Pardon, Tanışalım Mı? /Drarry

0.4

"Pardon tanışalım mı?

Tekten bir çift olalım mı?"

Sarhoş değildim, hayır. Her bir detayı hatırlıyorum. Bu cesaret ise galiba hep içimdeydi, içki sadece onu gün yüzüne çıkarmıştı.

Yanına gelip karşına oturduğumda gerilmemiştim hiç, sanki bunu yüzlerce kez yapmış gibi rahattım.

"Pardon," dedim sana bakarak. Yüzünü ilk kez yakından inceliyordum ve şirin gözlüğünün daha da şirin olduğunu farketmiştim. "Tanışalım mı?"

O an duvarlarında bir çatlak açtığımı sanmıştım, göz bebeklerin küçülmüştü. Herhalde şaşkınlıktandı. Sonra hemen eski haline dönmüştü. "Niye?" Demiştin bana bakarak.

Sesini duymuştum, sesin güzeldi. Şarkıcı olsan seni hep dinlerdim. Favori parçam ise adımı söylemen olurdu büyük ihtimalle.

Umursamazca omuz silkmiştim ben de. "Neden olmasın? Sen yalnızsın, ben yalnızım."

Kafanı iki yana sallamıştın. "Ben yalnız değilim."

"Kim var yanında? Birkaç gündür seni hiç kimse ile görmedim." Dedim merakla. Senin kadar yetenekli olmadığım için mimiklerimi okuduğunu hissedebiliyordum.

"Birini bekliyorum." Dedin sadece ve bir yudum daha aldın. Yutkunmanı, ve dudaklarını yalamanı dikkatlice izledim.

"Ne kadar zamandır?" Dedim bende. Seni anlamak istiyordum sadece.

"Bir haftadır." Dedin ve içkine baktın. Konuşmak istemediğini anladım ama üstüne gittim.

"Geleceğine emin misin?" Dedim.

"Değilim." Dedin ve içkinin kalanını kafana diktin.

Kafa salladım. "Rahatsız oldun galiba, sana iyi beklemeler ve içmeler."

Yanından kalkarak bar tezgahına gittim. Gözlerini sırtımda hissetsem bile dönüp bakmadım. O gün sadece işimle ilgilendim ama ne zaman senin olduğun tarafa baksam bakışlarınla karşılaşıyordum.