"Dapat hindi ako dun matutulog pero nagalala ako sayo kaya napagisipan ko na samahan kita dun ngayong gabi. At habang naglalakad ako nakita ko si Max naka tayo sa harapan ng main entrance ng dormitory building, eh narinig ko yung mga nangyari, kaya natakot akong lumapit. Baka kasi alam niya na karoom mate kita. Kaya tumawag na lang ako para bigyan ka ng heads up." paliwanag ni Jasmine sa amin. Well, I am so lucky na inaalala parin niya ako. Napatingin si Jasmine sa akin, "Okay ka lang ba?" tanong niya.
Pano ako magiging ok? Malamang inaabangan ako nun para patayin!
Tumingin na lang ako kay Stanley at hinawakan niya ang mga kamay ko for comfort. Pero no effect parin! Kahit anong gawin ni Stanley hindi maaalis ang kaba dito sa akin. Biglang nag ring young phone ko. Call. From Stella. I'm sure alam na din niya.
"Hello?" I answered.
"Daphne, anong ginagawa ni Max sa harap ng room niyo?!" pabulong niyang sinabi. Nanglaki ang mga mata ko! Ano! Nasa loob na siya ng building at nakatayo sa harap mismo ng dorm? Oh gosh.
"Ha! Pano mo nalaman?"
"Napadaan ako sa room niyo at nakita ko siya."
"Ha! Nakita ka ba niya?"
"Hindi! Natakot akong dumaan sa harap niya kaya lumabas na lang ako ng building. Gosh! Parating na siya! Bye na!" then she hangup.
Binagsak ko yung phone sa lamesa ng malakas at yumuko. UGH! Gusto ko na talagang umiyak!!
"Anong nangyari?" tanong ni Jasmine.
"Tumawag si Stella, nakita daw niya si Max nakatayo sa harapan ng pinto ng room natin. That means nakapasok na siya sa building at malamang pati sa room natin!"
"Ano! May pagasa pa kayang umalis yun dun?" I just shrugged my shoulders. Who knows. Napatingin ako kay Stanley na muka siyang may iniisip na malalim.
"Wag na kayong bumalik sa dorm niyo kahit kailan." sabi ni Stanley, napatingin ako kay Jasmine at napatingin din siya sa akin tapos sabay kaming tumingin kay Stanley. Nababaliw na ba siya? Saan kami titira, lahat ng dorm occupied na!
"Ano! Baliw ka ba? Saan naman kami titira na hindi kami bumalik dun! Sa kalsada?! Mas nakakatakot dun!" sabi ko sa kanya, natawa na lang yung tatlong lalaki na kasama namin.
"Nag iisip ka ba! Syempre hindi kayo papatitrahin sa kalsada! Ikaw ata tong baliw eh!" hay, bumalik nanaman ang Stanley na kilala ko.
"Wag mo nga akong matawag-tawag na baliw! Kung hindi sa kalsada saan!"
"Edi sa bahay namin! Magisip ka nga! Saan pa ba? Saan mo ba gusto?" well, here's comes the fun part....argument nanaman....ang sakit sa ulo!
"Wag mo nga akong masabihan na walang isip! At bakit naman ako papayag na tumira na kasama kayo sa dorm niyo! Hindi ayoko!"
"Ang kulit mo talaga! Isa, hindi dorm yun, pention house yun! At pangalawa, sa ayaw at sa gusto mo doon na kayong dalawa mag iistay simula ngayon. At pangatlo, ikaw ang nagsabi na wala kang isip! Kaya wag kang OA."
Sobra!!
Tinitigan ko siya ng masama............
Do I have a choice?

BINABASA MO ANG
My Sweet Bad Boy {JaDine Love Story}
RomansaLahat tayo ay may good and bad side. Pero ang madalas nating nakikita ay ang bad side ng isang tao. Hindi man lang natin binibigyan ng chance para makilala sila ng lubusan, basta kung ano ang ipinapakita nila ganun ang tingin ng lahat sa kanila. Si...