Ce: Deniz lütfen çekil bir gören olacak
C: Merak etme kapıyı kilitledim
Ce: Odamın kapısı kilitlenmiyor kilidi bozuk
C: Nasıl yani?
O sırada içeri Yaren girdi
Ya: Cemre hani senin ...
Ve bizi bu halde yakaladı
Ya: Ay özür dilerim Ben sadece yani şey eee... ben çıkayım en iyisi
Yaren kapıyı kapatıp gitti
C: Öfff başlayacağım böyle işe
Ce: Ya çekilsene ne duruyorsun hâlâ
Deniz yataktan indi
Ce: Çık odamdan
C: Bu iş burada bitmedi
Ce: Çık dedim!
C: Peki sen bilirsin (fısıldayarak): babanın katilini öğrenmek istemiyorsun herhalde
Cellat odadan çıkmasıyla Yaren odaya girdi.
Ya: Ne yaptınız içeride
Ce: Birşey yapmadık
Ya: Hıhı tabi tabi. Sanki görmedik
Ce: Öff Yaren boş yapmada şuradan tişörtümü ver
Yaren bana tişörtümü verdi
Ya:biz yemek hazırladık.
Ce: Tamam geliyorum hemen
Ya: Hop hop sen kalkamassın. Yine düşersen bu sefer o yüzde onluk ihtimalide yok edersin
Yaren bunu söyleyince yüzüm asıldı. Felç bacağımı hatırladım. Gözümden bir damla yaş süzüldü. Yaren bunu görünce benden özür diledi
Ya: Cemre ben öyle demek istemedim. Sadece...
Ce: Haklısın Yaren dikkatli olmam gerekiyor. O zaman sen yemeğimi buraya getir
Ya: Tamam hemen getiriyorum
1 Ay sonra 7 şubat salı
1 Ay sonra olaylar beklediğimden farklı gelişti. Çoğu zaman Berke Behzat ve Cellat bizim evimize gelir. Birlikte aktiviteler falan yapardık. Bana bacağımı bile unuttururlardı. Filmler izler oyunlar oynardık. Üzüldüğüm zaman beni teselli ederlerdi. Üçünede çok alışmıştım. Artık denizle kankayız. Onu öldürmekmi asla. Duvarımdaki listeyi çöpe attım
Sabah uyandığımda yanımdaki cellat'ı görmüştüm. Bir sandalyede oturmuş beni izliyordu.
C: Günaydın
Ce: Sanada. sen ne zamandır buradasın
C: Dün geceden beri
Ce: Dün geceden berimi neden?
C: Hatırlamıyormusun?
