PUPPY 🐻🌷

Chapter 14

මොනදේ මගේ ඇස් ඉස්සරහ තිබුනත්..මගේ  හිත තාමත් කියන්නෙ  ඔයා මගේ කියල..ඔයාගෙ ඇත්තම අයිති කාරයා කවුරු උනත් එයා තමා මේ ලෝකෙ ලොකුම වාසනාවන්තයා...කාලයක් ඔයාගෙ සින්නක්කර අයිතිය තිබුනෙ මට ඒත් දැන්..මට ඔයාගෙ කිසිම අයිතියක් නෑ..මට පුලුවන් මාස්ක් එකක් දාගෙන ඇවිත් දුරින් ඉදන් බලල යන්න විතරයි..පරාජිතයෙක් වගේ ඔයාට මූන නොදි හැන්ගිලා ඉන්න එක විතරයි මට කරන්න පුලුවන් . මේක තමයි ලෝකයක්ම දන්න මින් යුන්ගිගෙ ,ලෝකයක් නොදන්න ඇත්ත...අදත් මම ආවෙ children park එක ලගට එන ඔයාව බලන්න...ඒ පුංචි දරුවත් එක්ක පොඩි එකෙක් වගේ සෙල්ලම් කරන හේසොන් දිහා බලන් ඉන්න එකත් මට සහනයක් උනා..ඔව් මේ ඔක්කොම මගේ වැරදි මමයි ඔයාව නැතිකරගත්තෙ...හේසොන්ව බලල එන ගමන් නිකමට phone එක බැලුවෙ යුඉන්ගෙන් පනිවිඩයක් තියෙනවද කියල දැන් සති දෙකක් වෙනව යුඉන් ගිහින් තාම ආවෙ නෑ..එදා රෑ එකපාරටම යන්න ගිහින් තිබුනෙ ඇයි කියල මගෙ හිතේ තිබුනෙ සැකයක් හොබියා මොනවත් කිව්වද දන්නෙ නෑ.අනිත් අයගෙන් ඇහුවත් ඒ කවුරුවත් හේතුවක් දැනගෙන උන්නෙත් නෑ...බොක්ජො බලන්න යන්න ඕන උනත් ඒක නතර කරන්න උනේ..ප්‍රැක්ටිස් ශෙඩිඋල් එක වෙනස් උනා කියල යොන් මැනේජර් call කල නිසා.
_____________________________________
Kai pov

එදා මම එවුන්ව එපාර්ට්මන් එකට දාල ඉක්මනට ගියේ ඔම්මව බලන්න ඒත් ඒ යන ගමන් නතර උනෙ පාරෙ වැටිල හිටිය පොඩි පිරිමි ළමයෙක් නිසා..අප්පගෙ වහල් වැඩ නිසා මම දන්නෙ මිනිස්සුන්ට හිරිහැර කරන්න විතරයි ..ඉතින් පවු විතරක්ම එකතු කරගන්න මට පුංචි හරි පිනක් එකතු කරගන්න එක වටින නිසා ඒ ළමයට උදවු කලා...පිරිමි ළමයෙක් කියල උදවු කලත් ඇත්තටම එතන ඉදල තියෙන්නෙ ගෑනු ලමයෙක්...එයා ඇයි වෙස් වලාගෙන ඉන්නෙ..ඒ හැම ප්‍රශ්නයක්ම හිතේ තියන් මම ඊලග දවසෙ වැඩ ඉවර උන ගමන් ගියේ හොස්පිටල් එකට....

යුඉන් ලොකු විස්තරයක් නොකිව්වත් ඒ කිව්ව දේවල් වලින් මට හිතුන එකම දේ මම විතරක් නෙමෙයි මේ ලොකේ ..මේහෙම අසාධාරණ විදියට දුක්විදින්නෙ කියල...බැලු බැල්මට කොන්ඩෙත් කපල ඉන්න පොඩි කෙල්ල දැක්ක ගමන් ඕන කෙනෙක්ට හිතෙන්නෙ එයා කොල්ලෙක් කියල..ඒ මුරන්ඩු ගතිගුන ඒ දේ ස්තිර කලා..ඒත් කෙල්ලෙක් කියල දන්න ඕන කෙනෙක්ට එයාගෙ අහිංසක හුරතල් ගතිගුන පේනවා..හරියට මට වගේ...වෙනද අප්පගෙ කතාවලින් තැලිල තැලිලම තිබුන හිත යුඉන් ලගදි සුවපත් උනා....දන්නෙම නැතුව සතිදෙකක් ගෙවිල ගියේ හොස්පිටල් එකෙ ලොකු බිලක් ඉතුරු කරමින්...යුඉන් හොස්පිටල් එකට ගේනකොට හිතුවෙ ආයි මේ ලමයව බල්න්න එන්නෙ නෑ කියල..ඒත් උනෙ අනිත් පැත්ත..යුඉන්ට තව විවේකය ඕන හොස්පිටල් එකෙ සතියක් විතර හිටියනම් හොදයි කියල ඩොක්ටර් කිව්වම සල්ලි සල්ලි කියල බලන්නෙ නැතුව  හා කිව්වෙ යුඉන් එක්ක තව ටික දවසක් ඉන්න පුලුවන් කියන සතුට එක්කමයි..ඒත් තවත් යුඉන්ව බලාගන්න තරම් සල්ලි මන් ලග නෑ..ඔම්ම එක්ක පුලුවන් කාලෙක ඉන්න පුංචි ගෙයක් ගන්න ඉතුරු කරපු පොඩි මුදලක් තිබුනා . ඒක යන්තමට හොස්පිටල් බිල් එක pay කරන්න ඇතිඋනා..ඒත් යුඉන් අකමැත්තෙන් උනත් දැන් බාරකාරයෙක් හොයල බාර දෙන්න ඕන..ඇහුවට මේ කෙල්ල කාටවත් කියන්නෙත් නෑ..යන තැනක් ඇහුවම ඒ කියන්නෙත් නෑ..සනීප උනත් තාමත් දුර්වල තත්වෙ ඉන්න යුඉන් වගකිමක් නැතුව  යවන්න හිත දුන්නෙ නැ..එහෙමයි කියල යුඉන් මට එක්කන් යන්නත් බෑ..ඔය ඔක්කොම ප්‍රශ්න වල හිරවෙලා ඉද්දි තමයි දවසක් යුඉන්ගෙ phone එක මේසෙ උඩ තියෙනව දැක්කෙ..ඒ වෙනකොටත් කෙල්ල හිටියෙ නින්දෙ..මේ කරන දේ හොද නැති දෙයක් උනත් ඒ වෙලාවෙ මට කරන්න දෙයක් නැති නිසාමයි කෙල්ලගෙ fingerprint එක තියල phone එක unlock කලේ..හරි පුදුමයි contac list එකේ තිබුනෙ numbers හරිම පොඩ්ඩයි..මම මෙතනින් කාටද call කරන්නෙ ..එතකොටම අහම්බෙන් දැක්කෙ නමක් නැතුව ❤ heart එකකින් විතරක් save කරල තියෙන number එකක්..ඒ කවුරු උනත් යුඉන්ට ගොඩක් සමීප වගේම යුඉන්නුත් සමීප කෙනෙක් වෙන්න ඕන ඒ නිසාම එයා තමයි යුඉන් බාරදෙන්න පුලුවන් හොදම කෙනා..