{33} From babies to marriage

460 8 1
                                    

Vertellers pov:

Een jaar later.

Harry en Louis waren terug beste vrienden, zoals voordat ze een relatie kregen. Ze vertelde elkaar alles en hielpen elkaar met problemen. Louis hielp Harry met depressie en Harry hielp Louis met de dood van zijn moeder te verwerken. Harry ging 2 keer per week naar therapie en daarna gingen ze samen naar het kerkhof. Ze waren nog verliefd op elkaar maar durfde het niet toe te geven. Ze hadden seks ja, maar ze dachten beide van elkaar dat de vlam was gedoofd. De twee jongens zaten nu samen op de universiteit en woonde samen. Op dit moment liggen ze in bed, knuffelend. Harry's hoofd ligt op Louis' borst. 

Harry's depressie is geminderd en Louis is trots op hem. Als deze jongens ooit verkocht zouden worden dan zou het als duo gebeuren, want ze konden niet zonder elkaar. (*wink*)

Ze deden alles samen. Van naar de winkel gaan tot douchen tot slapen. Het klinkt overdreven maar ze waren bang dat ze ooit elkaar kwijt zouden geraken en dan nooit deze dingen meer konden doen. Dus profiteerde ze ervan nu het nog kon. 

Harry pov:

"Lou?" vraag ik en Louis humt. "Morgen moeten we naar het ziekenhuis met Gemma." vertel ik. "Hoezo?" vraagt Louis en ik til mezelf op zodat ik recht zit. Gemma is zwanger maar Louis wist het nog niet. Wij moesten meegaan omdat Gemma's vriend vorige week gestorven is in een auto ongeval. Het is tragisch gebeurd. Gemma had hem gebeld omdat de zwangerschapstest positief was en toen hij naar Gemma's huis ging, stak hij over zonder te kijken. Net voor Gemma's deur. "Ze is zwanger en moet echo's laten maken." zeg ik en Louis glimlach wordt groter en groter. "En omdat Michael er niet meer is.." zucht ik en Louis trekt me in een knuffel. "Je bent een goede broer." zegt hij en ik glimlach. "Heb je honger?" vraag ik en Louis knikt hevig. "Ik zal pannenkoeken maken." zeg ik en stap het bed uit. "Mag ik helpen?" vraagt Louis alsof hij een klein kind is. "Vorige keer dat je hielp, brandde je bijna het hele huis af." Louis pruilt. "Oké dan." zegt hij als een kleuter die boos is en ik rol mijn ogen terwijl ik naar de keuken loop. Ik pak de ingrediënten bij elkaar en begin met mixen. Als ik het deeg in de koekenpan wil doen voel ik twee kleine armen rond me en ik glimlach meteen. "Verbrand je niet hé." zegt Louis zacht en ik grinnik. "Dat kun je beter tegen jezelf zeggen." Ik proest het uit van het lachen terwijl Louis me nep beledigd aankijkt. 

We eten in een vredige stilte de pannenkoeken op. Ik kijk op mijn horloge en schrik. "Shit Lou, we moeten er over 3 kwartier zijn. We moeten ons aankleden en over een kwartier vertrekken." zeg ik snel terwijl ik Louis zijn bord afpak en in de pompbak zet. We kleden ons snel aan, poetsen onze tanden en springen dan in de auto. "Hazza, denk even aan de snelheid." zegt Louis die zich aan de autostoel vastklemt. Ik merk dat ik te snel rijdt en begin trager te gaan waardoor Louis ook ontspant.

Als we bij het ziekenhuis zijn stormen we als een gek binnen en zien we Gemma op ons wachten. "Jeetje, jullie zijn zo vroeg." zegt ze en Louis en ik kijken elkaar aan. Louis kijkt op zijn gsm naar de tijd. "Lieve Hazza, we hadden nog 2 uur inplaats van 3 kwartier." zegt Louis. "Oops." "Hi." antwoord Louis en ik begin te lachen. 

-

"De baby is helemaal gezond." zegt de dokter terwijl Louis en ik met grote ogen naar het scherm kijken. "U moet over een tweetal maanden terugkomen zodat we het geslacht kunnen bepalen." zegt de dokter terwijl ze Gemma's buik proper maakt. "We zullen een afspraak maken hé." zegt de dokter en Gemma knikt. "Wanneer kunt u?" vraagt de dokter aan Gemma. "Ik kan altijd." zegt ze en ze kijkt naar ons. "Um ik zal even in Louis' en mijn agenda kijken." zeg ik als ik mijn gsm erbij pak. "We hebben die week de hele week vrij." zeg ik en de dokter knikt. Ze tikt wat in op haar computer en geeft ons een datum en een uur. "U zal nog een mail krijgen om u eraan te helpen herinneren. Zou ik het e-mailadres van de vader mogen?" vraagt de dokter en ze kijkt mij en Louis aan. Ik slik en Louis neemt het woord. "Sorry mevrouw, de vader is recent geleden overleden. Harry is Gemma's broer en ik ben hun beste vriend." zegt hij en geeft me een geruststellend glimlachje. "Oei, sorry. Toch gecondoleerd." zegt de dokter en ze typt nog wat in haar computer.
"Dat is dan geregeld." We geven elkaar een hand en lopen dan de kamer uit. Als we uit het ziekenhuis zijn merk ik dat Gemma aan het huilen is. "Gem? Ben je oké?" vraag ik zacht terwijl ik haar in een knuffel trek. "Ik ben hier niet klaar voor.. voor het moederschap. Zeker niet zonder Michael." zegt ze en ze snikt zachtjes. Ik wrijf geruststellend over haar rug. "Het komt wel goed." probeer ik haar te vertellen. "Harry heeft gelijk Gem, er zijn nog altijd oplossingen. Zoals abortus." zegt Louis en ik glimlach naar hem. "Maar ik wil ook niet zomaar iemand het leven afnemen." zegt ze weer. "We vinden wel een oplossing." zegt Louis. We nemen afscheid en rijden terug naar huis. Als we thuis zijn trekken we onze schoenen uit en word ik tegen de muur geduwd door Louis. Hij drukt zijn lippen op die van mij. Het is en liefdevolle kus, zonder lust. Onze lippen bewegen synchroon over elkaar heen. We trekken terug wegens ademnood en ik glimlach naar Louis. "Je hebt geen idee hoelang ik dat wilde doen." zegt Louis. "Oh dat weet ik wel." zeg ik. "Ik hou van je Hazz" Ik schrik even. We hebben dit al lang niet meer tegen elkaar gezegd. Ik dacht dat hij niet meer verliefd op me was. "Ik ook van jou."

"Wat zijn we nu eigenlijk?" vraagt Louis. "Ik weet het niet Lou. Wat ik wel weet is dat ik het mis om jou de mijne te kunnen noemen. Ik hou zoveel van je. Ik had het eerder willen zeggen maar ik dacht dat het niet meer wederzijds was." zeg ik. Louis schraapt zijn keel. "Lieve Hazza, wil je terug mijn mooie, lieve vriendje zijn?" vraagt hij en ik giechel. "Natuurlijk wil ik dat Lou." Louis geeft me een knuffel. "Ik zei het toch. Ik ging op je wachten, en dat heb ik ook gedaan." zegt hij en geeft me een zoen.

Diezelfde avond:

"Hazz?" vraagt Louis. "Ja, Loubear?" zeg ik. "Ten eerste. Wow ik heb die bijnaam gemist." Ik grinnik. "Ten tweede, nu we terug samen zijn.. Ik snap als het te snel gaat en dat je het niet wilt enz. maar ik wil de kans nu nemen en ik wil je nooit meer kwijt en.." ratelt Louis. "Lou, probeer me het eerst te vertellen voordat je gaat flippen." grinnik ik. Louis ademt even diep in en uit en gaat dan verder. "Dus ik dacht, omdat we terug samen zijn en omdat Gemma de baby niet wil.. dat wij de baby misschien kunnen adopteren?" vraagt Louis onzeker. Mijn ogen worden groot. Een kindje met de liefde van mijn leven? Zeker weten. Blijkbaar was ik te lang stil want Louis wordt onzeker. "Sorry laat al maar, het is een stom idee." zegt hij. "Natuurlijk wil ik een kindje met jou!" roep ik uit en zoen Louis vol op de mond. "We wonen al samen dus we hoeven geen huis meer te zoeken, we kunnen altijd aan mijn moeder of zelfs aan Gemma vragen of ze op de baby wil passen als wij lessen hebben." zeg ik en Louis knikt hevig. "Zullen we Gemma het goede nieuws vertellen?" vraagt Louis. "Morgen, het is best al laat en ze heeft rust nodig." zeg ik en Louis knikt begrijpend. We gaan onder de lakens liggen en knuffelen nog lang. "Hazz?" vraagt Louis opeens. "Hmm." hum ik. "Ik weet dat ik geen ring heb ofzo en dat dit misschien een slecht aanzoek gaat zijn maar.. Wil je met me trouwen?" vraagt hij. Ik schiet rechtop en kijk Louis geschrokken aan. Mijn blik verzacht als Louis me hoopvol aankijkt. "Ja, ja, ja, ja, ja." zeg ik en ik pak Louis' gezicht in mijn handen en geef hem een liefdevolle zoen. "Zullen we wachten na de baby? Want dan kan hij of zij die ook meemaken." zeg ik. "Ja goed idee!" roept Louis uit en ik lach. We vallen in elkaars armen inslaap. Ik hou zoveel van deze kleine blauw geoogde jongen.

Vertellers pov (ja alweer):

De volgende ochtend bespraken de twee jongens het met Gemma. Gemma was blij dat ze een oplossing hadden en dat haar broer een gezinnetje kon stichten. De jongens wilde de baby het vertellen aan het kindje, dat Gemma hun echte mama was. Maar Gemma wilde liever gewoon als tante gezien worden. Ze was misschien dan wel de biologische ouder, maar Harry en Louis zouden de ouders worden die voor het kindje zorgde, het kindje ging opvoeden. De maanden vlogen voorbij en alles was geregeld. Nu alleen nog wachten tot de baby er is.

-------------------------------------------------------------------------

AH HET IS ZOVEEL IN EEN KEER I KNOW MAAR JA

Het voorlaatste hoofdstuk :(

Dont forget to treat people with kindness.

Internet {Larry Stylinson- Dutch}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu