Cemreden:
Gecenin bu saatinde karanlık odamda yatağın üzerinde dizlerimi kendime çekmiş oturuyordum. Gözümü kapatmamak için verdiğim çabayı bir görseniz. Gözlerimi kapattığım an rüyaya dalıyor ve Deniz'i görüyorum. Neden? Neden acaba sürekli rüyalarıma giriyor. Artık kabus olmaya başladı rüyalarım. Çatıya çarpan yağmur damlalarının sesleri odanın içinde yankılanırken kendimi köpeklerden kaçarken çınar ağacının kovuğuna saklanmış bir kedi gibi hissediyorum şu anda. Sanki hiç umudum yokmuş gibi. Dışarıya çıkıp kendimi yağmur damlalarının altına atmak istiyorum. Kafamı kendime çektiğim dizlerime gömdüm ve bir süre öylece bekledim. Gözlerim tekrar kapandı. Rüyaya daldım. Karşımda elinde keskin bir bıçak ile benim üzerime gelen Cellatı gördüm. Yavaş yürüyüşü,gözlerindeki ateş,yanağından damlayan kan. Ne kadar korkunç göründüğünü bilemezsiniz. Hemen gözlerimi açtım. Yataktan fırladım. Kalbim çıkacaktı resmen. Mutfağa indim bardaklıktan bir bardak alıp su doldurdum. Ellerim titriyordu bardaktan titreye titreye su içtim. Sonra bardağı tezgahın üzerine koydum. Mutfaktan çıkıp odama gittim. Tekrar yatağın üzerine oturup düşünmeye başladım.Kafam allak bullak ama bildiğim tek birşey varsa oda Benim Cellata deli gibi aşık olduğum. Ama bunu ona nasıl söyleyeceğim. Hem zaten bu aralar aramız açık. Bir araba sesi duydum bahçede. Yavaşça yatağın üzerinden kalkıp pencereye yöneldim. Bu Cellatın arabası. Ama neden buradaki. Arabadan indi ve kapıya yöneldi. Hemen aşağıya inip kapıyı açtım. Yağmur çok sert yağıyordu. Baştan aşağı sırıl sıklam olmuştu. Neden bir insan gecenin bu saatinde yağmur yağarken biryerlere giderki . Delirmiş olmalı. Yanıma yaklaştı beni gördü sert ve kararlı adımlarla bana doğru geliyordu. Korkutmuştu beni rüyam aklıma geldi. Ama bu gerçek bana doğru yaklaştıkça kalbim hızlanmaya,nefesim daralmaya başladı. Artık aramızdaki 1 metrelik mesafe kapanmış Ben daha neden geldin diyemeden omzumdan ittirip duvara yapıştırıp dudaklarını dudakalarıma kilitlemişti bile. Yağmurda ıslanan saçındaki sular saçımı ıslatırken yaşadıklarının acısını dudaklarımdan çıkarırcasına bastırıyordu dudaklarımı. O sırada beynim bu yaşadıklarımın hayalmi gerçekmi olduğunu anlamaya çalışırken:
Ya: Cemre kapı neden açık!
Beklettim kusura bakmayın gençler. Zaten yakında bitirecem bu hikayeyi. Artık nedense cemcel yapasım gelmiyor. Normal bir hikaye yazacam.
Gittim ben🤕
