Innocent but Devil ( Devil Series 1 )

Chapter 15

Masakit ang katawan ko pagkagising ko palang. Tumayo ako at tiningnan ang orasan, alas kwarto palang ng umaga. Tumingin ako sa salamin ng makita kong namamaga ang dalawa kong mata dahil sa pag iyak kagabi. Up until now I'm still thinking about last night at natatakot ako para sa sarili. Sure akong mamaya maraming makakakita sa babae sa fountain na yun. There's a lot of student na doon naglalakad papasok ng school. Iyun kasi ang sentrong fountain ng school kaya hindi na ako magtataka kung mangyayari iyun .

Pinahid ko ang tumutulong luha at naghilamos nalang. Tatagan mo ang sarili mo Linzey. I take a bath and do my morning routine.

Lumabas ako ng dorm ng mag aalas sais na ng umaga. Dumiritso ako sa cafeteria at inayos ang eyeglasses ko. Hinayaan kong tangayin ng malamig na hangin ang mahaba kong buhok habang yakap yakap ang mga dala kong bag.

Nag order ako ng palagi kong binibili. Medyo marami marami na ang mga estyudante dito sa cafeteria while eating I roamed my eyes and then I stopped in her spot. She is also looking coldly at me like I did something wrong. Nagkasalubong ang mga kilay ko sa kanya.

"Linzey!"

Napalingon ako sa tumawag sa akin. It was Hailee who's waving at me and smiling from ear to ear. She looked at my plate and suddenly frowned.

"Eating pancakes again?"

Ngumiti lang ako. Umupo ito sa harap ko and eyeing me I vowed my head.

"What's wrong?"

She asked. Napalunok ako ng may naalala na naman ako. I sighed, should I tell her?  Umiling nalang ako bilang sagot sa kanya.

"Umiyak ka ba kagabi?"

Napahawak ako bigla sa pisngi ko at umiling iling kaagad. I look so numb here while shaking my head.

"Hmm...then can you explain to me kung bakit namumula ang dalawa mong mata? And parang namamaga pa ito." She curiosity asked.

I sighed again and then looked at her. Why I can't tell to her? Right, it's for my own safety.

"Haha...hindi kasi ako nakatulog ng maaga kagabi kaya siya namamaga at then a cockroach bite me while I was sleeping, that's why." I mentally cursed myself for my lame excuses.

That was partly true but half lie. Tumango tango lamang ito. Nakahinga ako ng maluwag ng nakarating na sila Tricia and Kellsea at umupo sa katabing upuan.

Nagpaalam na ako sa kanila pagkatapos ko palang kumain. Kinuha ko sa bag ang pinahiram sa akin ni Thunder na camera at sinukbit ito sa leeg ko. Pagkarating ko palang sa pwesto ng booth namin natanaw ko sila Meisha at Stiffany na busy sa pag-aayos ng mga gamit na gagamitin.

"Goodmorning guys."

"Morning."

Tinulungan ko na din silang mag ayos ng makarinig kami ng matinis na sigaw galing sa kabila. My body frooze and my hand went cold. Nabitawan ko ang hawak hawak kong costumes sa harap Kong lamesa.  Napahawak ako sa dibdib ko ng makita ko ang babaeng tumatakbo sa direksiyon namin with fear written in her faced. Isa itong estyudante ng kabilang school kasi hindi ito pamilyar sa akin. Dahil sa sigaw niya maraming estyudante ang kumuha ng atensiyon nito. Maraming tumakbo sa direksiyon ng babae at tinulungan ito na tumayo kasi nadapa ito dahil sa pagkakatakbo.

"Ahhh!!!! Ang babae!! May patay!!!" She suddenly screamed with fear.

Napalunok ako sa sigaw nito. My eyes started to get weary. Napalunok ako ng makita ko ito na umiiyak. Napahawak ako ng bibig at pinipigilan ang umiyak. The scene last night started to flow in my head and my conscience started to run after me.

"What happened?"

Nasa tabi ko si Meisha na may hawak pa ring costumes. They were all screaming like they saw a terrible thing, para akong nabingi dahil ang pintig ng puso ko lang ang naririnig ko. I can also feel cold sweat coming from my forehead.

"May babaeng patay dito!"

Some students shouted in fear. Nakarinig rin ako ng pagpito ng mga guards. I stopped in my track and watch them scream. I felt a single tear flow in my cheeks. Sunod ko ring narinig ang siren ng ambulansiya, until the whole place field with police officer. I'm still standing and watching them, urging myself to tell the truth but I can't speak any words.

Nakaramdam akong may kumulbit saken. Bigla akong natauhan dahil doon.

"What happened here Linzey?"

Yanna vioce echoad in my head.

"I...I don't know."

I just said and vowing my head. Mahihirapan akong magsalita dahil sa nangyayari. Suddenly I heard the serin of the ambulance. Biglang may humila sa akin sa likod at napasubsub ako sa matigas nitong dibdib. My heart went faster even more. I smelled his man scent. His scent is so familiar to me and I know who is it. Tumingala ako sa kanya at tumingin sa itim niyang mata. I feel like I forget permanently what's going on and be captured by his deep beautiful eyes.

Naramdaman kong pinunasan niya ang tumulong luha. Natauhan ako bigla kaya napaatras ako sa kanya at nag iwas ng tingin. I can still feel that he is staring at me. Dumistansiya ako sa kanya at di na nag abalang tingnan ulit.

"Students umalis na muna kayo dito..." An authority voice filled my ear.

Narinig kong sabi ng mga security guard. Nakita kong papalapit sa akin sila Hailee na malungkot ang mukha.

"Linzey..."

Napatingin ako kay Yanna at nakita kong may tumulong luha dun, bigla ako nitong niyakap at umiyak.

"Bakit may patay ditong babae?"

Tanong ni Kellsea habang si Tricia naman ay tulala at parang walang narinig.

"Wala ka bang nakitang kakaiba pag uwi mo Linzey?"

Napakurap ako sa tanong sa akin ni Hailee. Nadagdagan ang takot ko sa tanong nito.

"W...Wala naman akong nakitang kakaiba."

Sagot ko at niyakap nalang si Yanna na umiiyak pa rin. Tumingin ako sa likod at wala na ito doon sa puwesto niya kanina.

"Students please proceed to the gym...Students please proceed to the gym...Students please proceed to the gym."

The announcement echoad to the whole school. Bumitaw sa akin si Yanna at pinunasan ang kanyang luha. I also want to cry but I can't.

"Pumunta na tayo sa gym. "

Sumunod ako sa kanila. Habang naglalakad papuntang gym ay napatigil ako ng makita ko siyang nakatingin sa akin at umiiling iling. Napataas ang kilay ko dahil sa pagtataka. It was Xyra again. Bakit kung makatingin siya saken ay may ginawa akong masama? Did she know? Napailing nalang ako. Sa whole school year ko dito sa Winston University this is the first time it happened here.

Lahat ng estyudante ay nasa loob ng gym at lahat kami ay puro kinakabahan at ang iba naman ay umiiyak dahil sa takot. Nakita ko ang principal at lahat ng teachers na nasa stage. Nakatayo lang kaming lahat at naghihintay ng sasabihin nila.

"Ahm...dahil sa pangyayaring ito napagdisesyonan naming wag na muna nating ituloy ang foundation day at wala na rin kayong klase ng isang buwan. Sumisimpantya kami sa pagkawala ng babae. Papaimbestigahan namin ang nangyari kung bakit siya nawala. That's all thank you."

Malungkot ang principal habang nagsasalita ito.

Now my conscience is starting to blame me and I hate it. Para naman ito sa akin. I sighed, now mag iimpake na ako mg gamit sa dorm. The school will be closed for one month. May apartment naman ako malapit lang dito kaya doon muna ako tutuloy. I hope my decision if for the best, for me.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••A/ N: Don't forget to tap the star button below and give some feedback about this chapter. Reminder everyone that this novel is not fully edited so expect some typo grammatical error and some wrong typings, were not perfect are we? So bear with my my dear stars.