{13} Holmes Chapel.

509 14 0
                                    

Louis pov:

Dit was het dan, ik stond nu in de gang met mijn huilende zusjes en moeder en allemaal koffers. Ik gaf ze nog een knuffel en liet ook een traan vallen. Na daar nog zeker 10 minuten te staan knuffelen, hoorde we Mark roepen "LOUIS KOM NU WE MOETEN VOOR 14 UUR IN HET HUIS ZIJN!" Ik rolde mijn ogen en draaide mij om, ik had twee koffers in mijn handen en mijn moeder nam de andere twee koffers mee. "Hey Louis, je gaat het echt leuk vinden waar we gaan wonen." zei Mark. Ik rolde met mijn ogen. "Dat betwijfel ik." mompelde ik onverstaanbaar. "Wat?" vroeg Mark en ik zei snel: "Ik vroeg.. waar gaan we wonen?" "Jeez, Louis wees niet zo ongeduldig je zult het wel zien." Hij gebaarde naar me dat ik in de auto moest gaan zitten en liep dan naar mijn moeder toe. "Ik zal goed voor hem zorgen." zei Mark. Mijn moeder lachte sarcastisch en zei dan nog iets maar ik kon het niet verstaan. Ze liep even naar binnen en kwam dan naar buiten met een grote envelop. Meteen wist ik wat het zou zijn, scheidingspapieren. Paniek raasde door mijn lichaam. Wat als hij het op mij ging afreageren? Ik ging zoveel pijn hebben het komende jaar. Dat wist ik zeker.

Ik stuurde snel Harry een bericht omdat ik een paniek aanval voelde opkomen. 
Ik: Hey Hazz, klein probleempje. Mijn moeder heeft net mijn vader de scheidingspapieren gegeven en ik ben bang dat hij het op mij gaat afreageren.

Harry had me 10 minuten geleden gezegd dat hij een douche ging nemen dus ik verwachtte ook niet dat hij meteen ging antwoorden. Mark kwam de auto in en ik keek hem bang aan. "Is er wat?" vroeg hij naar mijn verbazing rustig. "S-sorry i-ik dacht ge-gewoon dat je de scheiding op mij ging af-afreageren o-ofzo." Stotterde ik. Mark keek me met een spijtige blik aan. "Kijk Louis. Ik ben veranderd oké. Geef me nog een kans alsjeblieft. Sorry voor alles." smeekte hij. Ik twijfelde even. "Je krijgt nog een kans. MAAR.. denk maar niet dat ik je weer mijn vader ga noemen." Mark knikte hevig en begon met rijden. Op naar een nieuw avontuur.

"Hoelang moeten we rijden?" vroeg ik aan Mark. "Ongeveer 2 uur." antwoorde hij. "Mag ik op de achterbank gaan zitten, zodat ik kan slapen? Ik had nogal een onrustige nacht." vroeg ik en Mark knikte. Ik ging naar de achterbank en deed mijn gordel terug aan. "Heb je eigenlijk een vriendje?" vroeg Mark. Hij heeft me altijd geaccepteerd, hij sloeg mijn moeder als ze ruzie maakte en hij sloeg mij als ik voor haar opkwam. "Ja, ik heb hem op internet ontmoet." zei ik. Mark glimlachte. Ik probeerde te slapen maar die ene vraag bleef door mijn hoofd spoken. "Mark?" zei ik zacht. "Mhm." kreeg ik als antwoord. "Waarom heb je eigenlijk een contactverbod tussen mij en mam geregeld?" vroeg ik nog zachter dan de vorige keer, maar luid genoeg zodat hij het kon horen. "Ik wilde gewoon dat je zag dat ik veranderd was, je moeder zou je alleen maar overtuigen dat het niet zo was. Sorry. Ik had er echt spijt van maar mijn advocaat zei dat ik nu niet meer kon terugtrekken." zei hij spijtig. "Tis al goed denk ik.. ik kan haar over een jaar toch al terug zien, dan ben ik volwassen en kan ik zelf kiezen of het contactverbod doorgaat of niet. Dus je krijgt een jaar om te bewijzen dat je veranderd bent." zei ik zelfverzekerd. Ik hoorde Mark opgelucht zuchten. Ik voelde mijn gsm trillen en ik wist meteen dat het Harry ging zijn.

Hazza: Lou ben je oké? Sorry dat ik niet meteen antwoorde. Heeft hij je pijn gedaan?
Ik: Ik ben oké! Hij heeft me geen pijn gedaan, hij heeft me beloofd dat hij is veranderd. 
Hazza: Gelukkig. 
Ik: En Hazz, ik wist dat je aan het douchen was dus verontschuldig je niet. Het is oké.
Hazza: I love you Loubear.
Ik: I love you toooooo.
Ik: Oh en hij heeft me ook uitgelegd waarom het contactverbod.

Ik vertelde Harry alles wat Mark had verteld erover.
Hazza: Hij wil wel heel ver gaan om te bewijzen dat hij veranderd is.
Ik: I know, ik denk echt dat het oprecht is.
Hazza: Wees toch maar voorzichtig Lou, je weet nooit, ik wil je niet kwijt.
Ik: Aww Hazz, ik wil jou ook niet kwijt.

Na nog zeker anderhalf uur te sturen moest Harry gaan.

Hazza:  Ik ga mijn moeder helpen met soep maken voor het Leger des Heils.
Ik: Aww, jullie zijn toch zo'n lieve familie. Geef je moeder de groetjes van mij.
Hazza: Zal ik doen, love you en wees voorzichtig.

Ik: Love you too, byee.

Ik legde mijn gsm weg en wilde mijn hoofd neerleggen toen Mark schreeuwde. "KIJK LOUIS DAAR IS HET BORDJE VAN DE STAD WAAR WE GAAN WONEN." Hij dacht waarschijnlijk dat ik aan het slapen was, daarom schreeuwde hij. 'Holmes Chapel. stond er op het bord. Ik heb er nog nooit van gehoord, maar het leek me wel een gezellige buurt. "Wow Mark, het ziet er gezellig uit!" riep ik. Mark grinnikte en al snel stopte we bij een mooi wit huis. "Zo Louis, dit is onze nieuwe woonst. Ik zal je koffers even binnen zetten, eten staat al in de koelkast en jou kamer is boven 2de deur links. Playstation staat ook al klaar en is geïnstalleerd. Als je wil kan je ook de buurt gaan verkennen." zei Mark. Ik knikte en liep naar de keuken. Ik pakte een yoghurt uit de koelkast en besloot dan naar mijn nieuwe kamer te gaan kijken.

De kamer was groot, er stond een tweepersoonsbed, een bureau, er was een inloopkast, de muren waren zwart en er hingen posters op. Aan mijn bed hing er ook een grote tekst 'we keep this love a photograph.', er hing ook een papier bij. 

"Liefste Louis, ik heb een designer je kamer laten maken en ze dacht dat het een leuk idee was om foto's hier te hangen, herinneringen. De momenten waar je heel veel liefde en geluk voelde, zoals bij vrienden, misschien je vriendje, je familie. De printer staat in de kamer met het bordje 'workplace' erop, je kunt je gsm er mee koppelen. Veel plezier."

Ja, dat ging ik zeker doen. Ik liep naar de kamer toe en begon foto's van mij met mijn moeder en zusjes te printen. En ook een paar foto's die Harry had gestuurd. De plakband lag al op mijn bureau dus ik begon al direct met plakken. Na ongeveer een halfuur was ik klaar en besloot ik mijn koffers te gaan halen en daarna de buurt te verkennen. Ik ging 's avonds mijn spullen wel wegleggen. Het leuke aan dit huis was ook dat ik een eigen badkamer had, dus kon ik gewoon kiezen wanneer ik mijn spullen tegoei ging ordenen omdat het niemand ging storen.

------------------------------------------------------------------------------

Hoiiii! Even een mededeling voordat er iemand helemaal confused is: Louis is namelijk door al de stress vergeten dat Harry in Holmes Chapel woont en zal het Harry daarom dus ook niet vertellen. Zo is er toch nog een beetje spanning in het boek.

Dont forget to treat people with kindness.

Internet {Larry Stylinson- Dutch}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu