|Tamamlandı|
"Bırak peşimi istemiyorum seni"dedim bütün gücümle beni zorla tutamazdı burada.
"çok geç kaldın be güzelim ama şunu unutma gölgeden kaçabilir sin ama benden kaçamazsın ".dedi
ben nasıl kurtulacaktım bu adamdan.
Olmuyordu. Ne kadar kızdıracak ya da çocukça aptalca şakalar yapsam da ya beni öpüyordu. Ya da boşa çabaladığımı söylüyordu.
Ya da benden vazgeçmediğini söylüyordu açıkçası mafya liderinin beni bu kadar sevmesi biraz hoşuma gidiyordu.ama karanlık geçmişimi anlatamam ya da onunla olamam.
Hayat benim için sadece perdeleri kapanmış bir tiyatro sahnesinde.
Ve ben o sahnede karanlığa mahküm edilmiştim.
Sevmek benden çok uzak hata imkansızdı.ben o konuları bırakalı yıllar oluyordu.
Yine kahvaltı masasında kahvaltı ediyorduk. o bana bakıyordu bende önüme bakıyordum.
"Bugün ki suikastın ne acaba?"alayla sırıtarak haklıydı.da saçma sapan şeyler yapıyordum
"Hiç bir şey vazgeçtim sen kazandın "dedim önüme bakarak savaş masadan kalkarak beni kaldırdı. Ve beni merdivenlerle birlikte yukarı çıktık. Açıkçası kaçsam bile gideceğim bir yerim yoktu veya kimsem bende pes edip akışına bıraktım ne olacaksa olsun.
Beni kendi odasına soktuğunda karışımdaki koltuğu işaret etti odasında bir yatak iki koltuk ve bir yan odada kıyafet dolabı vardı.
Koltuğa oturduğumda o da yanıma oturdu ve beni kendi kucağına çekti ayağım bir yandan sarkıyordu. Benim yüzümü kendine cevirerek suratıma baktı.
"Neden üzgün görünüyorsun"dedi düz bir ifadeyle ben sadece yere bakıyordum
"Beni gerçekten çok mu sevmiyorsun?"dedim ifadesiz ve.
"Senin için dünyaları yakarım onurum anlat neyin var"dedi düz bir sesle gözlerimi ona çevirdiğimde bana bekleti ile bakıyordu.
"Biliyorsun yetimhanede büyüdüm bebekken ben sekiz yaşımda fark etim gay olduğumu ve aşk olduğum çocuğa açıldım o benimle dalga geçerek beni yurd müdürüne ispiyonladı ve müdür bana on yıl işkence eti"soluklandığımda ona bakıyordum.
İfadesiz bir şekilde karşıya bakıyordu
"Devam et"dedi düz bir ifadeyle devam ettim
"Sonra beni sokağa atmakla tehdit etti mecburen kabul ettim beni yurda kimsenin alamayacağını söyledi çocuktum ama bir gün konuşurken duydum bana sahip olacağını söyledi ama ben yetkilileri arayarak onları çağırdım tam bana dokunacak en yetkililer geldi ve adamı meslekten attılar ve ben bu sayede turta kalıyorum"dedim savaşa baktığımda ayağa kalkarak
"Burada bekle"dedi ve gitti acaba ne yapacaktı yapacaklarından korkmuyorum değilim
Bir saat geçtikten sonra savaş odaya geldi ve koltukta oturarak beni kendine çekerek
Kafasını boynuna gömdü derin bir nefes alarak kafasını kaldırdı
"Hasretim.keşke o adamı kendi elerimle öldürseydim bunu bilmiyordum Allah kahretsin"dedi sert bir soluk vererek.
