Cellattan:
Öleceğimi biliyordum ama hiç korkmuyordum ölüm beni korkutamazdı çünki gözlerimi kapatıp gülümsesim birsüre sonra gelen silah patlama sesi ile gözlerimi sıktım ama hiç bir yerimde ne ağrı vardı ne acı. Gözlerimi açınca önümde kanlar içinde yatan adamı gördüm. Birisi beni kurtarmıştı ama kimdi. Şimdi bunu düşünmenin vakti değil bu adamı öldüren kişi rastgele birisi değil. Tesadüfen burada değildi yani beni öldürmek için gelmiş olmalıydı. Hemen koşmaya başladım bir kaç saniye sonra ayaklarımın dibinden bir kurşun geçti. Evet haklıydım bu her kimse beni öldürmek için buradaydı daha da hızlandım. Bir mermi daha geçti önümden. Karşıdaki arabanın yanına pustum. Artık görüş alanında değilim. Ama burada bekleyemezdim kafamı kaldırıp bana ateş edenin kim olduğunu öğrenmeye çalıştım uzak bir binanın tepesinde bir namlu ucu gördüm ve bana doğru tutulmuştu. Kafamı eğmem ile kafamın üzerinden Bir mermi geçmesi bir oldu. Hemen koşarak karşımda duran apartmanın içine girdim. Merdivenlerden hızlıca çıktım çatı katına ulaştım. Binanın sonuna gelince karşı binaya atladım. Atlamam ile ayaklarımın ucundan bir kurşun geçti hala peşimdeydi. Bu binanında sonuna geldim. Hassiktir!! başka bina yok. Yapacak birşey yok atlamak zorundayım. Binanın bitişine ulaştım. Betondan yapılmış kısa duvarın üzerine çıkıp atladım. Bir takla ile yere indim. Ve koşmaya devam ettim arabamın olduğu otoparka geldim beni buraya kadar takip etmesi imkansızdı arabamı gördüm ona doğru yaklaştım. Kurtulduğunu sandım ama tam o anda arabamın benzin deposuna isabet eden kurşunun arabamı patlatması bir oldu. Sarsıntıdan dolayı geriye savruldum. İnsanlar patlamadan dolayı kaçışmaya ve bağırışmaya başladı. Zorlukla yerden kalktım yürümeye başladım. Alnımdan akan bir sıvı hissettim. Elimi alnımı alnıma götürdüm. Sonra baktım. Alnım kanıyordu ama şimdi bununla uğraşamazdım evime gitmem gerekiyor. Gizli bir şekilde yürümeye başladım. Bir taksi çevirdim. Evimin önüne gelince parasını ödeyip evime girdim. Bu gün kaçıncı kez ölümden döndüm bilmiyorum. Çok aksiyonlu bir gündü bu. Ama bunu yapanın kim olduğunu öğreneceğim. Eve girdim. İlk yardım çantasını duvardan aldım ve yaralarıma pansuman yaptım. Çantayı duvara asıp odama geçtim. Yatağıma uzandım. Uyumaya çalıştım ama olmuyordu. Aklıma sürekli o kız geliyordu. Kimdi acaba o iyi dövüşüyordu. Çıt kırıldım biri gibi duruyor ama aksine çok dayanıklı biri. Ne kadar zorlasamda uyuyamadım. Telefonuma gelen bildirdim sesi ile kafamı telefonuma çevirdim.
Behzat: boşmusun
Cellat: Evet neden?
Behzat: Berke ile bara gideceğiz sende gel
Cellat: Tamam
Telefonu cebime atıp kıyafetlerimi değiştirdim
Bunları giydim. Garaja doğru yöneldim ama arabamın patladığı geldi aklıma. Hay anasını satıym mis gibi araba perişan oldu. Taksiye binmek için villanın dış kapısından çıktım. Bir taksi çağırdım beklerken bir kaç tane adam yanıma geldi
X:Naber genç
C:Ne var lan
X: ooo bizimki sert çıktı
C: Bana bakın başınıza belâ almak istemezsiniz gidin buradan
X: Ya bela almak istiyorsak çok konuşma çıkar paraları
C: Oğlum bakın son kez söylüyorum gidin buradan
X: Şşşt paketleyin adamı
C:Siz bilirsiniz
Birisi bana yumruk atacaktıki elini tutup çevirdim sonra kafasını eğip bir diz attım sonra diğeri geldi. Bununda diz kapağına sert bir şekilde vurdum. Dizi kırıldı bağırmaya başladı kafasını tutup çevirdim diğeri kaçarken silahımı çıkarıp kafasına sıktım oda öldü. Bana bulaşmamalarını söylemiştim dinleselermiş beni. Cesetleri yandaki çöp konteynırına attım taksi gelince bindim ve bara gittim. Kapıdan içeri girdim biraz göz gezdirdim sonra Berke ile Behzat'ı gördüm