Prolouge

42 7 3
                                    

I shouldered my bag and grabbed my suit case. Taking a heavy breath.


"I'm finally home."


I took off my blazer because it's getting hot. Nakatayo na ako sa Arrival area ng aiport kaya pinagpapawisan na ako.

I stayed three years in America kaya nasanay ako sa malamig na klima.

Kung hindi lamang ako pinauwi ni Daddy ay hindi na ako uuwi. Mas gusto ko pang doon na lamang tumira dahil marami akong tinatakasan sa lugar na ito.

It's not about a debt or anything. It's about a memory that i don't want to remember.

I adjusted my eyewear when I saw a familiar car stopped in front of me. He opened the window of the car and waved at me.

"Welcome home, Calli!" He shouted.


I glared at him. Marami tuloy ang tumingin sa amin dahil sa ginawa niyang ingay. He opened the door of his car, Kung saan ako uupo.

"Hello?Will you help me?"Inis kong tanong sa kanya nang mapansin na wala itong balak na lumabas ng sasakyan para tulungan ako.

He pouted. "I'm only wearing a boxer shorts. Nakakainis kasi si Mommy hindi niya sinabi na uuwi ka na... kung hindi ko pa nalaman kay Daddy." He answered and I laughed.

"Really? Can I see your Iron man boxer short?" I teased him. Iyon kasi ang lagi niyang suot.

Palibhasa'y regalo ko sa kaniya iyon.

"Don't laugh. Hindi na ako nakapagprepare kasi nagmadali ako para masundo ka." He rolled his eyes.

Natawa ako nang may ideya na pumasok sa isip ko. Lumingon ako sa paligid para tingnan kung maraming tao, Mas lumawak ang ngiti ko nang makitang marami akong kasabay na naghihintay rin ng mga sundo nila.

"Kuya... it's heavy." I acted. "Can you help me?" Umaarte parin akong nabibigatan ako sa mga gamit ko para bumaba siya at tulungan ako.

He sighed and get out from the car. "Get in." He said and grabbed my suit case. Dinala niya lahat ng gamit ko sa trunk ng kotse niya.

Pinagtinginan siya agad ng mga babae na malapit lang sa amin. Natatawa ko siyang pinagmasdan pero wala siyang pakealam kahit na kitang kita na sa mga mata niyang nahihiya siya.

He really love me. Kahit kailan ay hindi niya ako natitiis.

Tumawa na lamang ako at sumakay sa kotse. Nang matapos niyang ilagay lahat ng mga gamit ko ay sumakay na rin siya para magmaneho.


"Are you not staying at our house?" He asked me while looking at the road.

"Why would I? Alam mong mag-aaway lang kami ng mama mo, Kuya." I answered him.

"You're right." He took a deep breath. "Just stay at my condo for a while. Here's the code." He took a paper from his wallet.

"Thank you." I smiled.

I took my phone and wrote the code in my notes. Mabuti ng may kopya ako para incase na makalimutan ko.

He stopped the car when the traffic lights turn to red. The sky is already getting dark, I looked at my watch and checked the time. It's already 7:00 pm.

"They won." I heard him whispered while looking outside.

"What?" I asked and tried to looked at the way he is looking at.

"Look." He pointed his one finger in big billboard. Mas malaki iyon kaysa sa mga ibang nakikita ko pa.

My heart beats so fast when I saw the guy who's there.

Our Battlefield (Sports Series #1)Where stories live. Discover now