En Güzel İmtihanı'm |Texting|

1.2

Keyifli okumalar...

***

Benim biricik kuzenimin ısrarlarıyla gelmiş olduğumuz kitapçıya bakıyordum. Aslında çok istekli değildim. Ama kitap kokusunu almanın, onu hissetmenin ne kadar güzel olduğunu anımsamak bile hemen buraya gelmeme sebep oldu.

Geldiğimizden beri bir saniye susmayan kuzenimi dinlemeye koyuldum.

"Allah'ım sen ne büyüksün biliyorsun ki şu ikisinin aklına ne kitap gelir ne de başka bişey. İyi ki ben gelmişim de iki kitap yüzü gördünüz."

Söylenirken yüzünü nasıl bir hale soktuğunu bile tanımlayamıyorum. Ama sonunda burnunu krıştırp, yine günlük övünmesini tamamlamıştı.

"Tabi canım, tabi bir sen akıllısın kimin aklına gelir böyle şeyler. Amaan neyse hiç uğraşamayacağım seninle Seher."

Artık dayanamamış olan Kübra bıkkınlığını belli edip. Kaçarcasına uzaklaşmıştı burdan.

İşlerimizi birbirimize aldığımız kitapları gösteriyorduk.

"Ya ne diycem kızlar annem diyor bu akşam bize gelin. Yemeği beraber yiyelim."

"Abin,babam ne olacak Kübra?"

"Annem onlara salonda yemek açıcak. Bizde mutfakta yeriz. Evde sıkılmış mahallenin de dedikodusu kalmamış. E bide yakın arakdaşı buralarda yok. Gerisini sen anladın artık."

Seher şöyle bir bana birde Kübra'ya bakıp bir düşünceye girdi. En son gözleri Küba'da durunca, anladım ki bir karın ağrısı var bu kızın. Hayır olsun bakalım.

"Kübra senin abin, nasıl desem azıcık sinirli gibi. Tersine falan denk geliriz. Hiç gelmesek mi biz."

Kübra sanki Seher çok tuhaf bir şey demiş gibi ona bakarak gözlerini kocaman açtı.

"Abim kolay kolay sinirlenmez ki Seher sen bunu nerden çıkardın?"

Kübra şüpheli bir şekilde Seher'i süzmeye başladığında. Seher'de sanki bir şeylerden rahatsız olmuşçasına kıpırdanıp duruyordu.

"Seher bak bende bilirim Kenan abi çok iyi birisi ben onun hiç bir zaman sinirlendiğini falan görmedim. Hele ki bu kişiler bizsek hiçbir şekilde sinirleneceğini düşünmüyorum. Bir yerde hatamız mı oldu o zaman gelip üslubunca bizi uyarır."

Seher sanki dediklerimin hayranı olmuşçasına tatlı tatlı bakışlarıyla beni dinlemişti. Neler oluyor bu kıza daha demin normalken bir anda acayip bir duruma düşüyor. Anlamadım gitti hem bir anda Kenan abi muhabbeti nerden aklına geldi bunun. Yoksa.. Allah'ım düşündüğüm şey mi? Benim çatlak kuzenim Seher ve Kenan abi. Tövbe estağfirullah. Yoktur canım öyle bir şey, olsa söylerlerdi. Ya varsa?

Aklımdaki saçma sapan düşünceleri kovalayıp durağa gelen otobüse binip, bizim mahalleye doğru yola koyulmuştuk. Hepimizin tüm enerjisi gerçektende sıfıra inmişti mahallenin yokuşunu çıkarken bunu anladım. Bir an evvel eve varsak derdindeyiz. Saat geç olunca direk Kübra'lara geçelim diye düşündük hem Leyla teyzeye de yardımda ederiz yemek için,tabi kalan son enerjimizle...

Kapıda durup zili çaldık. Bir kaç sefer daha basmaya başladık. Yine kapıyı açan olmayınca bu sefer Kübra sinirle kapıya vurmaya başlamıştı. İçerden gelen takırtılarla birinin olduğunu anladık. Aradan geçen iki saniye sonra karşımızda ki kişiyi hiç birimiz beklemediğimiz için doğrudan göz göze geldik. Hemen kafamı başka bir yere çevirmiştim. Ahh Kenan abi bu ne hal tişörtünün bir kolunu geçirmiş diğerini geçirememiş. Gözleri şişmiş ve o uykulu bakışlarıyla bizi gördüğünde ilk tepki vermemişti sanırım bizi beklemiyordu. Sonra kendine geldiğinde kaçarcasına odasına doğru gitmişti.