52

1.2K 53 13
                                    

Evettt geldimmm. Biliyorum çok uzun zaman oldu ama açıklayabilirim. Az çok bilirsiniz zaten duyurularimda paylaşmıştım. Telefonum bozuldu ve yeni gelmişti.  elim boşalmış ve hızla bölümü tamamladım.

Evet bekletmedennn buyrun bölüme....

Hey 1dk lütfen profilimde ki hikayelerde göz atmayı unutmayın. 💜💜💜🥰😘

........

Ceketimi hızla elime alırken saate baktım. Ohooo mesainin bitmesine 1 saat vardı.

Telefonumu elime alıp odadan çıktım. Lara beni görür görmez ayaklanmış

" Lara masayı hallet ben gidiyorum"

" Tamam Yusuf bey"

Tam asansöre bineceğim vakit yanıma gelen Yavuz beni şaşırtmıştı.

İkimizde asansöre binmiş çıkış katına basmıştık.

Sessizdi hemde oldukça..

" Yusuf!"

Yavuz sessizliği bozmuştu. Hiç konuşmadan yüzüne baktım.

" Kardeşim beni affet"

*********

Şaşkınlıkla Yavuz'a bakiyordum.   Asansör açılır açılmaz çıktım.

" Kaçıyorsun niyee!" bağırışı bugün katı doldurmuştu.

Etraftaki herkes bize bakıyordu.  Sinirle soluyup Yavuz'a döndüm.

" Kaçmak tanıdık mi geldi?"  Yarasından vurmuştum. 

Kafasını sallayıp " kaç defa anlaticaz kaç korktukk anne baba olamıcaz diyee hee"

Bu gülmemi sağlamıştı.  Kafamı olumsuz anlamda salladım.

" Biz bizi niye düşünmediniz. Ervanin alabileceği yarayı hee." .

İyice dibine sokulmuştum.  Kısık kısık nefes alıyordum.

" Kendimizi düşünmekten sizi düşünemedik Yusuf bey!"

Hızla yüzüne yapıştırdığım yumruk sonrası yere kapaklandı.

Etraftakiler şaşkınlık ile bizi izliyordu.

" Kalkkk hadisi kalkk"  Yavuz kalkmış ve nerden geldiğini görmediğim yumruk sonrası geriye sendeledim.

" Vurrrr Yusufff vurrr. İçindeki bütün sinirini öfkeni att"

Kendimi toparlayıp burnu kanayan Yavuz'a baktım bagiriyordu. Gözlerim kimseyi görmüyordu..

Hızla yakasını kavradım " benjm öfkem de sinirim de geçmez Yavuz bunu en iyi sen biliyorsun"

**********

ERVA

Yusuf'un gelmesi gerekiyordu nerde kaldı bu. Açlıktan ölebilirdim neredeyse.

Mutfakta oradan oraya dolaşıyordum. Arıyordum acmiyordu da.

Soluk verip sandalyeye oturdum.  Yusuf'un sevdiği yemekleri yapmıştım.  Sabah ki ölü toprağını üzerimden atmıştım. 

Gerçekler acıtır...

Kapının sesi sonrası derin bir nefes verdim.
Hızla mutfaktan çıkıp kapıya koştum.

Korkuyla Yusuf'a baktım.

" Yusufff nolduu ne bun hal kaza mı yaptın hee başka bir yerinde bir şey var mı?"

Yusuf'un kaşı patlamış, dudağı kanamış ve gözünde morluklar vardı.

Yokluğunda Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin