Medyadaki şarkı sebepsizce dilime takıldığı için bu bölüme de koymak istedim,,bir şeye takılı kalınca kurtulamıyorum ✌🏻 iyi okumalar 🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Pazartesi 01.15
Zorlukla evin içerisine girdiğimizde ferah bir koku karşılamıştı bizi. Gerçekten de girdiğiniz anda o güvenli ev hissini alıyordunuz. Garipti,alışık olduğum bir şey değildi ne yazık ki. Şehrin merkezinde gökdelen diyebileceğim kadar yüksek katlı bir evdi burası. Belki de gökdelendi,bilmiyordum açıkçası. Tek düşündüğüm acıyan yaralarımdı. Balkır'ın arabasıyla gelmiştik. Yolda arabasını kusmuk kokuttuğumla ilgili bir sürü şey söylemişti ama umursamamıştım.
Açıkçası bana güvenerek beni böyle eve almaları da garipti. Belki hırsızdım? Düşünmüyor da değildim. Belki birkaç parça bir şey cepler,daha sonra onları satardım. Neyse ki canımı seviyordum,ya da onlara böyle bir hainlik yapmazdım sanırım. Aytun beni evin içerisinde ilerletirken hiçbir şeyi sorgulamıyordum. Her yerim ağrıyor ve sızlıyordu. Şerefsizin eli ağırdı. Hem tatlı canımdan ve paramdan olmuştum hem de elime hiçbir şey geçmemişti. Harbiden aptaldım.
Bir kapı açıldı ve sonra geniş banyonun içerisine adımladık. Aytun yanımdan çekilerek bir süre yüzümü ve vücudumu inceledi. "Önce ılık bir duş al sonra yaralarına bakarız." diyerek bir anda elini kazağımın ucuna attı. Hızla geri çekildiğimde karnım sızlamıştı. "Ben yaparım." dedim çekinerek. Gözleri gözlerime sertçe bakarken itiraz etmenin yanlış bir seçenek olduğunu fark ettim. "Sadece yardımcı olacağım,tamam mı?" dediğinde sakince salladım kafamı. Ona sanki beni yiyecekmiş gibi davranmam saçma olurdu. Bu eve adımımı atarak onlara bir adım daha yaklaşan ben olmuştum zaten.
"Bana yardım ettiğiniz için teklifini kabul edeceğimi düşünmüyorsundur umarım." diyerek kısık sesimle mırıldandığımda bir kahkaha attı. Utanç duygumu aldırmıştım sanki,nedense hiçbir şey etki etmiyordu. Kendimi bulunmaz hint kumaşı konumuna koyuyor olmam saçmaydı ama bu zamana kadar kimseden karşılıksız bir şey görmemiştim. Bu yüzdendi bu düşüncelerim. "O teklif bir kere geçerli olur." dedi göz kırparak. Bu çocuk niye bu kadar güzeldi? Yüzüne bakarken tek düşündüğüm buydu. Söyledikleri canımı sıkmış olsa da bu duyguyu iteledim. Kabul edecek değildim zaten,hiçbir zaman.
Yavaşça üzerimdeki kazağı çıkartarak bir kenara attı. Daha sonra eli pantolonumun düğmesine gittiğinde derin bir nefes aldım. Gözümün içine bakarak düğmeyi çözdü ve fermuarımı indirdi. Daha sonra pantolonu aşağı çekerek bacaklarımdan kaymasına izin vermişti. Gözlerimi gözlerinden çekemezken nefesimi tuttuğumu fark etmemiştim bile. Neyse ki bir adım geri çekilerek bu garip etkiden kurtardı beni. Jakuzi olup olmadığını anlayamadığım küvetin yanına giderek suyu açtı ve ayarladı. Dolaptan temiz havlu çıkartarak askıya astı. Gözlerini vücuduma değdirmiyordu. Yerdeki kıyafetlerimi kirli sepetine attıktan sonra "Temiz kıyafet getireceğim." diyerek banyodan çıktı.
