Yıllarca hayat denen zırvalığın bana bahşettiği kaderle mücadele ettim ben. Hayat güçlülerin hayatta kaldığı bir oyunsa eğer ben de adımı listeye ekliyorum o zaman.
Hodri meydan...
Ama belki kim bilir karşıma birileri çıkar da bana el uzatır?
Belki...
Alarmımın sesini duymamla küfür ettim. Zaten daha yeni uykuya dalmıştım amınakoyim ya. Sinirle ayağa kalkıp banyoya girip kendime gelmek için elimi yüzümü yıkadım. Ardından dolabımın karşısına geçip kara kara bugün ne giysem diye düşündüm. Ardından
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunları giymekte karar kıldım. Hem rahattı da daha ne isteyeyim. Hemen hazırlanıp mutfağa girdim. Kendime şöyle bir sert kahve yaptım. Anca açardı bu beni. Ardından kahvem hazır olunca masaya oturup sakin sakin içtim. Etraf çok sessizdi. Ama alışmıştım. Alıştırmışlardı. Aklıma gelen anılarla zorla yutkundum. Her ne kadar kapatsam da yara izlerim hala duruyordu. Oradalardı işte. Sırtımdaki kemer izlerini zaten nasıl unutabilirdim ki. Ya da karnımın hemen üstünde duran yanık izini. Sağ kolumdaki uzun bıçak izini. Hatırlamak istemedikçe beynime üşüşmeye başladılar. Zorla kendimi dışarı atıp derin nefes aldım. Şimdi olmaz sakinkeş kızım.Unut onları güzey. Sen artık çok güçlüsün ve kimse sana dokunamaz artık diye sakinlestirdim kendimi. Ardından da arabaya binip hızla okula sürdüm. Aklıma geldikçe daha da hızlandım. Çok riskliydi bu hız ama kaybedecek neyim vardı ki zaten. Okula varınca da Hızımı alamayıp sert bir dirift çektim bir de. Herkesin bakışı arabama toplanırken kimseyi siklemeden ilk önce bir ayağımı sonra da diğer ayağımı çıkarıp arabadan indim. Herkes ağzı açık bana bakarken göz devirdim onlara sadece. Bahçede gözüme ardagil de takıldı. Onlar da bana bakıyordu. Kimseyi sallamadan okula doğru yürüdüm. Derken önümü koray piçi kesti. Pardon koray piçi ve sürüsü. Sırıtarak yine çevremi sarmıştı. Okul da susup odaklarını bize vermişti. Göz devirdim. Hepsi ergenin teki.
-Oo bizim kızıl da buradaymış. Gözümüz seni aradı be kızıl
Diye konuşan koraya mal mısın bakışları attım. Bunalmış bir sesle
-Mal mısın amınakoyim. Bir siktir git
Dedim. Anında eğlenen bakışları yok olmuştu. Ardagil de hemen müdahale etmek için ayakta bekliyordu. Tek kaşımı kaldırıp onlara baktım siz hayırdır dercesine. Susup bakmaya devam ettiler. Geri koraya döndüm. Sinirle kolumdan tuttu ve sıkmaya başladı. Tek kaşımı kaldırarak
-O elini indiriyor musun yoksa indireyim mi
Diye sordum. Gerizekalı daha da sıkınca sinirle elimi döndürerek elinden kurtuldum ve yumruğu çaktım. O geri geri sedelerken arkadaşları bu sefer de üstüme gelmeye başladı. Biri yaklaşır yaklaşmaz dönerek tekme atıp yere devirdim. Arkamdan yaklaşana ise dirseğimi yüzüne vurup sersemlemesini sağladım. Ardından dönüp bir yumruk çakarak yere düşmesini sağladım. Sağdan ve soldan iki kişi gelince tam vuracakları an eğildim ve bana atacakları yumruk yüzlerinde patladı. Gerizekalılar. Arkadan kahkahalarla arda
- ÇOK İYİYDİ TURUNÇ. BU KIZA BAYILIYORUM BE
diyordu. Ona takmadan yanıma gelen biriyle daha kolunu büküp takla attırdım. Arkadan ateş
