Internet {Larry Stylinson- Dutch}

{27} Depression

"Ey mate! Ik dacht dat je jezelf ging vrijhouden voor mij." horen ze iemand roepen. De twee jongens openen hun ogen tegelijk.

Louis pov:

"Is dat Z-zayn?" fluistert Harry en ik knik angstig. Zayn had mij gedwongen om hem te vertellen waar ik ging wonen zodat 'we elkaar ngo zouden kunnen zien'. Harry slaat beschermend zijn armen om mij heen en ik duw mijn hoofd tegen zijn borst aan. "Kom Lou, we gaan." zegt Harry en staat op. Hij steekt zijn hand naar me uit en laat niet los eenmaal ik recht sta. Zijn hand knijpt stevig in de mijne en hij vloekt binnensmonds. "Sorry mate maar zou ik even gewoon mijn vriend mogen komen bezoeken zonder dat je hem van me weghaalt?" vraagt Zayn lichtelijk geïrriteerd. "Wat doe je hier Zayn?" vraagt Harry boos. "Oh dus je kent me al? Zou ik jou naam dan ook mogen weten?" vraagt Zayn met een grijns. "Harry, Harry Styles." zegt Harry met op elkaar geperste kaken. "Antwoord nu mijn vraag! Waarom. Ben. Je. Hier?!" vraagt Harry boos. 

Zayn draait zich naar mij. "Ik neem aan dat je het hebt verteld?" vraagt hij en ik knik angstig en Harry trekt mij dichter tegen zich aan. "Kijk Louis het spijt me. Ik had het niet moeten doen, het was verkeerd. Sorry. Ik wilde je gewoon sterkte komen wensen, ik heb het gehoord van Jay." zegt hij en ik slik hoorbaar. Harry knijpt in mijn hand. "Oh en ik moet je nog iets vertellen." gaat Zayn verder. 

"Babe!" horen we opeens van achter Zayn komen. Ik kijk naast Zayn door en zie Liam staan. "Liam?!" roep ik en loop op hem af. We knuffelen en laten elkaar voorde komende 5 minuten niet los. "Ik heb je gemist lad."zeg ik en geef Liam een schouderduw. "Ja sorry mijn gsm was kapot, dus ik kon niet bellen of sturen." zegt hij. "Dus wat ik je wilde zeggen.." begint Zayn weer. "Liam is mijn vriendje." zegt hij en geeft Liam een kus op zijn wang. Ik ga terug naast Harry staan en verstrengel onze vingers. "Liam dit is Harry, mijn vriendje. Harry dit is Liam, mijn beste vriend." zei ik en gaf zijn hand een kusje. "Sterkte he Lou. Johannah was echt een toffe moeder, ook hoe ze jullie voor jaren alleen heeft opgevoed." zegt Liam en hij geeft me nog een knuffel. Liam, Zayn en ik geraken druk in gesprek totdat ik Harry op mijn schouder voel tikken. Ik draai me naar hem om. "Ja?" vraag ik. "Mijn moeder stuurde me net. Ik moet gaan. Maar als je wil kan ik ook zonder je gaan. Wees gewoon voorzichtig met je weet wel." zegt hij. "Ik ga wel mee." zeg ik. We nemen afscheid van de jongens en hebben afgesproken dat we nu 1 keer in de maand samen uitgaan. 

Harry laat even mijn hand los om zijn sleutels te nemen en in het slot te doen maar neemt ze daarna weer vast. "Mam ik ben thuis!" roept hij. "Hey liefje!" horen we uit de keuken komen en we wandelen er naartoe. "Oh hey Louis! Gaat het een beetje?" vraagt ze terwijl ze mijn schouders vastpakt. "Ja, het is moeilijk. Mama was een sterke vrouw en ik ga haar niet normaal hard missen." zeg ik terwijl ik tranen in mijn ogen krijg. Anne knuffelt mij en streelt over mijn rug. "Ik ben er voor je. En je mag hier zoveel overnachten als je wil, om je gedachten te verzetten." zegt ze en ik glimlach naar haar. "Bedankt."

Harry geeft zijn moeder nu ook een knuffel en een kus op haar wang. "Waarom had je me nodig?" vraagt hij. "Louis, sorry maar ik zou Harry even onder 4 ogen spreken." vraagt Anne met een ernstige blik in haar ogen. Ik knik en geef Harry nog een kus. Hij fluistert in mijn oor dat ik maar naar zijn kamer moet gaan en dat hij zo komt. Ik loop naar zijn kamer zonder enig idee te hebben wat er nu in de keuken besproken wordt.

Harry pov:

TW: DEPRESSION, SELF HARM!! LEZEN OP EIGEN RISICO!

Als mijn moeder zeker weet dat Louis naar boven is begint ze te praten. "I-ik heb de resultaten teruggekregen van de psycholoog." zegt ze en ik hap naar adem. Ik was al een paar keer naar de psycholoog gegaan omdat ik me niet goed voelde en heb met de psycholoog besproken om te kijken of ik depressie had. "En?" vraag ik zacht. "Hazz.. je hebt depressie. De papieren met de diagnose zouden over een paar dagen in de post komen." zegt ze. "O-oké" zeg ik en loop naar boven. Ik ga naar de badkamer en maak weer een scheermesje kapot en begin te snijden.
'Waar is de vrolijke Harry naartoe? De oude ik? Hebben de pesters die dan echt kunnen wegpesten? Wie ben ik? Niemand houdt van me. Zelfs Louis niet.' Even vergeet ik al deze vragen als ik de pijn voel en het bloed uit mijn pols zie komen. Ik heb best diepe snedengemaakt dus het druipt er zo maar vanaf. Opeens gaat de deurklink naar beneden en zie ik Louis staan. Shit ik was vergeten dat hij hier ook was. "H-hazz?" stottert hij. "Loubear, i-ik kan het uitleggen! E-echt waar!" zeg ik maar hij is de kamer al uitgelopen. Ik zak op mijn knieën en begin met nadenken. Ik kan niet stoppen met denken.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Veel en vroeg gepost vandaag! Dankjewel voor de 1k reads! Had ik echt nooooooit verwacht fdjskjfdlk

UGH HET VERHAAL BEGINT ZO SUPER SLECHT TE WORDEN! SORRYYYY!!

Dont forget to treat people with kindness.