Beni gördüğünde ayağa kalktı bana gelerek sarıldı.
"Halam iyi misin?"
Kafamı salladım o sırada mutfaktan Ayşe yengem çıktı.
"Uyanmışsın hadi gel çorba yaptım iç."
Onu dinleyerek mutfağa gittim yerdeki kan izleri gitmişti. Masaya oturdum önüme çorba koyduğunda içtim.
"Ellerine sağlık çok güzel olmuş."
"Afiyet olsun ama kalkma makarna yaptım yanınada mantar söte."
Önüme tabağı koyduğunda ne zamandır katı yemek yemediğimi hatırladım aslında ben kaç gündür yemek yememiştim. Yemeğimi yemeğe başlamıştım tabağım yarısını bitirdiğimde doyduğumu hissettim.
"Ellerine sağlık yenge."
"Bitirmemişsin."
"Doydum."
İçeri gidip oturmuştuk. Ayşe yengemin aklına bir şey gelmiş gibi bana döndü.
"Geçen gün Akın'ın yanına gittik. Seni sordu özlemiş seni ne zamandır gitmiyormuşsun diye üzgündü."
Kafamı eğdim doğurmadan önce gitmiştim ondan sonra gitme fırsatım olmadı.
"Bende özledim ama halimi görmüyor musun yenge? Ne haldeyim eski benden eser var mı onu geçtim eski Çukur bile yerinde değil. İdris Koçovalı nerde evinde değil o evi gördün mü ne halde? Karşısına geçip ne diyeceğim ben."
Gözlerimi kapattığımda bir damla aktı gözümden ,gözlerimi açtım.
"Ben ölmek istedim, kurtulmak istedim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yatağıma uzandığımda yanıma uzanan Kemal'e döndüm,beline sarıldım.
"Zührem."
"Sevgilim."
Bana sarılmıştı, artık arada geceleri geliyordu beni yalnız bırakmıyordu,gündüzleri yengemlere gidiyordum. Akşın da Celasun'un annesi de oradaydı Akşın evi yakmış,orada kalıyorlardı.
"Sesler var mı?"
"Hayır yok ilaçlarımı alıyorum daha iyiyim."
"Yarın sabah işim var öğleden sonra hastaneye gidicez dikişlerini aldırmak için o yüzden evde bekle beni."
