6. Bölüm

32.9K 1.5K 336
                                    

Bilinmeyen Kişiden Devam:

Ahh neredesin çiçeğim kafayı yiyeceğim yoksa. Didik didik her yere baktım ama yoksun. Neredesin birtanem. Hangi delikte kayboldun. Ben öyle bebeğimi düşünürken birden yiğitin sesi duyuldu.

-Buldum lan. Buldum sonunda.

Diye bağırmasıyla Burakla koşarak yanına gittik.

-Onu bulduğunu söyle bana yiğit

Dememle bana dönüp ilk kez bu kadar gülümseyip

-Buldum abi. Küçüğümüzü buldum.

Güzeyden Devam:

Salonda oturmuş boş boş duvara bakıyordum. Bu hayatta yapayanlizdim be. Kimsem yoktu. Neden lan ben de sevilip mutlu olamadım. Hak ettim mi lan ben bunca acıyı. Hak ettim mi ben bunca şeyi. Ulan tek bir şey istedim bu dünyadan be. Yemin ederim ki çok şey de istemedim. Sadece azıcık sevgi istedim. Benim de yüzüm gülsün istedim be. Benim de elimden tutan biri olsaydı. Düşünce bir kere de onlar kaldırsaydı çok mu yani bu. Dayanamıyorum artık. Aklıma da kalbime de bu yükler fazla geliyor. Konuşamıyorum. Bağıramıyorum. Ulan ağlayamıyorum bile. Ağlayamayacak kadar neden yaşattılar bana bunları. Ne yaptım lan ben onlara. Ne günah işledim de sonucu bu kadar ağır oldu. Nefes alamıyorum artık. Yaşamak bile zor geliyor. Yaşıyorum ama bunu hissetmiyorum. Allahım bir ışık göster bana. Yoksa ben öleceğim. Duvarlar üstüme üstüme gelince kalkıp odama gittim. Uyu güzey. Uyu. Yine göm içine attıklarını. Şimdi kapa o gözlerini. Kimse görmesin gözlerindeki acıyı. Uyu güzey uyu. Hiç değilse rüyalar daha katlanabilir senin için. Uyu güzey uyu. Rüyanda bari mutlu ol güzey. Diyip kendimi karanlığa bıraktım.
.
.
.

Bilinmeyenden devam:

Oturmuş yiğitin bize bilgilerini okumasını bekliyorduk. Ama sıkıntılı gibiydi. En son dayanamayıp sert sesimle

-Konuş
Dedim. Derin nefes alıp titrek bir sesle konuşmaya başladı. Şaşırmıştım aslında çünkü ilk defa sesi böyle titriyordu.

-Abi çok çektirmişler güzelime be. Çok canını yakmışlar. Çok üzmüşler onu. O kadar parçalanmış ki kırılacak yeri kalmamış.

Demesiyle beynimden vurulmuşa döndüm. Nasıl yani benim küçüğüm paramparça mıydı. Bu kadar mı ezdi hayat onu. Koruyamadım ben küçüğümü. Kalkan olamadım ona karşı. Bu dünyadan koruyamadım onu. Düşündüklerimle yutkunamadım resmen. Fısıldayarak

-Devam et

Dedim. Dinlemek zorundaydım. Cezamdı bu benim. Derin bir nefes daha alıp

-Şiddet görmüş daha minicikken abi. O yaşta büyümüş bu kız. Çok canını yakmışlar. Ama sonra durumları değiştirmiş abi.

Diyince burak merakla

-Nasil yani

Diyince yiğit ona bakıp
-Dövüsmeyi öğrenmiş.

Dedi. Yutkundum. Kendini korumak zorunda bırakılmış küçüğüm. Sonra yiğit gitsek sesle devam etti

-Duygusuzlasmış abi. Yaşayan ölüye çevirmişler küçüğümüzü. Ağlamıyor gülmüyor korkmuyor

Diyince içimden bir şeyler koptu. Burak kısık sesle

-Koruyamadik.

Diyince bir şey diyemedim. Koruyamamıştık. Sonra yiğitin öfkeyle şoyledigi şeyle sinirlendim.

-Kafes dövüşlerine gidiyor abi. Ama zorla. Sezgin piçi zorluyormuş küçüğümüzü.

Sert sesimle

-Neden

Diye tısladım. Ne işi vardı ki o piçin benim küçüğümle. Derin nefes verip

-Bir numaralı dövüşçüymüş abi.

Diyince şokla ona döndüm. Burak

-Nee

Diye şaşkınlığını belirtti. Yiğit bize dönüp

-Kızıl. Kızıl güzeymiş abi

Diyince şokla

-Siktir.

Dedim. Neden peşine düştükleri şimdi anlaşıldı. Burak sinirle ayağa kalkıp

- Hadi alalım küçüğümüzü abi. Daha beklemeyelim.

Diyince kararlılıkla ben de ayağa kalkıp

-Toplanin bize ait olanı ait olduğu yere getirme vakti

Diyince kararlılıkla peşimden geldiler.

Ben Kuzey Gece. Güzeyin kuzeyine dönme vakti geldi.

Kendi kendime fısıldadım

-Yuvana dönüyorsun küçüğüm. Ait olduğun yere. Bizi ayıran herkes, canını  yakan her bir insan bir bir hesap vericek söz veriyorum.




.
.
.





Evet bir bölüm sonu daha nasıldı?

Bilinmeyen kim anladınız bence ha?

Güzeye kimler acıdı?

Abiler ortayı kasıp kavurmaya geliyor millet. Hazır mısınız?

Sizce neler olacak?

Oy vermeyi unutmayın aşklar

Sizi seviyorum

Görüşmek üzere...




























.

 

SERT KIZ "Tamamlandı"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin