3. Yastık Altı Canavarları
Yastık eski. Ama gitmedi... yastık altı canavarları.
"Uyurken yastığın altında sana seslenen canavarları kimse sevmez, bilirsin. Çünkü onlar uykusuz gecelerimizin sebebi, sen bilmezsin."
&
Oshins - Hell of a ride
Joji - Glimpse of us
Lontalius - Sleep thru ur alarms
Bir daha hiç gelmeyecek sandığın insanlar bir gün ansızın hayatına tekrar girebilirler. Tekrar karşına çıkabilirler. Seni tanımamazlıktan gelebilirler. Bir kenara atıp fırlattığın geçmişini üzerine yıkabilirler. Seni, o nefret yansıtan bakışlarıyla yerin dibine de sokabilir, tekrar öldüredebilir. Sen farkında bile olmazsın ne ara dip dibe, burun buruna geldiğinin.
Bu yüzden geçmişten öğrendiğim bir şey varsa o da geçmişi öldüremediğimizdi. Kaderden kaçamazsın diye bir söz vardı. Tıpkı geçmişten de kaçamadığın gibi. Şimdi onu bugün, bu gece, bu saat, bu dakika, bu saniye, şu an görmek... Geçmişin yıkılı binalarını tekrar inşa edip tekrar üzerime devirmek gibiydi.
Geçmişin insanları hep mi böyle bir sarsıntı yaratırdı insana, yoksa bu benim kaldıramadığım zayıflığım mıydı?
Belki öyleydi.
Eskiden.
Artık o kadar kolay değildi.
Aldığım nefesi tuttuğumu fark ettim. Dikilip kalmıştık ikimizde hareket etmiyorduk. Benim mavi gözlerimin yansımasını görüyordum sanki onun gözlerinde. Onun da mavi gözleri vardı ve artık eskisi gibi değildi, eskisi gibi bakmıyordu. Eskiden acı vardı gözlerinde şimdi ise nefret. Dolgun dudakları, kirpikleri, kaşları, burnu, bakışları... Ruhsuz bir heykelcinin elinden çıkmış gibiydi. Saçları bile yılların üzerinden payını almış gibiydi, sarı tonunu kaybetmişti.
Beni izliyordu o da tıpkı benim gibi.
Gitmek bu kadar kolayken gelmek nereden icap etmişti şimdi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALANCI ŞEYTANLAR
Teen Fiction"21. yüzyılda bir kelebeğin bile intihar edebileceği ihtimalini öne süren yazar, aslında yaşasaydı ne kadar haklı olduğunu görürdü." Ama biz seninle çok fena kaybedecektik...
