{12} No matter what.

508 14 2
                                    

Louis pov:

Al lachend kwamen we het huis weer binnen. Het was echt een van de leukste dagen die ik ooit heb gehad en even was ik alle zorgen vergeten. We waren in vele achtbanen gegaan, in de boomstammetjes,.. Ik wist dat Mark dit nooit met me zou gaan doen, dus genoot ik er extra hard van. Misschien kon ik dit ooit wel met Harry doen. 

Ik schrok op uit mijn gedachten door mijn moeder die me een kopje thee willen aanbieden, mijn zusjes waren hun tanden al aan het poetsen want het was al 22u. Ik schudde mijn hoofd "Nee danku. Ik ga zo ook in mijn bed kruipen." zei ik. Mijn moeder grinnikte, ze wist dat ik niet ging slapen, maar dat ik met Harry ging bellen. Ik wilde me omdraaien maar ze pakte mijn pols en trok me in een stevige knuffel. "Ik ga je zo hard missen Loubear." zei ze. Voor de eerste keer vond ik het leuk als ze me zo noemde. Ik zou toch alleen maar verwijten naar mijn hoofd gesmeten krijgen vanaf morgen dus ja.. "Ik ga je ook missen mam, zo hard." Na nog een minuut of 2 te hebben staan knuffelen, liepen we naar boven om mijn zusjes in te stoppen. Ik gaf ze alle 4 een kus op hun voorhoofd en liep daarna naar de badkamer om te douchen, mijn tanden te poetsen en mijn spullen in een toilet tas te steken. Ik kon het niet geloven. Ik ging echt gewoon weg van hier, ik wilde heel graag het huis uit en op mezelf gaan wonen. Maar nu zit ik opgescheept met Mark en kan ik mijn moeder niet eens zien. 

Eenmaal klaar liep ik naar mijn kamer om mijn pyjama aan te doen, het was nu midden oktober dus niet de tijd om in alleen een joggingsbroek te slapen. Ik ging onder de dekens liggen en stuurde Harry een berichtje.

Ik: Hey love, ik ben net thuisgekomen dus nu kunnen we sturen yayyy!
Hazza: Heb je me zo hard gemist dan?
Ik: Niet normaal veel Hazza.
Hazza: Aww ik jou ook Loubear.

Ik had Harry verteld hoeveel ik het ging missen dat mijn moeder me Loubear noemde dus sindsdien noemt hij me zo.

Ik: Hazz, ik was aan het denken..
Hazza: Mhm?

(KLEINE TW SELF HARM, SLA DE BERICHTEN TUSSEN HEM EN LOUIS OVER ALS JE GETRIGGERED WORDT! LEZEN OP EIGEN RISICO!!) 
Harry pov:

Lou: Je doet zo raar de laatste dagen..

Omg hier ging 'ie dan.. hier was ik al bang voor..

Lou: Gaat het wel Hazz? Ben je oké, echt oké? Ik wil niet dat je je gevoelens opkropt gewoon omdat ik het nu wat moeilijker heb. Je kunt altijd bij mij terecht, no matter what.

Ik moest het hem nu wel vertellen, ik kon niet liegen tegen hem. Niet nu het zo goed gaat.

Ik: Lou.. ik ben niet oké.. Ik heb mezelf gesneden.
Lou: Omg Hazz, waarom? Waarom snijdt je jezelf?
Ik: Ik ben uit de kast gekomen op school en wordt nu gepest. Niall was ziek een paar dagen geleden en sindsdien slaan ze me ook. En ik verdien het om pijn te hebben, ik ben niks waard, ik ben lelijk, mijn persoonlijkheid is om van te kotsen...
Lou: Omg Hazz, zeg dit niet alsjeblieft! Je bent perfect zoals je bent en je bent de mooiste, knapste jongen die ik ooit heb ontmoet. En je persoonlijkheid kan ik maar in één woord beschrijven. "WOW". Je bent gewoon amazing Hazz. Vergeet alsjeblieft niet dat ik van je houdt. Ik laat je nooit meer alleen door dit heen gaan. Maar dan moet je me wel beloven dat je het me verteld volgende keer.

Ik heb tranen in mijn ogen, ik verdien mijn lieve Louis niet. Hij was te lief voor me.

Ik: Sorry dat ik je niks verteld heb, je hebt het gewoon zo al zo moeilijk.
Lou: Het is oké Hazz, zoals ik zei: No matter what. Antwoord nu op mijn vraag: Beloofd?
Ik: Beloofd.
Lou: Ik wil je nu heel graag een knuffel en allemaal kusjes op je gezicht geven.
Ik: Dat zou ik heel leuk vinden Loubear
😏😏
Lou: Nou laten we stoppen met sad zijn, ik wil je vrolijke gezicht weer zien. Facetimen?
Ik: Louis Tomlinson, waarom vraag je het zelfs nog? Natuurlijk wil ik facetimen met jou.

TERUG VEILIG OM TE LEZEN!!:

Louis en ik facetimede nog zeker tot het 12u was. "Loubear moet je niet gaan slapen? Je hebt morgen een bezige en verdrietige dag voor de boeg." zei ik na een lange, maar comfortabele stilte. "Ja Hazz, kunnen we please heel veel sturen morgen?" vroeg hij. "Natuurlijk, onthoudt dat ik er voor je ben." Ik miste hem zo vreselijk hard. Ik wilde hem in mijn armen hebben en hem kunnen beschermen. Ik wilde hem zo graag even een zacht kusje op zijn mooie, rode lippen kunnen geven, al was het maar voor 1 seconde. "Harry, als ik me beter voel en ik niet zo vaak verdrietig ben bij Mark.. dan kunnen we elkaar ontmoeten." zei hij alsof hij mijn gedachten kon lezen. Hij was nog niet van mening veranderd, dat hij niet sad mocht zijn als we elkaar ontmoette. Ik hoopte dat hij zich snel beter ging voelen. "Ik hou van je Loubear." zei ik. "Ik hou meer van jou." gaf hij als antwoord. "Onmogelijk. Maar baby, ik moet hangen. En jij moet gaan slapen. Love you goodnight." Waren de laatste woorden die ik zei direct voor ik ophing want anders zou het nog langer duren.
Lou: NIET ZOMAAR OPHANGEN UGH! Love you too. Sweet dreams.

Ik glimlachte om het berichtje, zette mijn gsm uit en viel al snel in een diepe slaap.

--------------------------------------------------------------------------

Sorry als het een beetje sad is maar ik voel me tegenwoordig ook best slecht in mijn vel dus misschien daarom. Maar het komt allemaal goed.

Dont forget to treat people with kindness.

Internet {Larry Stylinson- Dutch}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu