Çukur

13. Bölüm

Zühre Koçovalı Yaman

2019

Ben kendime sıktıktan sonra bir hafta yoğun bakımda kalmışım o sırada birisi Akşın'ı öldürmüştü. Akkız melek olmuştu,öğrendiğimde çok üzülmüştüm. Psikolojim zaten iyi değildi. Babamın evindeydim Kemal ile eski odamda kalıyorduk,odamı değiştirmiştik tabi eski genç odası değildi. İyileşmiştim ama yatıyordum kimseyle konuşmak istemiyordum. Abimler ne olduğunu sorduklarında cevap vermemiştim. Sena ve Damla yenge yanıma gelip bana destek oluyordu. Aslında evin kadınları beni yalnız bırakmıyorlar en az birisi odamda başımda bekliyordu. Ayşe yengem yanımdaydı şimdi yatağımın kenarına oturup saçlarımı okşadı.

"Zühre yarın Akın çıkıyor."

Sonunda çıkıyordu demek ama sevinecek halim yoktu.

"Seni böyle görmesin çok üzülür,kalk bir banyo yap yemek ye kendine gel. En azından yataktan çıkalım bahçede hava alalım."

Benden cevap alamadığımda saçlarımı okşamaya devam etti akşam olduğunda babam elinde tepsiyle gelmiş bana yemek yedirmişti. Bende mi annem gibi olmuştum. Gözlerim dolduğunda babama baktım.

"Ben annem gibi olmadım sadece içim acıyor. Bu hayatın içine doğdum ama çok ağır geldi. Ben sizinle çatapata da gittim ama evlat acısı beni bitirdi baba."

"Evlat acısını bilirim ben kızım."

Babama sıkıca sarıldım.

"Seni seviyorum İdris Koçovalı."

Elleriyle yüzü tutup okşamıştı.

"Bende seni seviyorum benim en sevdiğim kızım."

"Benden başka kızın yok,tabi Salih abim gibi başka yoksa."

"Babanla nasıl konuşuyorsun sen bakiyim."

İkimizde gülmüştük yemeğimi yedikten sonra tepsiyi alıp gitmişti. Gece Kemal yanıma gelip uzandığında kollarının arasına girip sarıldım. Dudağının kenarından öptüm.

"İyi geceler sevgilim."

"İyi geceler Çoban yıldızım."

Ertesi sabah Kemal'i yanımda bulamadım ayağa kalkıp pencereyi açtım banyoya girip yüzümü yıkadım yatağımı düzeltip pencerenin yanındaki koltuğa oturdum. İçeri Karaca girmişti kahvaltımı getirmişti beni koltukta otururken gördüğünde gülümsemişti. Tepsiyi masaya koyup karşıma oturdu tostu alıp ısırdım,çayımdan içtikten sonra Karaca'ya baktım.

"Hala iyi misin?"

"Bok gibiyim."

"Hangimiz değiliz ki."

"Doğru."

Kıkırdamıştım,güldüğümü gördüğünde gülümsedi kahvaltımı bitirdiğimde tepsiyi alıp odandan çıktı. Banyoya girip kapıyı kapattım yıkandıktan sonra saçlarımı tarayıp kuruttum.
İlaçlarımı içtiğimde uykumu getirmişti bu kullandığım ağır ilaçlardı. Yatağın içine girip uyumaya başladım.

Saçlarımdaki el ile uyanmıştım kimdi Mahsun mu gelmişti o gün onu öldürecektim kendimi değil. Kendimi uzaklaştırıp yatağın diğer tarafında çıktım arkamı döndüğümde Akın'ı görmüştüm.

"Hala?"

Ne kadar büyümüştü ,yüzü çocuksu değildi artık daha erkeksiydi.

"Akın?"

Yanına gidip sarıldım başımı omzuna koyup ağlamaya başladım. Elleri saçlarımı okşuyordu.

"Keşke gelmeseydin buraya Akın,burada olanın akıl sağlığı düzgün kalmıyor."