🌺My Annoying Fiancee🌺

🌺Chapter 19.🌺

👉♥️Chapter 19♥️👈

((#Eulah_pov))

nakaupo ako ngayon sa sufa at nanonood ng palabas. Katatapos ko lang mag linis. Napagod ako. Titiisin ko ang ganitong pamumuhay wag lang akong makasal sa tabach*y na yon. Titiisin ku rin ang pag uugali ni Ethan

Ayaw ko rin bumalik sa amin.

Wala na akong choice kundi manirahan nalang mona dito pasamantala.

Kahit may pagka arrogante ang lalaking iyon. Titiisin ko.

Habang nanonood ako hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Pero nagising ako ng ginigising ako ni ethan.

"Hoy. . Akala ko ba magluluto ka? Bakit wala kapang sinasaing at wLa kapang niluluto? " Reklamo nyang sabi

"Hu! Anong oras na ba?" Gulat kung tanong

Napatingin ako sa orasan.

" Alasyete na ng gabi tapos hindi kapa nakapag luto. Hindi ka tumopad sa usapan. Dahil hindi ka tumopad sa usapan bukas na bukas makakaalis kana.." inis na sabi nya

"Teka sandali. . Wag naman. naglinis ako kanina hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Bigyan mo pa ako ng second change." Pagmamakaawa ko.

"Sigi pagbibigyan kita. Ipag luto mona ako. Gutom ako. Tingnan lang ntin kung marunong ka." Pag hahamon nya saakin.

"Sigi hintayin mo ako magluluto ako." Sabi ko.

Pumunta na ako sa kusina at humanap ng mailuluto kaya walang laman ang ref nya.

Bumalik ako sa kanya

"mabuti pa kumain nalang tayo sa labas. " Nakangiti kung sabi sa kanya.

"Bakit naman?" Seryuso nyang sabi

"Actually nakalimutan kong mamalingki. " Nakangiti kung sabi sa kanya.

"Nakalimutan mong mamalingki pero ang pag shosopping hindi mo nakalimutan. " Seryuso nyang sabi

Nakita kasi nya na ang maraming mga shopping bag na nakapatong sa maliit na sofa.

"Ano kasi ang gaganda ng mga damit at mumurahin pa kaya hindi ako nag atubilin na bilhin yun. Sayang naman kung hindi ku yun mabibili. Sigi na kumain na tayo sa labas. Libre ko naman eh. "

Pamimilit ko sa kanya.

Pansin kung ayaw talaga nyang sumama. E kaya hinila ko nalang sya.

Pumunta kami sa paborito kung kainan.

" Niyaya mo akong kumain sa labas pero dito mo ako dinala.?"
Reklamo nyang sabi ng makitang sa cafeterya ko sya dinala.

"Anong akala mo sa mamahalin na lugar kita idadala. Sayang lang pera doon hindi ka mabubusog doon. Dito Mura nanga busog ka pa. Oh diba. Saan kapa! saka masasarap ang mga pagkain nila dito maniwala ka. . Madalas akong kumakain dito." Pagmamayabang ko sa kanya.

Sa mga tingin palang nya saakin. Ayaw nyang maniwala.

"Sa sosyal mong yan dito ka kumakain." Hindi makapaniwala..

"Kahit sabihin mo pa kay manang na madalas akong kumakain dito. diba manang madalas akung kumain dito."

"Aba oo. Madalas syang kumakain dito. Nag tatake out pa nga sya eh" sabi ni manang

"Sabi ko sayo eh. Ayaw mong maniwala.."

Kumain nalang sya at di na kumibo.

"Ang sarap talaga ng luto mo manang"
Masaya kung sabi sa tendira