Çukur

21. Bölüm

Zühre Koçovalı

2023

Ertesi gün Mücahit'le buluşmak için konuştuğumuz yere geldim ama içeri girmedim uzaktan onu izledim. Çukurdan gitmek istemiştim ama benim gibi birsini hak etmiyordu ben kötüydüm katildim o ise askerdi, kahramandı. Ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamadan bitirmek en iyisiydi. Diğer türlü ikimizde üzülecektik. Telefonumu çıkarıp Mücahit mesaj attım. Ona bunu yapamayacağıma benden daha iyilerine laik olduğu, gelemeyeceğim için özür diledim. Mesajı okuduğunda omuzları çoktu kafasını eğdi sonra kalktı masadan çıktı gitti,dayanamayıp arkasından gittim.

"Mücahit!"
Durup arkasını döndü. Konuşmadan bana baktı,ona yaklaştım.

"Ben- Aslın-"

Ne diyeceğimi bilmediğim için saçmalamıştım.

"Ben senden hoşlandım ama olmaz."

"Neden? Bana bir sebep söyle?"

"Ben senin sandığın kadar masum değilim bir fotoğrafacı bile değilim. Lise mezunuyum ben ,diplomamı almaya giderken adam yaralayıp içeri girmiş birisiyim."

"Yani?"

"Anlamıyorsun beni,en iyisi sen İdris Koçovalı'yı Çukur'u araştır."

"Biliyorum araştırdım."

Şaşkınca suratına baktım.

"O zaman biliyorsun."

"Evet biliyorum o yüzden sana bir teklifim var al kızını  gidelim."

"Ne?"

"Çukur'u bırak yeni bir hayata başlayalım. Bembeyaz bir sayfa."

"Yapamam bırakamam. Ailem onlar benim ,ailemi arkamda bırakamam."

"Zühre?"

"Çukur'a bir kez düştün mu çıkamazsın. Hoşçakal."

"Zühre izin ver ben senin ailen olayım."

Gitsem annemi ,abilerimi ,yeğenlerimi özlerdim. Onlarsız yapamazdım. Gitmek istedim bir an ne olacaktı ki zaten ama korktum.

"Benim bir ailem var zaten!"

Arabaya binip oturdum göz yaşları içinde bileğimdeki Çukur dövmesine baktım.

"Biz Çukurdan çıksakta Çukur bizden çıkmaz."

Ne kadar kaçmaya çalışsamdan en sonunda Çukur'a düşücektim. Eve sürmeye başladım ,mahalleye geldiğimde kahveye girdim.

"Selam gençlik."

Abimler bir şeyler konuşuyorlardı.

"Ne oldu?"

"Salih Afganistan'a gitti."

"Neden?"

"Öyle gerekti."

"Tamam ben karışmak istemiyorum siz ne yaparsanız yapın ben kızımla ilgileneceğim."

Kahveden çıkıp mezarlığa gittim Oğullarımın toprağı okşayıp Kemal'in ayak ucuna geldim, dizlerimin üstüne çöktüm kolumu mermerin üstüne koydum,çenemide kolumun üstüne,boşta kalan elimle toprağı okşamaya başladım.

"Kimseye hayran olmadım ben. Beğendiklerim oldu,takdir ettiklerim oldu ama taparcasına hayran olmadım kimseye. Eline bir defa dokunabilmek için içim erimedi mesela ya da kokusunu duyunca yeniden aşık olmadım kimseye. Nefes alışı farklı gelmedi kimsenin. Ama sen sevdiğim adam ne yaptın bana bilmiyorum ama hayran ettin kendine. Kirpik uçlarına kadar hayran olduğum adam gönlümde bu kadar yer etmişken neden gittin? Neden bıraktın beni?"