Bir anda bastıran yağmur çevredekilerin evlerine gitmesine yol açarken. Islanmak umrumda bile değildi. Elbiselerim ıslanmıştı. Üşüyordum. Ama kafamdaki düşünceler yüzünden bunları umursamadım bile. Durdum, yürümeyi bıraktım. Olduğum yerde ayaklarıma baktım. Yerlerdeki çimenlere. Sonra kafamı yukarı kaldırdım. Yağmur damlaları gözlerime girmesin diye refleks olarak gözlerimi kapatıp açıyordum. Bulutları izliyordum. Elbiselerim tamamen ıslanmıştı artık. Rüzgâr gittikçe güçlendi. Masmavi hava,güneş ışığı ve bem beyaz bulutlar yerini kara bulutlara ve onların arkasında saklanan güneşe bırakmıştı. Aynı mutluluk gibi. Ne zaman gelip ne zaman gideceği belli olmaz. Masalların sonundaki sonsuza kadar mutlu yaşadılar yalanına inandık hayatımız boyunca. Oysaki şunu hep unuttuk. Sonu mutlu biten hikaye diye bir şey yoktur. Hiç bir hikaye mutlu sonla bitmez yazar mutlu yerde bırakır.
C: Cemre!
Bana seslenen Denize döndüm. Yanıma gelmişti. Üzerindeki ceketi çıkarmış,yağmurdan korunmak için başının üzerinde tutuyordu.
C: Ne yapıyorsun burada hasta olacaksın. Elbiselerinde ıslanmış.
Üzerinde tuttuğu ceketi benim üzerime tuttu.
C: Hadi gel gidiyoruz
Ce: Gelmek istemiyorum
C: ne?
Ce: Gelmek istemiyorum
C: Cemre çocukluğun sırası değil hasta olacaksın hadi
Bileğimi hafifçe tuttu ve çekti. Sert bir şekilde elimi çekip bileğini kurtardım. Ve ceketi yere attım
Ce: Gelmek istemiyorum dedim!
C: Cemre saçmalama burada bu yağmurun altındamı kalacaksın ne yapmayı düşünüyorsun!
Ce: Saçmalık değilmi Deniz! Saçmalıktan ibaret bunlar. Siz erkekler hep böylesiniz işte. Siz yapınca mantık. Biz yapınca aptallık oluyor!
C: Cemre neden böylesin yine sorun ne
Ce: Hiçbirşey deniz. Hiçbirşey.
Arabaya doğru gittim. Deniz'in arkamdan geldiğini hissedebiliyordum. Arabaya bindim biraz sonra Deniz'de geldi eve doğru yola çıktık. Ama bu sefer aynı yerlerde değildik. Mümkün olduğunca uzakta oturmaya çalıştım. Üşüyordum zaten elbiselerim ıslaktı. İki kere üst üste hapşırdım. Başımda ağrıyordu biraz. Ama dayanılmayacak kadar değildi. Sadece küçük bir baş ağrısı. Yol boyunca ben ve Deniz hariç herkez sohbet edip güldüler. Başımı cama yaslamıştım ama arada bir kaçamak bakışlarla Deniz'e bakıyordum. Yol boyunca bakışlarını benden hiç ayırmadı. Okadar çok üşüyordumki dişlerim titremeye başladı. Sonunda evin önüne geldik. Biz arabadan indik. Ama erkekler inmedi.
M: Ne oldu çocuklar neden gelmiyorsunuz.
Beh: Biz artık kendi evlerimize dağılalım.
Be: Evet günlerdir buradayız.
Ya: Demek ayrılık vakti geldi. Öylemi
Daha fazla durmadım ve içeri girip odama çıktım kurulandım sonra pencerenin önüne gidip aşağıya baktım. Vedalaşıyorlardı Deniz kafasını kaldırıp pencereme baktı. Ve beni gördü. Yüzünde kızgın bir ifade vardı. Umursamadım ve perdeyi çekip duşa girdim. Elbiselerimi değiştirdim. Yağmur sonraki güne kadar hiç dinmedi. Hep yağdı
Cellat'ın ağzından 2 gün sonra
Saat 21:37
Bar sandalyesinde otururken yanıma gelen barmenden içkimi aldım ve yudumladım. Bu günkü maçta rakibimi öldürdükten sonra bile artarda attığım yumruklar bir çok hayranımın benden tiksinmesine yol açtı. İçkimden bir yudum daha aldım. Karşı masadan bir kadın kalktı. Lavaboya yöneldi. Arka masadan bir kaç adam kadını takip etti ve kıstırdı. Taciz etmeye başladılar. Birisi elini kalçasında gezdiririyordu. Eteğinin önüne getirdi. Eteğinden içeri sokacaktı belliydi. Kadın feryatlar içinde yardım istiyordu. İçkimden son yudumu alıp ayağa kalktım. Onlara doğru hızlı bir şekilde yürüdüm. Yanından geçtiğim masanın üzerindeki içki şişesini aldım. Adımlarımı hızlandırdım yanlarına gelince şişeyi adamın kafasında kırarak bayılttım. Birisinin kafasını tutarak yandaki sütuna vurdum sonra kaldırıp yere attım. Birisi bana silah çekti. Bileğini tutup çevirdim ve silahı alıp kafasına sıktım. Belimdeki bıçakla arkamdaki adamın boğazını kestim. Sonra kadının kalçasına el süren adamı yerden kaldırdım. Sütuna yapıştırdım. Elini havaya kaldırarak silahla eline şarjör boşalana kadar ateş ettim. Adam boğazı yırtılırcasına bağırırken. Bıçağı beynine sapladım. Ve yere attım. Kadın korku ve göz yaşları içinde bana bakıyordu. Sonra kafamı çevirdim ve beni izleyen kalabalığa baktım. Bardan çıktım ve arabama binip evime gittim. Üstümü değiştirip yatağa girdim. Kollarımı başım altında birleştirdim. Normalde kadın umrumda bile olmazdı isterlerse s*ksinler. Onu kurtarmamın nedeni kadını Cemre gibi hayal etmemdi. Bir anda gözlerimin önüne geldi. Beynime yükselen kan basıncı gözlerimin kararmasına neden oldu. Yerimden kalkıp yardım ettim. Gözlerimi yeni bir güne uyanmak umuduyla kapattım. Gözler kapanınca olanlar değişmez sadece göremessin
Arkadaşlar bir günde iki bölüm atmak beni çok aşan bir durum zaten henüz ikinci hikayem bu acemi sayılırım. Bir hikayeyi yazarken en az iki gün düşünüyorum. Ama bu sefer durumlar karıştı. Her neyse umarım beğenirsiniz. Oylamayı yorum yapmayı ve takip etmeyi unutmazsanız sevinirim
💖❤😉😈🌼
