Ruh Kitaplığı ◇MYG◇

1.7

Denef
-Ne?!

Jin
-Ne demek uyanmıyor?!

Jimin
-Uyanmayınca rol yaptığını düşümdüm. Dayak yemeyi göze alarak üzerine su bile döktüm. Ama uyanmıyor.

Namjoon
-B.ben arabayı hazırlıyorum.

Jungkook oturduğu yerden hızla kalktı ve koşarak merdivenleri çıkmaya başladı. Kısa bir süre sonra Denef kendi bedenini JungKook'un kollarında baygın bir şekilde gördü. JungKook onu dışarıya çıkartmış ve arabaya bindirmişti. Denef de tam arabaya binecekti ki birisi onu durdurmuştu.

Jin
-Senin evde kalman en iyisi.

Denef
-Ama...

Jin
-Gerçekten en iyisi bu. Senin görünmen sorun çıkartabilir.

Denef sustu ve eve girdi. Koltuğa oturdu. Herkes gitmişti. Şimdi tek başına içi içini yerken beklemek zorundaydı.

...

Denef kapı açılma sesiyle ayağa fırladı. 3 saat olmuştu ve kimse Denefi aramamıştı ya da mesaj atmamıştı. Ve Denefin mesajlarına da cevap vermemişti. Kapıya gittiğinde herkesin perişan ve yorgun bir şekilde içeriye girdiğini gördü.

Denef
-Neler oluyor? Neyi varmış?

Jin
-Aptallıktan başka bir şey değil!

Yoongi
-Bana aptal demeyi bırak.

Jin
-Yaptığın şey aptallık değil de ne Yoongi?

Namjoon
-Jin hyung haklı. Gerçekten nasıl bu kadar düşünemiyorsun?

Denef
-Birisi bana neler olduğunu anlatacak mı?

JungKook
-Yoongi hyung'un yıllardır kullandığı haplar var. O hapları içmiş.

Jimin
-Hyung bulunduğun vücudun senin olmadığına ne zaman alışacaksın?

Denef derin bir nefes aldı.

Denef
-Alışmak kolay değil. Her neyse olan oldu siz de onun üstüne gitmeyin.

Taehyung
-Sen de onu bu kadar koruma. Dikkatli olması lazım. Dikkatli olmanız lazım.

Denef sustu. Çünkü... gerçekten haklılardı. İlaç  kullanırken çok daha dikkatli olmalılardı.

Yoongi
-Ben yukarıda dinleneceğim.

JungKook
-Sana yardım edeyim hyung.

Yoongi
-Gerek yok.

Denef bir süre zar zor yürüyen Yoongi'ye baktı. Ve dayanamayıp yanına gitti

Denef
-Yürüyemiyorsun bile.

Dedi ve onu kucağına aldı. Bu... biraz garipti. Yani... kendi bedenini taşımak. Şey... sanki ölmüş de ruhuyla bedenini taşıyor gibiydi.

Yoongi
-Ne yaptığını sorabilir miyim?

Denef
-Centilmen bir erkek olarak güzel bir Baaaayan'a yardım ediyorum.

Yoongi hafif güldü. Denef zorlanarak olsa bile Yoongi'yi odasına kadar çıkartmıştı. Kucağından indirdiğinde ise hala kendini sorguluyordu.

Yoongi
-Her şey hala çok garip.

Denef
-Evet öyle. Gerçi... ilaç kullanırken biraz daha fazla dikkatli olmalıyız Min Yoongi.

Yoongi
-Haklısın.

Denef
-Her neyse. Sen ne ilacı kullanıyorsun ayrıca?

Yoongi
-Ya her ay kullanmam gereken haplar var. Miğdem için. Kullanmadığım zaman miğdem sürekli ağrır. Bi miğde ağrısıyla uyanınca da o ilaçları içtim.