Sadist

13.bölüm

Gözlerimi yavaşça açmış ve hayla ağrısını çektim yaralı bir vücudun acısını çekiyordum. Yavaşça etrafa bakınırken sağımda sigarasını yudumlayıp dumanını dışarı veren psikopat vardı.

"Uyanmışsın" demişti sırıtarak, elindeki sigarasını söndürüp yanıma doğru geliyordu. Her yaklaşan adımı ile gerildiğimi anlamıştım.

"korkma bebeğim ısırmam" demişti sırıtma ifadesini takınarak elini vücudumun her yerinde gezdiriyor ve arada morarmış olan bölgelerimi sıkıyordu, canım yandığını bile bile yapmak ona zevk veriyordu.

"beni ne zaman çıkarıcan, kaçmıyacağım çıkar lütfen" demiştim.

"istesende kaçamazsın artık güzelim " demişti sırıtarak anlayamamıştım ne dediğini eline bir tane viski bardağı alıp yanıma gelmişti.

"evin etrafında bariyer var ve güvenlik, kısaca seni kölem yapıyorum." demişti.

"n-ne, çıkar beni burad-"

"kes sesini, yoksa doğrarım o güzel etini" demişti, viskisini yudumlayıp bitirip 3 günden beri kilitli kalan kelepçeli ellerimi 3 günün ardından çıkarmıştı. Berbat bir halde kırmızı bilekler, morarmış kollarım, ve harap olmuş yüz ve beden görmüştüm tek kendimde.

Yavaşça havaya kalkan vücudum jungkookun kucağında olduğumu anladım, ne yapmaya çalışıyordu yine işkence? öldürmek? Nereye götürdüğünü anlamamıştım üst katta doğru çıkarıyordu.

Banyoya getirmişti, yavaşça küvete bırakıp su dolduruyordu, yaralarıma gelen soğuk su ve vücudumu saran soğuk su küçük ve sessiz hapşırıklara neden olmuştu.

Nedense hapşırdığımda sırıtmıştı, ona baktığımı fark edince ciddi bir hal almış yüzü ile " önüne bak ve yıkan, ben aşağıdayım."

Kapıyı kapatıp aşağı doğru inen ayak sesleri ile gittiğine kanat germiştim.
Vücudumu suyun içine gömüp ölmeyi beklemek ilk 3 dk düşününce kolay gelmişti, denedim ama insan oğlu ölümden hep korkmuştu. Suyun içinden kafamı çıkarıp sadece boş boş bakıyordum artık ne olucaktı özgür değildim bir esirdim

Yavaşça sudan çıkıp banyo kapısından çıkmıştım. Hazır kıyafetler vardı, üzerime yavaşça yaralarımı kanamadan giyip sakin adımlar ile aşağı dediği gibi indim. Gözleri beni bulduğunda söze girmişti

"yanıma gel"

"...."

Yanına gidip oturmuş ve ürkek bakışlar diyeceği şeyi dinliyordum.

"yarın olmuycağım, geç gelicem Firma toplantısı var. Akşama doğru taehyung hyung ile gelincez. Kısaca güzelim akşam için yemek yapmış ol"

"peki.."

"aç mısın?" demişti sakin bir sükunetle. Bana bakarken ilk kez ciddi bir yüzü yoktu

"hayır" demiştim sessizce ardından miğdemin gruldama sesi ile yalan attığımı anlamıştı.

Yavaşça yüzüme doğru yaklaşmışdı, gözleri dudaklarımda gezdirirken ağzından "bana birdaha yalan söyleme en sevmediğim şey bebeğim duydun mu?"demişti gözlerini dudaklarımdan ayırarak olumlu anlamda kafamı sallamıştım hafifçe

" kalk "

"Nereye? "

"sorgulama yok, yalan yok, hayır cümlesi kesinlikle yok bunları aklında tutsan iyi olur" demişti yüzüme ciddi bir hal almış yüzü ile bakarak.

"peki.."

"aferin şimdi git yemek yap kendine ve bana"

" ne- tamam peki.." demiştim ardından. Cidden ne kadar psikolopat olsanda gıcığın kibirli egolunun tekisin bay jeon. Mutfağa gidip yemek yapmaya çalışmıştım, oysa ben yemek yapamam az çok...

....

"siktir çok acı, kafayı mı yedin neden bunda bu kadar acı var?"

"ben yemekten anlamam git kendin yap o zaman bay jeon"

"bakıyorum eski eun ha olmuşuz yine"

"acıysa yeme ben yedim, sen neden beğenmediysen neyse ben nerde uyucam"

"yukarıda"

Sessiz bir şekilde hiçbir şey demeden yukarı doğru çıkmıştım. Yatağın içine girip üstümü yavaşça örtmüştüm.

Kapının açılmasını fark etmemiştim. Ağır bir şekilde uykum vardı. Yanıma yatan beden ile gözlerim açılmış ve elim ile arkamı kontrol ediyordum.
Elimin bir yere değmesi ve anlamadığım şekilde biçime sahip olması ile arkamı dönmüştüm.

"elin çok yanlış yerde.."

Bu çok utanç vericiydi, tanrım neden orası başka bir yer neden değil.

"üzgünüm burası benim değil mi?"

"karşı oda senindi ne ara unuttun"
Demişti bağırarak. Sesi yükselmişdi

"üzgünüm gidiyorum" yataktan yavaşça kalkıp giderken bedenimin geri çekilmesi ile sert bir şekilde geri yatmıştım.

.