1.9

1.5K 160 182
                                    

Keyifli okumalar...

***

Yıllardır yaşadığım hayatın hep bir köşesinden tutunarak bizlere gönderiler ilahi kitaplardan öğrendiğim bilgilerle bu dünyadaki kulluk görevimi yerine getirmeye çalışmıştım. Kimi zaman uzun kimi zamanda kısaydı kat ettiğim mesafeler. Ama daha önce hiç bu kadar nefesimin sıkıştığını yada böylesine ağır bir acı hissetmemiştim kalbimde...

Okumakta olduğum kitabın son sayfasında aklımı meşgul eden sorularla daha fazla devam edemeyeceğimi anlayınca kitabı kapatıp, en üsteki kitaların olduğu rafa koydum. Sakin ama bir o kadar da yorgun adımlarla pencere kenarına yaklaştım. Çocukluğumun, gençliğimin her anını geçirdiğim sokağa baktığımda yüzümde dünden sonra ilk defa tebessüm oluştu. Yıllardır unutamadığım pamuk şeker sevdası yine gün yüzüne çıkmıştı. Kaç defa annemden habersiz apartmanın aşşağısında yedim bilmiyorum. Ama o zamanlar elbetteki zararlı ve tatlı şeyler çocukların daha çok ilgisini çekerdi.

Sakince tıklanan kapıyla gelen kişinin annem çıkmaması için içten içe duaya başlamıştım. Dünden beri sürekli neyim olduğunu soruyordu. Kesinlile onu anlıyordum ama sorusunun daha cevabını ben bilmezken ona ne söylebilirdim ki?

Kapıyı hafif bir aralıkla açıp kafasını içeri uztan Mustafa'yı görünce gerçekten bir oh çekmiştim.

''Ne yapıyorsun abla? Seslendim duymadın herhalde çay içicez.''

Yine baya derine dalmışım anlaşılan.

''Tamam geliyorum.''

Mustafa ise sakin adımlarla içeri girip kapıyı ardından kapattı. Ve hiçbir zaman sormasını istemeyeceğim o soruyu duydum.

''Abla neyin var? dün akşam giderken hiçbir şeyin yoktu ama bir anda eve gelince tuhaflaştın yorgundur diye düşünmüştüm. Ama sabahta aynı şekilde ne yemek yedin doğru düzgün ne de bizimle konuştun.''

''Yok birşey ablacım. Dediğin gibi annemgil bu aralar Kübra ile beni çok yordu. Sadece biraz dinlenmek istedim.''

Bu inatlığını nerden aldı hiç anlamadım ama bana inanmadığını belli eden bir bakış attıktan sonra tekrardan sorularını başlattı.

''Ben anlamam ondan bundan abla hiç beni oyalama. Yoksa hastamı olacaksın?''

Yüzü sıkıntılı ve düşünceli bir hal almıştı bende sanki onun dedikleriyle bir aydınlanma yaşadım tabi yaa ben mevsimsel bir grip gibi bişey olucam kesinlikle. Ama atladığım birşey vardı ki oda hiçkimse bir grip geçirince kalbi sıkışmıyor tam aksine burnu kapanıyor. Aman Allah'ım bana ne oluyor böyle? Sen bana huzur ver rabbim(Amin)

Mustafa'yı en sonunda ikna ettikten sonra sıcak çayıma almak için mutfağa doğru yürüdüm. İçeri girdiğim an beni telefonumun bildirimleri karşıladı.

@Ertuğrultunay: Nerden başlasam bilemiyorum. Yazmaycaktım hem sana söz vermiştim hem kendime...

@Ertuğrultunay: Ama görüyorum ki tutamadım sözümü... Neden demeye hakkım yok biliyorum. Ancak bunu demekten geri kalamıyorum. Neden Efide neden?

Dediklerinde hiçbir şey anlamıyordum neler olmuş böyle ona...

@Ertuğrultunay: Efide gerçekten çok istedim. Senin benim eşim olmanı, helalim olmanı... Ama görüyorum ki bunun için geç kaldım. Keşke beni yaratanı daha önce tanısaymışım. İşte o zaman seni de kendimide bu kadar üzmezdim.

@Ertuğrultunay: Bazı anlar vardırya hani böyle nefesin kesilir, kalbin acır. Ama deriz ya buda geçecektir bu bizlerin bu dünyadaki imtahanı. İşte sen benim En güzel imtahanım oldun...

@Ertuğrultunay: Artık bir daha hiçbir şekilde karşına çıkmayacağım ne böyle sanal bir ortamda nede yüz yüze yinede iyiki seni görmüşüm her şeye rağmen... Umarım nişanlınla bir ömür boyu mutlu olursun. Hoşçakal...

Neler oluyor? Ben mi nişanlanıyorum e benim nişanlım yokki nişanlanayım. Ne saçmaladım ben tövbe estağfurullah...

Bir anda oturduğum sandalyede ayağa fırladım sanki bir şey icat etmişim gibi. Ben bunu nasıl düşünmedim benle kuzenimi karıştırmış. Hemen hızlıca parmaklarım benden izinsiz klavyede ki yerlerini bulmuşlardı.

@Efiderastal: Şey... Nasıl diyeceğimi bilmiyorum ama ben nişanlanmadım. Nişanlanan kuzenimdi.

(Görüldü.)

@Ertuğrultunay: Hıı anlmdm. Sen şmdi nşnlamdn mı?

@Efiderastal: Hayır bilgileri kimden aldıysan yanlış aktarmış sana!

Artık ona bunları söyleyen kimse Allah akıl fikir versin. Başkalarına söylemeyin bari bu yanlış yunluş düşüncelerinizi. Suratımı ekşitip, bir taraftanda yazacaklarını merakla beklemeye başladım.

@Ertuğrultunay: ALLAH'IM ŞÜKÜRLER OLSUNN!!!

@Ertuğrultunay: Efide doğru anladım değil mi? Senin nişanlın yok.

@Efiderastal: Evet, evet, evet yok. Anladın sanırım artık.

@Ertuğrultunay: Hemde nasıl anladım sana anlatamam!!! Böyle deyincede biraz tuhaf oldu ama kızmazsan bişey diycem sen böyle evet yazınca üç kez ben bir an nikahta gibi hissettim ikimizi.

Tövbe tövbe. Elimizi verdik kolumuzu kaptırdık. Ne nikahı ne eveti. Allah'ım akıl ver bol bol...

@Efiderastal: Biraz daha yazmaya devam edersen gideceğin yer nikah dairesi değil, kurtlar sofrası olur bilesin!!!

@Ertuğrultunay: Tamam taman stop...Efide ben omzumdaki yüklerden kurtuldum. Doğru yolu buldum.

@Ertuğrultunay: En büyük en güzel sevdamız Allah'a... Peki onun bizim kalbimize koyduğu sevda... O güzel kalbinde bana da yer var mı Efide?

Ellerim titremeye başladı, kalbimin hızına yetişene ise diyecek sözüm yoktu. Günler sonra kalbimde ki huzur yeniden kendini göstermeye başladı. Sanırım o benim kalbime çoktan yerleşmişti...

@Efiderastal: Öncelikle doğru yolu bulmana sevindim. Allah'ı tanıman bizi yaradanı bilmen en güzel mutluluktur sana. O zaman artık beni daha iyi anlıyorsundur. Ben daha önce hiç böyle bir durumla karşlaşmadım. Yani hiçkimseyle bir gönül durumum olmadı. Bu yüzden şuan sana bu yazıları yazarken bile içim huzursuz...

@Ertuğrultunay: Biliyorum Efide. Bende huzursuzum.

@Ertuğrultunay: Aslında ben amcama söylemiştim yani senden haberleri var o yüzden, biraz hızlı olacak ama hafta sonu seni istemeye geliyoruz. 

Gözlerim son yazdıklarıyla kocaman açılmıştı. Galiba bu çocuk benim ailemi kalpten götürmeye niyetlenmişti. Seher'den sonra babamın gerçekten tepkisini az çok tahmin edebiliyorum. Ama bu sefer fena bir duruma düştüğümü Mustafanın arkamdan sinsice gelip telefonu elimden kapmasıyla anlamıştım.

Canım kardeşimin tıpkı benim gibi olan gözleri bir şimşek gibi parlayıp sönüyordu yüzü ise kızarmaya başlamıştı. Birazdan da kulaklarında duman çıkacak diye korkmuyor değilim. Allah yardımcımız olsun.(AMİN)

***
"Doğruluktan ayrılmayınız, çünkü doğruluk iyilik ve hayra götürür. İyilik ve hayır da kişiyi cennete ulaştırır."

Selamun aleyküm çiçeklerim...🌸🌼

Yarın doğum günüm size ufak bir sürpriz kendime ise minik bir ders molası veriyorum😁🥰

Eveeet nasıl buldunuz çiftimizi?💚

Ertuğrul tam sevdasına kavuştu derken birden gelen bu Mustafa tufanı neyin habercisi?🤭😯

Sizleri seviyorum kendinize iyi bakın bir sonraki bölüme kadar Allaha'a emanet olun çiçekler🌼❤️

            

En Güzel İmtihanı'm |Texting|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin