2. Bölüm

2.1K 84 19
                                    


Zühre Koçovalı

2010

İki sene içinde Cumali abim hapse girmişti eve saldıran kişilerin bütün sülalesini öldürmüştü. Yamaç ise  o günden beri hiç gelmemişti.
Ben ilk zamanlar kimseyle konuşmamış sadece Akın'ın yanında onunla konuşup hikaye okuyordum. O gün çığlıklarımı duymuşlardı anneme anlatmıştım,bana gururla baktığını görmüştüm . Okula gidiyordum annem gitmemi söylemişti kafam dağılır diye herhalde. Aslında iyi gelmiş kendimi derslerime vermiştim ama okulda kavgalarım çok oluyordu bu yüzden annemle de kavga ediyorduk. Bu sene liseden mezun olmuştum diplomamı almaya gidiyordum artık bu kadar özgür olamayacaktım,üniversiteye göndermezlerdi. Okula gidip diplomamı aldıktan sonra okuldan çıktım kapıda bana sürekli sataşan kız vardı Cansu ,görmezden gelerek yanından ayrılacakken laf attı.

"Küçük sürtük aldın mı diplomanı? Ama ne işe yarayacak senden bir bok olmaz ahh pardon senden tam bir orospu olur."

Kahkaha atıp üzerine yürüdüm.

"Bu cesaret nerden geliyor yada cesaret değilde aptallıktan mı?"

Omuzlarımdan ittirmiş yere düşmemi sağlamıştı.

"Benimle doğru konuş ezik ,bak tam olman gerektiği yerdesin orospunun çocuğu."

Anneme mi laf atmıştı o ,kulağım çınlıyordu ayağa kalkıp kulağımı tuttum.
Cebimdeki çakıyı çıkardım gözüm dönmüştü ne ara yaptım bilmiyorum ama Cansu'nun karnına bıçağı sokmuştum.
Okuldan öğretmenler gelmiş polise ve ambulansa haber vermişlerledi. Elimde kanlı bıçakla kaldırıma oturdum.
Adam öldürdüm,evimize saldırdılar yaptım ama şimdi laf atmıştı suçluydu ama yaralayacak kadar değildi pişmandım ama ne faydası vardı.
Ambulans gelmiş Cansu'yu almış o sırada polis de gelmiş beni almıştı.
Karakola gidince ifademi aldılar olduğu gibi anlatmıştım aileme haber vermişlerdi. Babam ve abimler gelmişti.

O gece nezarethane de kalmış ertesi gün mahkeme çıkmıştım. Adam yaralamadan üç sene almıştım ama Haksız Tahrik İndirimi ile iki buçuk sene tutuklu yargılandım,Cansu ölmemişti.
Kapalı cezaevine gelmiş beni bir koğuşa getirmişlerdi içeri geçince kadınlar beni gördüğünde bu kadar genç olmama şaşırmışlardı.

"Gel kızım geç otur."

Sandalye oturduğumda önüme çay koymuşlardı.

"Teşekkür ederim."

"Adın ne?"

Sarışın kadın sorusu ile ona döndüm.

"Zühre Koçovalı."

Soyadımı duyduklarında bazılarını bildiğini anlamıştım hemen yanıma gelmiş bir istediğimin olup olmadığını sormuşlardı. Olmadığı söylediğimde yatacağım yeri gösterdiler yatağıma oturup sırtımı yasladım.
Şu halime bak ,kendi kendime gülmüştüm umarım burada kafayı yemezdim. Etrafa göz gezdirdiğimde genç esmer kadının gözlerini dikerek bana baktığını gördüm gözlerimi diktim gözlerini kaçırdı ,kendimi sakinleştirdim ilk günden kavga çıkarma Zühre sakin ol kızım.
Akşam yatma vakti geldiğinde ışıklar sondu bende yatmak için uzanmıştım ama uyuyamadım. Yatakta oturup yastığımı kucağıma çektim burada kalmak istemiyordum eve gitmek istiyordum. Babam beni neden bırakmıştı abimler neden izin vermişti onlar bir şekilde çıkartırlardı, gözlerim dolduğunda yastığıma sarıldım.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÇukurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin