Ερεθίζοντας τον Κηπουρό (2 βιβλίο) ολοκληρωμένο

Κεφάλαιο 3

"Τί να σας πω κορίτσια...Εγώ πριν τρεις μήνες που ήρθα στην υπηρεσία για να δώσω εξετάσεις, μου φαίνονταν σαν όνειρο ζωής να καταφέρω τελικά να γίνω μυστική πράκτορας σε μία από τις πιο σημαντικές υπηρεσίες της Αμερικής. Πλέον όμως δεν με νοιάζει και τόσο για να μπω στην υπηρεσία. Όσο για το αν θα χάσω αυτό το θέαμα κάθε πρωί."
"Αχχ εχθές τελείως 'τυχαία', τον άκουσα που συζητούσε με έναν συνάδερφο του, κάποια στιγμή το έφερε η κουβέντα και αποκάλυψε την ηλικία του...πόσο τον κάνετε;"
"Τριάντα"
"Είκοσι οχτώ."
"Τριάντα δύο"
"Τριάντα τέσσερα είναι...εγώ αναρωτιέμαι γιατί έγινε πράκτορας. Μοντέλο έπρεπε να γίνει! Αφού είναι κούκλος το μανάρι μου!"
"Κορίτσια! Σας φέρνω δυσάρεστα νέα! Σε τέσσερις μέρες φεύγει για κάποια νέα επιχείρηση και θα λείψει αρκετό καιρό. Όσες κοπούμε τελικά στις εξετάσεις σε δύο εβδομάδες, δεν θα τον ξαναδούμε.. Μήπως να πηγαίναμε σήμερα στο κλαμπ που συχνάζει; Ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για κάποιες από εμάς να.." Για μία στιγμή νόμιζα ότι είχα ξυπνήσει σε λάθος μέρος, ότι έφταιγε το γεγονός ότι δεν είχα πιεί ακόμα τον καφέ μου.

Αμέσως μετά όμως, άρχισε να γελάει η κολλητή μου, ακούγοντας τις εκπαιδευόμενες να σαχλαμαρίζουν...και τότε βεβαιώθηκα ότι ακόμα βρισκόμουν στην υπηρεσία, και όχι σε κάποιο νηπιαγωγείο.. Με μεγάλη δυσκολία είχα καταφέρει να αποχωριστώ το κρεβατάκι μου, πρωί πρωί. Όμως ούτε που το φανταζόμουν, ότι όσο εγώ αλλά και οι υπόλοιποι συνάδερφοι μου θα πίναμε τον καφέ μας, θα ακούγαμε τις εκπαιδευόμενες να εκφράζουν τις βλέψεις που είχαν για κάποιον ανώτερο αξιωματικό, για τον Γκρέις..

"Να φανταστώ ότι όλες αυτές οι κοπέλες που παίρνουν το πρωινό τους στο απέναντι τραπέζι και σχολιάζουν τόση ώρα τον Γκρέις, είναι οι εκπαιδευόμενες που σε πρώτη φάση, θα αξιολογηθούν αύριο από εσένα;" με ρώτησε η Ελίζα, ξεσπώντας σε τρανταχτά γέλια. Η φίλη μου γνώριζε ήδη ότι αυτά τα κοριτσάκια και μόνο για το γεγονός ότι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για αυτό το.... κάθαρμα που μου πήρε την θέση μέσα από τα χέρια, δε θα περνούσαν αύριο από τις δικές μου δοκιμασίες.

"Απορώ τι του βρίσκουν..εγώ δεν τον αντέχω λεπτό. Εχθές πάλι τσαθήκαμε άσχημα." παρόλο που όλοι οι πράκτορες καθόμασταν σε μεγάλες παρέες ανά τα τραπέζια, εκείνος καθόταν στην άλλη άκρη της μεγάλης τραπεζαρίας μόνος του, ενώ παράλληλα με τον καφέ του, διάβαζε ένα βιβλίο φυσικής, από ότι δηλαδή είχε πάρει το μάτι μου..

"Ωχ! Τι του έκανες του καημένου, αυτή την φορά;" η κολλητή μου είχε πάρει ένα λυπημένο ύφος ενώ εκείνη την στιγμή ο Γκρέις σήκωσε το βλέμμα του από το βιβλίο που τόση ώρα διάβαζε με μεγάλη προσοχή, και με κοίταξε. Το μάτι του φαινόταν αρκετά πιο πρησμένο σήμερα, σε σχέση με εχθές το βράδυ. Αν δεν ήταν τόσο ξεροκέφαλος και έβαζε την παγοκύστη που πρόσφερα, δεν θα είχε τίποτα σήμερα.