34.bölüm

963 43 2
                                    

Yazardan.

Genç adam kapıda iki korumanın olduğu lüks  villayı gözetlereken derin bir nefes alıp telefonunu çıkartarak ara tuşuna bastı.

"Buyrun efendim?"dedi kadın sekreter.

"Başlayabilirsin"dedi genç adam soğuk bir sesle.sekreter kadın hafif ürpererek onayladığı da genç adam telefonu kapatarak göz hizasına giren eve bakarak gözlerini kapattı.

Buradaydı.

Aşık olduğu sevdiği.

Abisi olacak herif yine kazanmıştı sevdiğini. Ama bu sefer olmayacaktı.

Enes elindeki anahtarı çevirirken kapıdan siyah takım elbise ile çıkan abisi savaş vezirhana sonrada pencerede abisine bakan Onur'a baktı.

Dişlerini sıkarak yumruk yaptığı elini gevşettiğinde savaş arabasına binip gittiğinde Enes derin bir nefes daha da alıp gülümsedi.

'işte başlıyoruz'dedi içinde ve hareket etmeye başladı.

Onur kızılkan bakış açısından...

Savaşın acil şirkette bir işi çıktığı için acilen kahvaltısını etmeden evden çıktığında bende salona geçerek elime kumandayı alarak televizyonda kanal aramaya başladığım bir şey bulamayınca bıraktım.

Acaba ne yapabilirdim?

Dilek ablayı unutmuştum.ah kesin beni öldürecekti.

Oxford ünv. Yılını durdurarak evde özel hoca diyen savaş derdimi anlatamasamda beni dinlememişti.

Ve sonuç! Onun dediği olmuştu.

Sehpanın üzerindeki telefonumu alarak Dilek ablayı aradığımda bir kaç saniye sonra telefon açılarak.

"NERDESİN SEN?"diye bağıran dilek abla. Telefonu biraz uzaklaştırarak olan biten her şeyi anlatığımda sesi sakın geliyordu şuan.

"Bak onur emin misin seni üzme şansı çok yüksek?"dedi Dilek abla.aslında haklıydı.

Ama benim yokluğum onun harabe halini ve içimdeki duygularım bu kararı verdirirken başka bir şey düşünemiyorum.

"Eminim abla o bensiz harap olduğunu gördüm"dedim. Dilek abla sessiz kalırken mutfaktan tıkırtı sesi gelince kaşlarımı çatarak.

"Dilek abla ben seni sonra arayayım olur mu?"dedim.

"Ne oldu iyi mısın?"dedi telaşlanarak

"Evet iyiyim bir işim vardı da"dedi ayağa kalkarak.

"Tamam canım sonra konuşuruz"dedi telefonu kapatarak.

Telefonu sehpanın üstüne bırakarak mutfağa girmeden önce dolabın önündeki vazoyu elime alarak mutfağa girdiğimde kimse yoktu.

İyice paranoya biri olmußtum.hem hırsız nasıl bu eve girebilir ki bu mümkün değildi.

Kapıda korumalar vardı.hem alarm çalardı hırsız girdiğinde.

Gözlerimi devirerek mutfaktan çıkacaken burnuma kapatılmış pamuk ile nefes alamadığımda bellimi saran kollar ve nefes aldığımda bedenim hafif gevşerken çırpınan ellerim gevşeterek bıraktığında bedenimi taşamayacağımda gözlerim kapanırken onun sesini duydum.

"Seni bu sefer ona bırakmayacağım"dedi kulağımda fısıltısı.

Sonrası uçurum karanlığı.

*******

Sezonu açtık bol yorum ve oy yapmayı unutmayın. Bu arda yeni kurgum yayında göz atmayı unutmayın aşağa bırakıyorum.


BENDEN KAÇAMAZSIN-BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin