Our Battlefield (Sports Series #1)

Chapter Fourteen

I woke up because of the endless knock on my door. I brushed my hair using my hands and opened my eyes. "Who the fuck is that?" I whispered. 

I stood up and looked at my wall clocked. Hindi na ako nagtaka nang makita na alas kwatro na ng hapon. It's been a week since the long practice of Arnis, Its Sunday kaya naman wala kaming schedule ngayon. Pahinga daw ng mga students. 

I walked toward my door and opened it. I rose my one eyebrow when I saw Dad's face in front of my room. "What time is it, Callie?" Inis nitong tanong sa akin.

I pouted at his rolex watch. "What is the purpose of that thing?" Pabalang kong sagot na lalong ikinasalubong ng kilay niya.

He took a deep breath. "I don't have time to do such stupid things with you. Just get dressed up properly before dinner. We have a guest." Iyon ang huli niyang sinabi at tumalikod sa akin.

"Why?Bakit kasama pa ako?"

Maging ako ay nagulat sa sinabi niya. Hindi ako sanay na sinasama niya ako sa mga ganoong dinner lalo na at may bisita siya. Dahil noong last time na isinama niya ako ay nanggulo lamang ako kahit na ang kabit niya ang may kasalanan.

"Dala dala mo parin ang apelyido ko and please control yourself later." He replied.

Mapait akong tumawa at pinasarahan siya ng pinto. Wala naman akong nagawa kung hindi maghanap ng matinong susuotin dahil sigurado akong magwawala siya kapag hindi ako lumabas mamaya. 

"Callie." I stood up when I heard Amara's voice at my door. I immediately opened it. "Hey, why did you call? Did something happen?"

Sunod sunod niyang tanong nang papasukin ko siya kaya naman natawa ako. Its been one hour na since kinausap ako ni Daddy na may dinner daw. Isang oras na din akong naghahanap ng masusuot pero halos agnasin na ako kahahanap dito kaya naman tinawagan ko na siya para magpatulong pero umiiral nanaman ang pagiging OA niya.

She covered her mouth when she saw my clothes on the floor na nagkalat at gulo gulo na. "Did tito get mad again?" Isa isa niya iyong nilimot.

Umiling agad ako. "Anong pwedeng suotin sa dinner?"

Mas lalo siyang nagulat. "Do you have a date?"

Agad ko siyang binatukan kaya paiyak nanaman ito. "Date mo mukha mo."

Umupo ako sa kama ko at pinaglilimot ang mga damit ko sa sahig. Ganoon rin naman ang ginawa niya.

Kahit kailan ay hindi ko nakikita ang sarili ko na nakikipagdate.

"May bisita daw mamaya si Daddy." Maikli kong sagot. Tumingin naman ito sa akin at naghihintay pa ng susunod kong sasabihin. "And she wants me to dressed up properly daw para hindi siya mapahiya." I mocked my dad using his tone of voice.

"Wow. Atleast kasama ka na diba?" She looks happy. She stood up and held my hand. "It's already 6:00 pm. Aabot pa tayo sa mall, let's buy you some fancy clothes!"

"Hindi tayo aabot. Masyadong traffic, Amara." Umiling pa ako. 

Lumungkot naman ang mukha nito at muling umupo. "You're right."

Hindi ko naman siya pinansin. Sinubukan ko namang maghanap ng matinong masusuot sa mga damit ko. Itinaas ko ang nakuha kong taslan shorts. "Hindi naman ako pwedeng magshort.... baka palayasin ako ni Daddy." Bulong ko kaya natawa naman siya. Mabilis ko namang inihagis iyon palayo at dumampot ng fitted and baggy pants. "Hindi rin naman ito pwede."

"You should told me kanina before ako umalis ng house para nakapagdala ako." Pagsasaway niya sa akin at binabalik sa closet ko ang mga damit na itinatapon ko.