Denwf gözünü araladığında beyaz bir ışıkla karşılaştı. Hayır hayır bu şekilde ölemem.
JungKook
-Hey sen iyi misin?Denef duyduğu sesle rahatlamıştı. Gözünü tamamen açtı ve yattığı yerden doğruldu. Etrafına bakındığında yan tarafında yatan kendi bedenini gördü.
Denef
-Ne oldu?Taehyung
-İkinizde birden bire bayıldınız.Denef hatıtlamaya çalıştı. Zihninde bulanık bir anı vardı. Kafasını elleri arasına aldı. Bu şey başını ağrıtıyordu. Hatırladı. Etrafı ağaç dallarıyla satılı o güzel cafıyı hatırladı.
Dedikleri geldi aklına.
Denef
-Çantam nerde?!Bağırarak söylediği şeyden sonra hetkes şaşırmıştı.
JungKook
-Burada.Denef çantasını aldı ve içinden kitabı çıkarttı.
Yoongi
-Sen ne yapıyorsun?Denef
-Kitabı inceleyeceğim! O kadının bize söylediklerini hatırlamıyor musun?Yoongi
-Ne kadını?Denef ona 'ne?' Der gibi baktı. Gördüğü şey öylesine bir rüya olamazdı.
Denef
-Hafızanı zorla. Hatırlamıyor olamazsın. Etrafı ağaç dallarıyla kaplı bir kadın vardı hatta cadı o....Denef sözünü tamamlayamadan Yoongi acı içinde bağırdı ve kafasını tuttu. Arkadaşları onun başında toplandı. Yoongi sürekli bağırıyor ve kafasını tutuyordu. Ne oluyordu böyle?
Jin
-Sen... ne yaptın ona?Denef
-Ben bir şey yapmadım.Jin
-Söylediğin şey yüzünden böyle!Denef
-Ben hiçbir şey yapmadım.Kapı açılmış ve içeriye doktor girmişti. Jin Denefin dibine girdi
Jin
-Yüzünü görmek istemiyorum. Otele geri dön!Denfin gözleri dolmaya başlamıştı. O bir şey yapmamıştı ki. Biraz daha burada durursa ağlayacaktı. Gözlerini kaçırdı ve yatağın üzerinden çantasını ve kitabıbı aldı. Odadan çıkacağı sırada bileğinin tutulmasıyla bileğini tutan kişiyr baktı
JungKook
-Nereye gidiyorsun?Denef hiçbir şey demeden onun elinden kurtuldu ve odadan çıktı. Maske ve şapkasını taktı.
JungKook
-Hey! Beni bekle!Denef durdu. Uzun süredir kimseden adını dahi duymuyordu. JungKook onun yanına geldiğinde ona bakmamayı tercih etti
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruh Kitaplığı ◇MYG◇
Fanfictionİşinde çok iyi bir grafiker ve oldukça ünlü bir piyanist... Saçma olduğunu düşündükleri bir efsaneden dolayı birbirlerini hiç tanımasalar bile artık dip dibe olmaktan başka çareleri yok. İyi şanslar...