JUST ONE DAY

0.8

DURU

Yeni bir sabaha uyandığımız da bu gün fazlasıyla eşofmanla takılma günü ilan edecektim. Giyindikten sonra, elimi yüzümü yıkayıp direk salona doğru yürüdüm. Masaya göz attım, çocuklar kahvaltıyı hazırlamışlardı. Ne kadar acıktığımı düşünürken arkamdan Bensu geldi. Jin ve Jimin suratlarında gülümsemeyle bize günaydın dediler. J-Hope da oturduğu koltuktan kalkıp masada bir sandalyeye tutunarak koridora doğru bağırdı. Bunu beklemediğimizden Bensu ve ben yerlerimizden sıçradık. "Sabahhhhhhh olduuuuuu.Kahvaltıyı en son gelen hazırlar !!!" dediğinde Taehyung koşarak odasından çıkıp salona geldi. Üzerinde ki geceliği bile kesinlikle %100 ipek olmalıydı diye düşündüm. Uyku mahrurluğuyla elini saçına atınca o kadar tatlı görünüyordu ki. Bazen rüyaada olmadığımı hatırlamam için kendime çimdik atmam gerekiyordu. Dönüp Bensuya baktığımda her zaman ki gibi erkeklerle ilgilenmediği için, Bts e hayrandı tabi ki ama benim gibi bakmıyordu daha çok olaylara. Hiç birine aşkla baktığını ya da onun yanında heyecanlandığını görmemiştim. En son iki kapı kapanma sesi duyunca kendime geldim ve sofraya oturdum. Koşarken çıkardıkları sesle, birbirlerini çekiştiren Jk ve Rm ı görünce gülmeden edememiştik. Ama Bensu o tarafa bile bakmamıştı. Ona neler olduğunu sormayı aklıma not ettikten sonra önümdeki boş tabağa neleri koyacağımı aklımdan sıraladım.Kafamı kaldırdığımda masada sadece Yoongi yoktu. J-Hope ağır adımlarla odasına gitti. Bir kapı açılıp kapanma sesinden sonra güzel küfürler salondan duyuluyordu. İçeriye her tarafı sırılsıklam bir Suga girince gözlerimi büyütmeden edemedim. Kesinlikle Yoongi ne derse haklıydı şu an. Uyku her daim birinci sıradadır. Masaya gelene kadar sövdüğünden bizim de masada olduğumuzu oturduğunda fark etse de, özür dilemişti. J-Hope, Yoongi den de sonra tekrar gelince Bensu da ona şakayla karışık ;

"Umarım ben uyanıkken uyuyor olmazsın J-Hope" dediğinde masa da sadece yemek sesleri vardı.

"A-Ha. Benim küçük kardeşim beni tehdit mi ediyor acaba?" dediğinde ne ara bu kadar yakın oldular diye düşünmeden edemedim ama geldiğimizden beri bize hep sıcak davranan J-Hope olmuştu. O yüzden gülümsedim. Bir anda Bensunun yanında ki sandalyesini geri çekti ve Bensunukini de aynı hızla geriye alıp Bensunun kafasını kolunun altına almış eğleniyordu. Bensu ise şaşırmış ses touuyla kurtulmaya çalışıyordu.

"Bak eğer saçlarımı rahat bırakmazsan sonucunu kötü ödersin.''

"Ya öyle mi " dedikten sonra daha fena karıştırdı saçlarını.

J-Hope keşke Bensunun bu tarz şeylerden hoşlanmadığını bilsen diye geçirdim içimden. Çünkü Bensu saçlarının karıştırılmasını hiç sevmezdi. Tam elini kaldırmış J-Hope a doğru bir atakta bulunacaktı ki, J-Hope ellerini Bensunun başının iki tarafına koydu ve onu alnından öptü.

Bensuya baktığımda şaşkın bir şekilde öylece duruyordu. Her zaman sevgisiz büyüdüğü için böyle durumlar karşısında ne yapacağını tam bilemezdi. Tam ben bir şey söyleyecekken Rm bu güzel tabloyu bozdu;

"Daha ne kadar çocuklaşacaksın J-Hope."

Namjoonun bu çıkışından sonra herkes eski haline gelip bu gün ne yapacaklarını konuşuyorlardı. Jimin : Bence biraz kendimize zaman ayırıp oyun oynayalım.

Suga : Ben yatmak istiyorum.

Jin : Dans edebiliriz,çalışmamız gerek.

Rm : Yeni bir şarkı üzerinde çalışıyorum, dediği zaman herkes bu gün evde olacaklarını anladı. Ama Bensu daha farklı bir yorum getirerek ;

"Acaba go-karta mı gitsek ?" diye söylediğinde çocukların suratlarında o güzel ifade belirdi ve Jk bana bakarak

"Çok güzel olur.Ama danslarımız için gerçekten çalışmamız gerek." Dediğinde bende ona bakıyordum. Bana yıllar gibi gelen bir bakışmadan sonra önüne döndü. Bende tabağımda ki böldüğüm salatalıklarla oynamama geri döndüm. Jungkook göz göze gelmek öyle garip bir şeydi ki o sizden gözünü ayırmadan ondan gözünüzü almanız çok zordu. Öyle zor ki o size baktığı an zaman ve mekan durmuş ve ortamda sadece siz ikiniz varmışsınız gibi oluyordu.