Yokluğunda

12

Selammmm ben geldimm.

Nasılsınızz?

Ah ben şu sıralar çok iyiyim sizde iyi olun 🧡🖤

Ve ve ve yeni bölüm.

Bekletmicem vee buyrun bölüme🧡💖❤️

"Yusuf Bey"

Hızla odama girip derin bir nefes verdi.

" Erva nabtım sana böyle davranıyorsun"

Nee!  bağırıyordu...

Gözlerine bakıyordumm..

"Altı üstü öptüm ne olmuş? Dünyan mı karardı.."

Sinirden damarları çıkmıştı.
Ben ise alık alık yüzüne bakıyordum.

" Yusuf bey"

Anında sözümü kesmiş " hala bey diyor yaa.. Hala"

Saçlarını çekiştirmiş kendi etrafında döndü.

" Yusuf bey beni anlamayı denediniz mi hiç, cevap vereyim hayır!"

Saçlarını çekiştirip etrafında döndü. 
Ellerini havaya kaldırdı  "tamam tamam hiçbirşey.... son sözüm sana bir daha yaklaşmayacağım"
Demiş bir hızla  odadan çıktı.

***

1 HAFTA SONRA

Rüya gibi başlayıp kabus gibi biten Paris maceramız sonrası ufak bir tatile girmiştik.

Neredeyse 1 haftadır Yusuf beyi görmüyordum.. Evde ömrüm çürümüştü adeta.

Ansızın  çalan telefonum bütün dikkatimi bozmuştu.

Okuduğum kitabı kapatıp masadan telefonumu aldım. 

Talat!

Son yaptığından sonra cok göresim yoktu.

" Alo Talat"

Gürültüyle açmıştı.

" Erva sonunda açtın.. Nasılsın"

Sırtımı yatağa bırakıp " iyiyim sen"

" Sesini duyunca daha iyi oldum şeyy buluşalım mı"

Duvarda ki saatte baktım akşam 6 buçuktu.

Açıkmıştım...

" Sen restorantta mısın?"

" Evet yarım saate cıkıcam"

Nefes alıp " Çıkma ben geleyim hem yemek yerim"

****

Restorantın standartlarına göre giyinmiştim.
Karşımda Talat oturuyordu yemeklerimizi bekliyorduk.
Yemekler gelmiş garson uzaklaştı.

1 ay öncesine nazaran burda çalışmıştım.
Yusuf beyle aramız kötüydü.. Babam her gün bana işkence ediyordu..

Gözlerimi kırpıştırıp düşüncelerimin arasından çıktım.

" Erva iyi misin?"

Hızla kafamı salladım. " evet hadi afiyet olsun"

Buraya sadece yemek yemeye gelmiştim. Talat bahaneydi. Tabi azcıkta onu görmek istemiştim. Nede olsa bunca sene üzerimde emeği vardı...

" Erva nasılsın görüşmeyeli!"

Aklıma pariste olanlar gelince yüzüm şekilden şekile girmişti.