Our Battlefield (Sports Series #1)

Chapter Five

Weird! weird! weird at marami pang weird! As in sobrang weird niya!

Anong bang sinasabi niya?Ano kamo? Magbabago ako dahil sa isang tao? Siraulo ka ba?

Sarili ko ngang pamilya di ako mapagpabago, ibang tao pa kaya?

O ba pamilya ba talaga ako? Tsk.

Pumeke pa ako ng ubo at humarap sa kaniya. "Don't get me wrong ha-" Napatigil naman ako sa pagsasalita nang tumingin ito sa akin.

Creepy!

"Why?" She laughed. "You look uncomfortable."

"Kasi... Saan mo kinukuha yung mga sinabi mo? M-Manghuhula ka ba?" Hindi ako makatingin ng diretso sa mga mata niya.

Nagulat ako nang bigla itong tumawa at hinampas ang braso ko!

"What!? Ofcourse not!" Tumatawa paring saad niya.

Kung hindi ka maganda ay sasapakin talaga kita.

"Look, Noong umiyak si mommy sa harap ko dahil sa mga nangyayari sakin... I changed myself diba? Kaya ko sinabi sa'yo yon kasi ganon din ang nangyari sa'kin."

Tumango tango naman ako. "Sorry, Takot kasi ako sa ganon."

"In fortune teller?"

I nodded.

"May I know why?"

Nagdesisyon na lang ako na sabihin iyon sa kanya dahil nagkwento rin naman siya sa akin ng pribadong kwento niya. "When I was Nine. My family went into Quiapo kasi birthday ko noon at doon rin sa lugar na iyon kinasal sila Mommy....noong tapos na ang misa, naisipan naming pumasyal roon upang bumili ng kung ano ano hanggang sa nakita namin iyon." Tumingin pa ako sa kaniya.

"My Dad tried that fortune teller, Tahimik lang akong nakikinig roon pero sa loob loob ko ay tawang tawa talaga ako sa istura ng manghuhula."

"And then?" Natatawa naman niyang ani maging ako ay nakitawa na rin.

"Maraming nilabas na card yung babae at kung ano anong lengwahe ang sinasabi niya. Kinuha nung babae ang kamay ni Daddy at pinapili siya ng card... Marami siyang sinabi pero isa lang ang naintindihan ko." Umiling iling pa ako at mariing inalala ang sinabi ng babae.

"What did she said?"

"Maghiwalay silang dalawa ni Mommy. Masisira ang pamilya namin. Magiging miserable ang buhay ng anak nila, buhay k-ko." Kumuyom ang kamay ko at pinigilan ang luha ko.

Inalala ko pa kung gaano nagalit noon si Daddy dahil sa sinabi ng fortune teller na iyon. Muntik pa niya itong ipakulong kung hindi lamang siya pinakalma ni Mommy.

Pero you still did it. You ruined us.

"Hey! haha. Ano ka ba? Hula lang naman 'yon. Wag kang matakot." Ngumiti ito at pilit pinapalakas ang loob ko. "That will not happen." Dagdag pa niya nang tumahimik ako at hindi sumagot sa kaniya.

"After six years of that day... They started to fight in different things until they broke up." Tumango pa ako sa kaniya. Maging siya ay gulat at napahiya dahil sa sinabi niya kanina.

"The manghuhula was right, They already seperated and I was all alone now kahit kasama ko pa ang Daddy ko. Magulo at miserable na nga ang buhay ko." Tumawa ako upang itago ang lungkot na nararamdaman ko.

"Omg." Ani nito na may pagtakip pa sa bibig niya.

Bagay kayo ni Amara, Pareho kayong maarte.