.
"Çocuklar,bu José,nişanlım."
Bir anda sessizleştik.Agus alanı terketti.
"Merhaba."
☆☆☆
"Bunu niye yaptın Carolina?"
"Ne?"
"Seni sevdiğini biliyordun!"
Valu evde Carolina ile tartışıyordu.
"Evet ama neden açılmadı?Kusura bakma Valentina!Ben hayatımın sonuna kadar onu bekleyemem!"
"Bilmiyor musun sanki?Delfi onu terkettikten sonra kimseye açılamadı!"
"Gerçekten sevseydi,söylerdi!"
"Tamam kızlar sakin oldun."
"Sus Michael!"
Dediler aynı anda.Micheal ellerini teslim olurcasına kaldırdı ve geri çekildi.
"Yine de bunu yapmamalıydın Carolina."
"Evet.O haklı."
Diyerek Valu'yu onayladım.
"Carolina o sana bunu yapsaydı nasıl hissederdin?"
"Yeter artık!Siz şuna karar verin.Arkadaşım mısınız yoksa değil misiniz?"
"Aptal olma!Tabii ki arkadaşınız."
Valu kollarını bağlayarak yukarı çıktı.Carolina'nın yüzü düştü.
"Beni anlamıyor."
"Kusura bakma ama seni kimse anlamıyor Caro."
"Ruggero ben sadece sizin gibi mutlu olmak istiyorum!"
"Ama bunu insanları kırarak yapamazsın."
Gözlerini aşağı indirdi.Ayağa kalktı.
"Benim José ile buluşmam lazım."
Deyip gitti.
☆☆☆
Agustin evine geldi ve odasına geçti.Ellerini kafasından geçirdi ve sinirle yerdeki mini boy halteri alıp bağırarak fırlattı.
"Neden?Neden?NEDEN?!"
Dedi ve Carolina'nın resmini aldı.
"Ne bok yersen ye,seni seviyorum."
☆☆☆
Ayyy gözlerim doldu.
Mich:Aynen yazar benim de
Ben:Ay datluş sen geç bakalım yerine oki?
Mich:Tamam yazarcim
Arkadaşlar biz Mich'le konuştuk ettik sorunumuzu çözdük.
Ara sıra böyle ziyarete geliyor kendileri.Sizi seviyom canlarım♡♡♡
Ha bu arada biliyorum oy veriyorsunuz ama ben gene de bir hatırlatayım dedim.Bol bol yorum yapın biliyorusunuz hepsine cevap veriyorum.
Görüşürüz ponçiklerim♥♥♥

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vahşet
Randomİsimden anlayın işte hajsndsn Şaka şaka Uzun zamandır bu kitaptayım ve ilk kitabım. Bitti 😊😊😊 Küfür içeriklidir. ~30 Eylül 2020 / 31 Ağustos 2021~