Κεφάλαιο 24

955 73 18
                                    

"Δεν θα έφτανα μέχρι αυτό το σημείο..αν δεν ήμουν τρελά ερωτευμένη μαζί σου. Έχασα τον έλεγχο, αλλά το μωρό είναι σίγουρα δικό σου. Από τότε που ήμασταν στην έπαυλη του Γουέστον, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τα συναισθήματα μου για σένα.. από τότε δεν έχω πάει με άλλον άντρα. Ακόμα και όταν πήγαινα στο ξενοδοχείο που έμενε ο Κρίστιαν στην Αθήνα..δεν μπορούσα να πάω μαζί του...Σ'αγαπάω Αχιλλέα!" Έκλαιγα με λυγμούς, όσο του εξηγούσα την αλήθεια, την μόνη αλήθεια.

"Για να μην ξεμπροστιάσω εσένα και τον πατέρα σου και χάσετε τα πάντα. Πες του να κανονίσει την μετάθεση μου μέσα στις επόμενες μέρες, δεν θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου, με το ζόρι κρατιέμαι για να μην σηκώσω το χέρι μου. Όταν γεννήσεις θα κάνω test DNA, αν είναι δικό μου..θα διεκδικήσω την αποκλειστική επιμέλεια του παιδιού. Δεν θα επιτρέψω να περνάει χρόνο μαζί σας.." Τί στο καλό έλεγε; Γιατί ανακάτευε το μωρό μας, δεν θα με πλήγωνε με αυτόν τον τρόπο ο Αχιλλέας μου, δεν θα μου το έκανε αυτό..

"Αυτό δεν πρόκειται να το επιτρέψω! Αχιλλέα, το ξέρω ότι έπαιξα βρόμικα για να σε φέρω κοντά μου, αλλά μην ανακατεύεις το μωρό μας σε αυτό." Δεν τον είχα ξαναδεί σε αυτή την κατάσταση. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τον είχα φέρει στα όρια του, μόνο που τώρα έδειχνε εκτός εαυτού..

"Νόμιζα ότι είχες αλλάξει.. ότι είχες ωριμάσει, και ότι δεν ήσουν το κακομαθημένο κοριτσάκι που γνώρισα. Εχθές το πρωί με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας της Έλενας, και μου είπε ότι διαλύει τον αρραβώνα και πως σταματάει την συνεργασία του με την μητέρα μου, φιλικά. Πόσα λεφτά του έδωσε ο μπαμπάκας σου, για να υποχωρήσει τόσο εύκολα αυτός ο αδίστακτος μαφιόζος; Με πόσα λεφτά με αγοράσατε εσύ ο πατέρας σου Μάργκαρετ;" Ούρλιαζε εκτός εαυτού, ενώ εγώ κρατούσα χαμηλά το βλέμμα μου. Δεν άντεχα να του πω τι είχαμε κάνει, θα με μισούσε περισσότερο..ότι με μισούσε ήδη.

"Θέλω να ξέρω! Τί κάνατε, για να υποχωρήσει τόσο εύκολα από τις ζωές της οικογένειάς μου;" με έπιασε από το πηγούνι με δύναμη, για να τον κοιτάξω στα χέρια. Είχα αρχίσει να τον φοβάμαι, έτσι όπως γυάλιζαν τα μάτια του.

"Ο πατέρας μου καθάρισε τον φάκελο του, ότι εγκλήματα είχε κάνει μέχρι σήμερα έχουν εξαφανιστεί, δεν φαίνονται πουθενά πια.." πάγωσε όταν άκουσε τα λόγια μου, νόμιζε ότι του έλεγα ψέματα. Ότι δεν είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο..

"Σε σιχαίνομαι! Πώς μπορέσατε να κάνετε κάτι τέτοιο; Είναι νονός της νύχτας! Κάνει από εμπόριο λευκής σαρκός μέχρι ναρκωτικά!" Όταν μπήκε μέσα στο γραφείο ο πατέρας μου, κατάλαβε αμέσως τι είχε συμβεί και προσπάθησε να σώσει ότι μπορούσε, αν γινόταν αυτό.

Ερεθίζοντας τον Κηπουρό (2 βιβλίο) ολοκληρωμένο Donde viven las historias. Descúbrelo ahora