YANLIŞ KARAR,, hoonsuk

4. bölüm| sonun başlangıcı

medya: khloe

eger size uymuyorsa kendi kafanızdakiyle devam edebilirsiniz🪷

sizi daha fazla bekletmemek adına hızlıca düzeltip yayımladım, gördüğünüz hataları belirtmekten çekinmeyin lütfen

iyi okumalar<33

♟️

Gün yeni yeni doğarken pencerenin eşiğinde durmuş karanlıktan sıyrılan gökyüzünü seyrediyordum.

Gözlerim duvardaki saate takılırken iç çekip yorgun bedenimi pervaza yasladım. Saat sabahın beşiydi.

Ve,

Kaçamamıştım.

O günden sonra kaçmak adına denediğim her yol büyük bir istikrarla kapatılmış, bu lanet yerde sıkışıp kalmıştım.

Jihoon'un dediği gibi Khloe yanıma yalnız gelmeye başlamıştı, tekrar onu rehin alma durumuma karşı tüm keskin uçlu eşyalar benden uzaklaştırılmış; bunlar yetmezmiş gibi banyoya gitsem bile anında ensemde biten ya da uzaktan izleyen korumalar yüzünden iyice elim kolum bağlanmıştı.

Sanki Arke'ın yokluğu onlarla doldurulmuştu.

Geçen günler bana yaşadıklarımı daha sağlıklı bir zihinle düşünme imkanı vermişti, düşündükçe de ona olan nefretim sanki mümkünmüş gibi daha da harmanlanmıştı. İşin iyi yanı o geceden sonra bir daha onu görmeyişimdi; Zira yüzünün bütünlüğü için evde olmaması iyi bir şeydi.

Sıkıntıyla nefes verip, bir elimi duvara yaslayarak yere oturdum. Günlerim birbirini takip ediyordu; ya yiyordum, ya uyuyordum ya da öylece dışarıya bakıyordum. Sinir bozucu ve sıkıcıydı.

Yalvar yakar Khloe'den aldığım paketi açıp içinden çıkardığım sigarayı dudaklarım arasına yerleştirip yaktım. Tımarhaneye yatırılmış bir akıl hastasından farkım yoktu, bu dört duvar arasında sıkışıp kalmıştım. Biraz daha kalırsam delirecektim de..

Fiziksel ve ruhsal anlamda yorgun hissediyordum. Kendimi toparlamaya çalıştıkça daha çok dağılıyordum. Bir bebek uğruna hayatta kalışımdam tut sikik bir sır yüzünden az kalsın ölecek olmama kadar her şey ağır geliyordu.

Olayın yeniliğinden kabullenemediğim bebeği hâlâ kabullenemiyordum. Beynimde erkek olduğum dönüp duruyordu. Bebek hayatımı kurtarmıştı, peki ya ben onu hayatta tutacak mıydım?

Hiç sanmıyorum.

"İyi değil." gözlerim karşı duvara yaslanmış geniş aynadaki yansımama takılırken alayla fısıldadım. Eğer annem yanımda olsaydı bu dağılmış halimi kınar, soyuna yakışmadığım hakkında bir ton laf ederdi.

İstemsizce gülerken gözlerimi yansımamdan çekip yere diktim. Yeme içme düzenim iyice bozulmuştu, aç hissetmediğimden gerekmedikçe yemek yemeyi reddediyordum. Uyku düzenimin de içinden geçmiştim. Öğlene kadar uyuyan ben daha güneş lütfedip doğmadan ayaklanıyor, gece çökene kadar uyuyamıyordum.

Bu durumu Khloe'ye yansıtmamak için getirdiği bazı şeyleri yiyecekleri öğütüp kuşlara veriyor, geri kalanlarıysa tehdit ettiğim korumalara yamıyordum.