Ερεθίζοντας τον Κηπουρό (2 βιβλίο) ολοκληρωμένο

Κεφάλαιο 21

                       Ελίζα (η φίλη της Μάργκαρετ)

Μία ώρα είχε περάσει από την στιγμή που το δωμάτιο που έμενε η Μάργκαρετ εδώ στο ξενοδοχείο στην Νάπολι, είχε γεμίσει με δέκα πολύ ικανούς πράκτορες. Όλοι σε έναν κύκλο γύρω από τον αρχηγό μας, άκουγαν προσεκτικά και με πειθαρχία τις εντολές του. Το βλέμμα μου έπεσε έντρομο πάνω στον Γκρέις (Αχιλλέα), και κάνοντας του νόημα, κατευθύνθηκα προς το δικό μου δωμάτιο.

Έτρεμα ολόκληρη στην σκέψη ότι αυτή την στιγμή η Μάργκαρετ ήταν γυναικολόγο και έκανε την έκτρωση. Μόλις μπήκε στο δωμάτιο μου διστακτικά ο Γκρέις, καθώς δεν φανταζόταν για ποιον λόγο θα του ζητούσα να μιλήσουμε ιδιαιτέρως, εμείς οι δύο, έχασα την ψυχραιμία μου και του επιτέθηκα.

Η οργή μου για αυτόν τον άντρα ήταν τόση μεγάλη, που δεν σκέφτηκα τις επιπτώσεις που θα είχα, χτυπώντας έναν ανώτερο μου στην υπηρεσία. Εκείνος σαν φλώρος που ήταν, έπεσε στο πάτωμα με μία μικρή μπουνιά που του έδωσα. Μπορεί να μην είχα δώσει δικαιώματα, από την μέρα που μπήκα στην υπηρεσία αλλά για τους δικούς μου ανθρώπους, δεν έκανα αστεία. 

"Όλο αυτό επειδή δεν διέλυσα τον αρραβώνα μου, για τα μάτια της φίλης σου;" Τα λόγια του με εξαγρίωσαν χειρότερα. Με ειρωνευόταν το κάθαρμα, ο αλήτης...άφησε έγκυο την φίλη μου και τώρα μου το έπαιζε έξυπνος.

"Θα έλεγα αυτή την στιγμή στον αρχηγό μας, ότι άφησες έγκυο την κόρη του, αλλά χρειάζομαι την βοήθεια σου." Του πέταξα την αλήθεια, έτσι απότομα μήπως και έμενε στον τόπο και γλύτωνε η φίλη μου. Όμως δεν αντέδρασε όπως περίμενα, τα μάτια του βούρκωσαν.

"Η Μάγκι μου είναι έγκυος;" Δεν ήξερα πως το είχε καταφέρει, αλλά από την μία στιγμή στην άλλη η οργή μου μετατράπηκε σε έκπληξη. Ο άντρας που πριν λίγα λεπτά με ειρωνευόταν, τώρα έκλαιγε.

"Γκρέις....θα λογαριαστούμε άλλη ώρα. Τώρα πρέπει να την σταματήσουμε, το έσκασε, για να πάει να κάνει έκτρωση." Αν πριν ήθελα να τον δω να γίνεται ένα με το πάτωμα, τώρα βλέποντας την ψυχρολουσία στο πρόσωπο του, τον λυπήθηκα.

"Έκτρωση; Όχι! Πρέπει να την προλάβουμε." Μέχρι να φτάσουμε στο γιατρείο της γυναικολόγου, τέσσερις φορές κοντέψαμε να σκοτωθούμε. Με τον Γκρέις στο τιμόνι, να τρέχει περισσότερο από ότι είναι εφικτό.

Όσο περνούσε η ώρα, τόσο εγώ επιβεβαιωνόμουν ότι δεν ήταν αυτό που έδειχνε στην φίλη μου. Κανένας άντρας που περνούσε την ώρα του με κάποια, δεν θα είχε αυτή την αντίδραση. Πέρα από αυτό, όταν ανέφερε το όνομα της Μάργκαρετ, η φωνή του έλιωνε από αγάπη. Δεν ήταν δειλός, για αυτό ήμουν σίγουρη..Ο λόγος θα ήταν σοβαρός, για να φερθεί με αυτόν τον τρόπο στην φίλη μου.