33

2.4K 103 82
                                    

Selamm ben geldimmmm.

Nasılsınız ballarımmm?

Umarım iyisinizdir. Sizleri çok özledim çok.

Ve size bir haberim var. 
Yeni bir kitap yazıyorum , hazırlıyorum ilk bölümü hazırladıktan sonra yayımlayacağim ve beğeninize sunacağım olumlu geri dönüşler alırsam devam edeceğim. 

Neysee çok konuştum. Buyrun bölüme 🕴️❤️♥️❤️









Geriye ittirip " beni artık rahat bırakın. Babamı öldürdün sıra bana mı geldi? Beni artık rahat bırakın"

Hızla odadan çıktım. Yusuf hızla peşimden geliyordu başımın dönmesi sonrası duvara dayandım.

Yusuf belimi kavrarken " Erva"

Göz yaşlarımı serbest bırakıp Yusuf'a sarıldım.

" Yeter artik, yeter"


**********

1 HAFTA SONRA

" Hadi açlıktan ölücem Abla"

Yusuf çay dolduran ablasına sitem ediyordu. O kadar yavaştı ki.

Günay abla bir hışımla " ne bu canım hizmetçiniz miyim? Ben. Allah'ım neden geldik şu dağ evine"

Günay ablanın haline gülüp salatalıktan ağzıma attım. 

Gözlerimi camdan dışarı çevirdim. Hava karanlıktı yağmur yağacaktı çok belliydi.
Bu hava içimi sıkıyordu, daraltıyordu.

"Erva kızım sıkıntı mı var?"

Kader teyzeye hızla dönüp gülümsedim.

" He yok iyiyim hava biraz kapalı ya içimi bunalttı"

Kader teyze gülümseyip " doğru hava bunaltıcı peki bizim en küçük üyemiz nerde"

Benden önce Yusuf atılıp " uyuyor prenses kendileri yorulmuş da"

Yusuf'un dediğine gülüp " eli kulağındadır"

Dememe Bade'nın çığlığı hepimizi ürkütmüştü.

Benden önce koşan Yusuf'un arkasından ilerledim.

Odaya hızla girmiş Bade'yi kucağına almıştı.  Bade iç çekerek ağlıyordu.

Gözleri büyümüş ve kapkaraydı.

Ne olmuştu bu çocuğa. 

Yusuf minik kafasından defalarca öpüp bir şeyler söylüyordu.

Hızla yanlarına ilerleyip "rüya mı gördü ki"

Yusuf pışpışlayıp sessizce " olabilir" dedi.  

Geçen 3 4 dakika sonunda Bade sakinleşmişti.  

Yusuf yatağa geri yatırmıştı ki tekrar ağlamaya başladı.

" Al kucağına masaya gidelim bizle dursun"

  
Üçümüz birden kahvaltı masasına ilerledik.  Kader teyze ve Günay abla bize bakıyordu.

Sandalyeyi çekip oturdum Bade Yusuf'un kucağındaydı.


"Evet artık başlasak mi kahvaltıya",

Günay ablaya bakıp kafamı salladım.
Gözlerim Bade ve Yusuf'ta idi. 

Bir kaç birşey yiyip  biten çayları doldurdum.

Yokluğunda Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin