Free the real feels (Completed)

Chapter 17

Napahinga ako ng malalim ng matapos na ang busy week namin, finally the nearing end of first semester. I'm still glad I passed all the requirements except for P.E and Anatomy, nagawan ko naman ng paraan ang sa P.E but prof told me, I'll have lower grade because of that. Sa anatomy, hindi ko na mababawi ang naging score ko sa dalawang magkasunod na quiz.

Agad akong dumeresto sa kusina para uminom ng tubig, bahagya akong nagulat nang naabutan kong nagluluto si Sawyer. Why is he here again? Masyado pang maaga para sa normal na uwi niya.

Lumapit ako sa kanya, I tiptoed to greet him with a kiss on a cheek pero saktong napalingon siya. My eyes got big when he pressed his lips more, humiwalay din siya at hinalikan ang noo ko.

Nagparte ang labi ko, what did happen exactly?

He cleared his throat, a playful smile is plastered on his lips. Nabalik ako sa katinuan at namumulang tumalikod sa kanya, hinila ko ang upuan sa kitchen bar.

"W-why are you early?" Gusto kong batukan ang sarili ko dahil sa pagka-utal.

"Manang Isay has fever for two days now, I cooked for our early dinner," paliwanag niya.

I am touched for what he did but my heart is clenching at the thought that I can't do it for him. Hindi ko man lang napansin na siya rin ang nagluto kahapon. He should be focusing on his work, pero naiistorbo ko pa siya para lang magluto ng kakainin namin.

My mind just got too clouded after Mommy's birthday last week.

"What about the laundry? Dumating ba 'yung..." Hindi ko alam kung anong sasabihin ko talaga.

"They were in a vacation, coincidentally. Don't worry, I sent your clothes for laundry already." He said with complete assurance. 

I bit my lip, why does he know all the things he should do?

"How about yours?" I carefully asked.

Umangat ang gilid ng labi niya, he tilted his head na parang pinipigil ang tuluyang pag-ngiti. "I still have many clothes. I can wash it," marahang turan niya.

Napatahimik ako roon. I still have a lot of clothes too, bakit niya inuna ang mga damit ko? He can wash his clothes? Paano siya natuto?

"Maglalaba ka?" tanong ko muli.

He licked his lips, "We have washing machine that would do the entire work."

Oh.

Right, madali na lang siguro iyon 'di ba?

Pagkaraan ay tumango-tango ako. "I'll do it," I offered with determination in my voice.

Agad siyang umiling sa sinabi ko, "You should rest, don't mind those. I have plenty of clothes."

--

I manage to convince him that I'll be the one to wash his clothes, kaso nga lang ay ubos na pala ang stock ng mga sabon. Sasamahan niya dapat akong bumili kaso nagpumilit akong hindi na, besides mabilis lang naman.

Sinabi ko kay Mang Eco na hintayin na lamang ako sa parking lot, pumasok ako ng grocery dala-dala ang listahan ng mga sabon na ginagamit noong taga-laba na pumupunta sa bahay kada linggo na kasalukuyan pa lang nagbabakasyon.

Hinawakan ko ang sabon pero ganoon din ang isang kamay, I quickly get my hand and faced the owner of the hand.

Oh, of all.

"Oh, Reese. You'll wash clothes too?" Megan approached me.

Alanganin akong tumango at kumuha na muli ng ibang sabon, muli kong tinignan ang listahan pero ramdam ko pa rin ang presensya ng kaharap ko.