Sabah uyandığımda bacağımın sorununu bile unutmuştum. Bana bunu hatırlatan şey yatağımdan atlayınca yere düşmem oldu. Bacağım çok pis ağrımıştı. Ama dişimi sıktım diğerlerini uyandırmak istemedim. Güçlükle ve acı içinde yerden kalkıp tekrar yatağıma oturdum. Giydiğim dizlerime kadar gelen şortu sıyırdım ve dikişlerimi kontrol ettim. Hassiktir dikişlerin bazıları patlamış. Kanlar yavaş yavaş damlamaya başladı. Yatağımın yanında ki sehpanın üzerinden pir peçete kopardım ve damlayan kanların üzerine koydum peçete çok fazla kan çekti. Yok Bu böyle olmayacak. İlk yardım çantasını aldım ve bacağıma pansuman yaptım. Bu gün bu dikişlerin yenilenmesi gerekiyor. Bu yüzdende doktora gitmem gerekiyor
Saat 15:42
Hastaneden eve gelince hemen bana kızmaya başladılar. Neden kendine dikkat etmiyorsun. Neden dikkatli olmuyorsun. Gibi sorular sormaya başladılar. Dinlenmek istediğimi söyleyip tekrar kendi odama gittim ama bu sefer daha dikkatli bir şekilde yaptım bunu. Yatağıma uzanacaktımki çarşafın üzerindeki kanları gördüm. Bacağım kanarken yatağı mahvetmişti. Ve bu yüzden değiştirmem gerekiyor ama şimdi yapamam bunu. Çok yorgunum ve birazda üşeniyorum. Bu yüzden aldırmayıp yattım. Hemen bir uyku çöktü üzerime. Rüyaların arasına dalmayı beklerken telefonum çaldı.
(Bilinmeyen numara arıyor)
Ce: Bu kim Ya?
Telefonu kulağıma götürdüm ve cevap verdim
-- Alo kimsiniz
-- Cemre benim deniz
-- Ne var niye aradın beni daha çok umutsuzluğa kapılmam içinmi
-- Bak Cemre amacım kötü değil sadece bu gün hastaneye gittiğini öğrendim. O yüzden aradım seni.
-- He durumumu öğrenmek için yani
-- Evet
-- Boş konuşma Cellat senin sesini bile duymak istemiyorum
-- Ya ben ne yaptım sana benim ne suçum var niye bana kızıyorsun beni öldürmek isteyen sensin ama sanki seni ben sakatlamışım gibi davranıyorsun
-- Sen benim numaramı kimden aldın
-- Yaren verdi numaranı
-- Of Yaren Of. Bana bak Cellat bir daha beni arama tamammı!
-- Cemre bir sâniy...
(Görüşme sona erdi)
Şu anda oturup aģlamak istiyordum Neden Cellat'a Böyle davranıyorum ki. Ne suçu var sanki. Sırf bacağıma üzüldüğüm için onu suçlayamazdım. Off ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yok. Bir yandan dikişli bacağıma diğer yandan telefonuma bakıyordum. Telefonum tekrar çaldı arayan yine Cellattı. Meşgule attım,sonra tekrar aradı yine meşgule attım. Sonra yine aradı ve yine meşgule attım. Bu sefer mesaj yazdı.
-- Sen cevaplayana kadar devam edicem
Öff bunu beni rahat bırakacağı yok. Tekrar aradı bu sefer biraz tereddütle cevapladım
