Before I Hold You (Haciendera Series #1)

Kabanata 37

Kabanata 37

Introduce

Bumalik ako sa loob ng bahay pagkatapos kong sabihin iyon. I left her speechless. I can't help but to show my smug expression.

Nasa akin dapat ang huling sasabihin. Walang dahilan para magpatalo sa isang desperada na tulad niya.

I took my seat on their sofa comfortably. I crossed my legs as if I'm a royalty. Napatingin ako sa hagdan nila at lumabas si Samuel. Nakadamit lamang siyang pambahay.

He smiled when he saw me. I stopped myself from smiling. Simple lamang ang damit niya pero bakit hindi maalis ang kagwapuhan niya.

"Anong ginagawa mo rito?" aniya na parang nagpipigil ng ngiti.

I cleared my throat and remained my blank expression. I stood.

"May dala akong baked mac sa'yo... at para sa family mo. My mother made it at inutusan akong ibigay sa'yo."

He nodded. His gaze went to my head down to my foot. Nakita kong umangat ang sulok ng labi niya.

"And you dressed beautifully. Para lang idala ang pagkain?" he smirked.

"I-It's summer! It's normal for girls to wear like this. B-Besides, ganito lang ako manamit," I feel like my cheeks heated.

Pakiramdam ko ay masyado naman itong sinuot ko. I should've wear more simple than this. Pwede sana iyong off shoulder dress o cami dress ko.

"Okay," aniya habang nakangiti sa akin.

He looked away then scratched his name. I'm not sure but I think his ear became a bit red.

"Ang ganda naman ng nililigawan ko. Paniguradong pipilahan na naman siya ng mga lalaki," mukhang namomoblema siya.

"What did you say?"

"Nothing."

Tinaasan ko siya ng kilay. Para siyang baliw. Mayroon siyang sinabi pero sasabihing wala?

"Samuel! Hi!" si Millicent na biglang sumingit.

She walked towards him with a wide smile. Muntik ko nang makalimutan na nandito pa pala siya. Pinanatili ko ang walang emosyon kong mukha kahit nagsisimula na akong mairita.

"What are you doing here? Akala ko ay nasa trabaho ka," si Samuel.

"It's my dayoff. Mamayang hapon ay aalis ako para gumala kasama si Melanie. Dito muna ako sa inyo. Nagdala ako ng prutas para sa inyo," she smiled.

Palipat-lipat ang tingin ko sa kanila. Millicent seems enjoying their boring conversation. Walang kwenta naman 'tong kausap.

"Hindi ba ay sinabi ko na sa'yo na huwag ka nang magdala ng prutas sa amin? Gumagastos ka pa," si Samuel.

"Ano ka ba, Samuel. Hindi ka na yata nasanay sa akin. Simula high school pa lamang tayo ay ginagawa ko na 'to," aniya na parang proud na proud pa.

Hinampas niya ng kaonti ang matipunong dibdib ni Samuel. Hindi ko na napigilang magtaas ng kilay. Hindi ko nga ginagawa iyan sa kanya pero siya itong pabebeng humahampas?

"Thank you for the effort but you don't have to do that..."

Nilipat ni Samuel ang tingin sa akin. Lumapit siya sa akin at hinawakan nang marahan ang braso ko. Halos tumingala ako sa kanya para matingnan siya.

"Where's the baked mac you brought for me? I want to taste it..." malambing niyang sabi.

"Naroon sa mesa. Kumakain na nga ang kapatid mo."