11.bölüm

2.1K 118 52
                                    

Eun ha

Gözlerimi acıyla açmıştım, canımın yanması ve ağrılarım ile uyanmamla birlikte sadece o iğrenç anılar gelmişti aklıma. Sadece ölmek istiyorum sadece geberip gitmek...

Kapının açılması ile gözlerim kapıya kaymıştı sırıtıyordu. Taciz edip işkence ettikten sonra sırıtıyordu. Bu sinir bozucu.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM!!"

"bağırma"

"b-bırak beni junkook! söz ne istersen yapıcam!"

"ıhm ne istersem:)"

"e-evet"

Düşünmeden ne istersen demiştim sonunu hiç düşünmeden. Bu korkmama neden olmuştu benden kötü bir şey istiycekti.

"gel benle"

Kolumdan hızlıca tutup aşağı bodrum katına doğru götürüyordu. Ne yaptığını bilmeyerek sadece onla gidiyordum.

Kapıyı açması ile korkudan durmuştum, geri adım atmıştım fazla korkunçtu burası. Duvarda asılı olan adamın neredeyse çürüyen vücudu ve  küvvetin içinde kanlı bir şekilde iç çamaşırları ile boğazı kesilmiş vücudunun her yeri çürümüştü. Bunları jungkookun yaptığını düşündüğümde korkum daha da ona karşı artmış ve çekinüyordum. Bana sırıtıp belimden kendine doğru çekip ensemde hissetiğim boynu ile içimdeki her bir korku daha da artmıştı.

Kulağıma yaklaşıp sessizce sözlerini söylemişti

"onlara ne olduğunu bilmek ister misin güzelim"

"............"

Titremiştim  ve göz yaşlarımın yavaşça korkudan yere damlaması ile dişim tutuluyordu. Bir iblis ile tanışıyordum beni yavaşça içine çekip cehhenemine davet etmesi gibiydi..

"cevap ver"

"e-evet"

"şurdaki kapıyı görüyor musun"

"e-evet"

"oradan içeri gir"

Bunların her birini sessiz ve şeytani bir şekilde söylüyordu. Her an korkudan bayılmak ve bişey olmasından korkarak kapıya ilerledim.

Arkadan sessizce kıkırdamak sesleri ile durmuştum. Korku hissini daha ne kadar yaşayabilirdim. Gülmeyi bırakıp susmuştu nefes sesleri yoktu jungkook sadece kapıyı açmamı bekliyordu.

Kapıyı yavaşça Gözlerimi kapayarak açmıştım. Gözlerimi yavaşça açamam ile önüme çıkan insan bedeninin kafası ile çığlık atıp geri düşmüştüm.

K-kafa o-o bir psikopat çok değişmiş kafa insan kafası saklıycak kadar bir piskopat ruh hastası yerde elimdeki kanlı kafanın kanı ile bakarken arkama dokunan şey ile gözlerim kapanmıştı. Korkudan bayılmıştım yine.

...

Gözlerimi yavaşça açıp etrafa baktım odada yanlızdım. Yavaş adımlar ile kalkıp etrafta kimsenin olmaması tıahfıma gitmişti. Yatak odası kapısından çıkıp aşağı indim.

Y-yoktu, belki kurtulurdum olabilirdi. Bu hayatta bir kurban olarak yaşamaktansa ölmeyi azrz ederim. Bu evden kurtulmam gerek. Ama ilk önce bunun tuzak olmadığını anlamam gerek y-ya aşağıdaki insanlardan yaşayan varsa

"jungkook?!"

".......... "

Ses gelmemişti evde yoktu, zamanım azdı bodrum katına inip işkence ettiği ve kurban ettiği insanlardan belki yaşayan vardır diye gitmiştim.

Ağır bir şekilde ceset kokuyordu ve yerdeki kanlı K-kafa midemi bulandırmıştı.

"y-yardım et"

"neredesin"

Duyduğum yardım inlemeleri ile etrafına baktım köşede kolundan vurulmuş elleri bağlı ve bacakları kanamış bir yaralı adam vardı.

"bekle"

Jungkokun bıçak koleksiyonlarından bir tane bıçak alıp ipleri kestim. Ayağa kaldırıp taşımaya başladım.

"teşekkür ederim"

"a-araba kullanabilir misin"

"evet"

"ben eun ha, b-burdan kaçabiliriz lütfen bana yardım et"

...

Arabaya binip kemerimi bağladım adam kan kaybediyordu. Jungkook gelmeden sürmesi lazımdı.

"acele et!"

"tamam"

Arabayı sürmeye başladığında içimdeki küçücük bir sevinç tanesi oluşmuştu

.
.
.

Kurtulmuştum j-jungkook şeytanından Kurtulmuştum. P-peki ya beni bulursa yanımdaki adamı öldürürdü. Hayatım yine kararırdı bana ne kadar sinirlenceğini bildiğim halde o evden kaçmıştım. Yanımdaki adama baktığımda kanaması hayla vardı.

Etraf karlar ile doluydu çok güzel bembeyaz pamuk gibi karlar. Aniden arabanın durması ile korku yaşamıştım. Arabanın önünde jungkooku görmem ile bunu bir kabus olmasını arabada uyumuş kalmış olmayı diledim. O-olmuyordu bulmuştu beni yanımdaki adama baktığımda çoktan kaçmıştı k-kaçıyordu aniden silah patlama sesi ile adamı bacağından vurduğunu görüyordum ellerim ve vücudum titremeye başlamıştı arabanın kapısını kilitlemiştim sıkıca buraya doğru gelirken korku ve panikden ellerimin titremesi ve ağladığımı fark ettim.

Kapıyı zorlamsı ile daha da göz yaşlarım artıyor ve arka kapını açmaya çalışıyordum. Kolunun dirseği ile camı kırkması cama vurmaya başladım. O-olmuyordu beni beni öldürcekti. Saçımdan geri çekilmem gözyaşlarım daha da akıyordu.

Arabadan çıkartıp kafama aniden vurması ile elimdeki kana bakıp kafama vurduğu şey ile Gözlerimi acıyla kapatmıştım...


Sadist Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin