Savaş akın Vezirhan bakış açısından...
Derin derin soluklar alıyordu ama olmuyordu.geçmiyordu lanet ağrı.
Dayanamamış tın. Kendimi onurun yanında bulmuştum yine.
Kalbim aklım,fikrim hepsi onursuz yapamıyorsun olmuyordu lanet olsun olmuyordu.
Kalbini yeniden kazanmalıydım.
Bunu sadece baş başa yapabilirdim. Sadece
O ve
Ben.
Onsuz ne uyuyabiliyordum nede nefes alabiliyorsun.
Onu gördüğüm günü hatırlıyorum da...
8 yıl önce....
Babam ihaleyi vermeyen avukatı ve karısını öldürdükten on gün geçmişti.
Ve bu avukatın çocuğuda var olduğunu biliyordum ama onu görmemiştim.
Derin bir nefes alıp bakışlarını cama çevirdiğinizde arabada oturmuş yetimhanede ki bahçede oturmuş elinde kalem ve kağıt tek başına oturan siyah saçlı mavi ve yeşil arası olan gözleri olan erkek çocuğa bakıyordum.
Yüzü ifadesiz ve masum duruyordu.
Çocuğa baktığımda sol göğüsümdeki kalbimin daha hızlı atığını hissettim.
Ne oluyordu bana böyle!
Bir kaç dakika sonra Ali'den getirin arabası yanımda durduğunda arabadan inip arka kapıyı açıp yanımda oturdu.
"Efendim geç kaldım ama dosyayı buldum"dediğimde hala oçocuğa bakıyordum.
"Efendim çocuğun ismi onur kızılkan anne ve babası avukat ve on gün önce öldürülmüş ve devlet çocuğu karşınızdaki yetimhane yurduna bırakmış"dediğinde dosyayı aldım.
Dosyadaki fotoğrafa baktığımda bir an affaladım.
Bu bahçede oturan çocuk.
Bakışlarını yetimhanesi bahçesine çevirdiğinizde çocuğun bana baktığını gördüm.
Gözlerinde kimsesizliğin açısı vardı.
Ve benim öz babam bu çocuğu kimsesiz bırakmıştı.
Ama benim herşeyin olacaktı.
Hayatım,herşeyin,en değerli varlığımız olacaktı.
Çocuğa buruk bir şekilde gülümsediğimde çocuk ayağa kalkarak yurda girdi.
Ve kalbimin hızlı atışı ona olan aşkımın ilk görüşte anlamıştım...
Hatıralar gözlerimin önünden giderken buruk bir tebessüm vardı dudaklarım.
Elimdeki bavulu çekiştirerek odadan çıktığımda korumalar eşyaları bagaja yerleştiriyor karşı.
Derin bir nefes alarak arabaya bindiğinde onurumu kazanmak için her şeyi yapacaktım.
Onur kızılkan bakış açısından....
"Seni özleyeceğim"dedi Dilek abla bende ayrılırken bende ona sarılıp
"Bende"dedim.
Savaşın beni bırakmaması canımı sıkıştı. Bunun için uzaklaşmak için Oxford üniversitesine gitmeye karar vermiştim.
Dilek Ankara burada kalıp bürosunu kuracaktır.kadıncağız benimle harap oldu.
" Sık sık ara beni "sesi ağlamaklı çıkıyordu kafamı sakladığı MDS son kez sarılıp ayrılarak taksiye bindiğinde şoför bezmiş bir ifadeyle arabayı çalıştırıp havalimanına gitmesini söyledim.
Artık kendi hayatımı yaşayacaktım. İki sene öncesi gibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENDEN KAÇAMAZSIN-BXB
Romansa|Tamamlandı| "Bırak peşimi istemiyorum seni"dedim bütün gücümle beni zorla tutamazdı burada. "çok geç kaldın be güzelim ama şunu unutma gölgeden kaçabilir sin ama benden kaçamazsın ".dedi ben nasıl kurtulacaktım bu adamdan.
