1

18.7K 568 1.8K
                                    

oncelikle ben bu kitabi yazan kisiyim kendime yazar demekten hoslanmiyorum cunku bu kurgu tamamen felaket💀 bakugou ile fazla yakiniz ve evet cocukluk arkadaslarimla ben de oyle oldugum icin bu kurguyu boyle yazmistim ve urarakadan nefret etmiyorum💀 hala devam etmek istiyorsaniz buyurun iyi okumalar 





Bu yıl orta okul bitmişti. Lise için U.A. ya gitmeyi planlıyordum. Özgünlüğüm 4 büyük elementi kontrol edebilmeydi. Ateş, su, hava, toprak... Özgünlüğümü nasıl aldığımı çok iyi hatırlıyordum. Ana okulunda Bakugou ile eğlenirken bir anda almıştım. Önce havayı kontrol etmiştim. Bir kasırga yarattım ve az kalsın okulu yıkıyordum.

Sonra toprak elementini kontrol ettim. Bir çocuk beni itmişti ve bende herkesin önünde küçük düşmüştüm. Sinirlendim ve toprağa vurdum. Zemin bir anda hareket etmeye başladı. Toprak yarılarak ilerlerken beni iten çocuk çığlık atıp kaçıyordu. Herkes benim 2 özgünlüğüm olduğunu düşünüp bana hayranlık ve telaşla bakıyordu. O gün Bakugou'nun yanına gidişimi hatırlıyorum. Çok korkmuştum. Kendimi canavar olarak görüyordum. O ise gülümsemişti ve bunun çok havalı olduğunu söyleyip bana sarılmıştı.

O an kendimi çok özel hissetmiştim ki özeldim de zaten. Herkese kötü ve soğuk davranan Bakugou benim en yakın arkadaşımdı. Sadece en yakın arkadaşım da değildi. O benim kardeşimdi. (kardeş deme lazım olur)

Sonra su elementini kontrol etmeye başlamıştım. Göl kenarında Bakugou ile piknik yapıyorduk. Bir anda topumuz göle düştü. Onu alamayacağımızı anladığımda sinirlendim ve suya gözlerimi diktim. Su bir anda havaya kalktı ve topu önümüze bıraktı. O anı çok iyi hatırlıyorum. İkimizde birbirimize heyecanla bakıyorduk.

En sonunda ateşi kontrol edebildim. O günü hatırlamak bile istemiyorum. Karşı binamızda yangın çıkmıştı. Ağlayarak evin apartmanın önüne gelmiştim. İnsanlar çığlık atıyordu. Ben ise Bakugou ya sarılmış yangının sönmesini umuyordum. Bir anda düşündüm. Su, toprak, hava bunlar 4 elementten üçüydü. Belki de ateşi de kontrol edebiliyorumdur diye düşünüp Bakugou dan ayrıldım ve yanan binaya doğru adımladım. Bakugou bana bağırıyordu ama dinlemiyordum.

Ellerimi yanan binaya doğru uzatıp özgünlüğümün olması için dua ettim. Ateş bana doğru hızla gelip avuçlarımın içine doldu. Elim garip bir şekilde yanmıyordu. Bakugou ya döndüğümü hatırlıyorum. Bana sinirli ve mutlu bir şekilde bakıyordu. Yanına koştum ve sarıldım. İnsanlar etrafıma gelip bana yüzlerce kez teşekkür ettiler. Sonra herkes binadaki insanları çıkartmaya koştu.

Bakugou nun özgünlüğü ise patlamaydı. O benden önce özgünlüğünü almıştı. Ana okulunda beraber şakalaşırken biri gelip bana sataşmıştı. Bakugou çok sinirlenmişti. Ellerinden küçük patlamalar çıkmaya başlamıştı.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bakugou X Reader - Bizim -Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin