18

5.6K 171 273
                                    

Selam herkese... Ben geldim! ❤️

Nasılsınız canlarım?

Ah sizi özledimm. ❤️🖤

Ve buyrun bölüme 🖤💙

Lütfen yıldızlamayı ve yorum yapmayı unutmayınız! 🖤



Yusuf böyle bir şeyi nasıl yaptığını hala anlayamıyorum.
Yol boyu göz yaşlarıma hakim olmamıştım...

Ya çok üzülmüştüm ya da çok duygusaldım..

Şu 1 günde ne çok yara almıştım.

Elimde kahvem gözlerim televizyonda ama onu izlemiyordum bile.

Ya beni hiç aramış mıydı?

Hızla ayağa kalkıp telefonumu çantamdan çıkardım.

Hay böyle işin sessizdeymiş..

Arasam mı?

Evet!

Hızla üstüne basıp aradım..

Çaldııı, Çaldııı ve meşgul!

Hayal kırıklığı.. Senin yüzünden Erva!

Neden telefonun sessizde?
Salak!

Ardından telefonumun çalması ile hızla açtım.

" Alo Talat..... Nee..... Nasıll yaa.... Tamam.... Hangi hastane.... Tamam geliyorum.."

*********

YUSUF

" bu Erva'nın sözleri değil Anneanne"

Erva gideli saatler oluyordu arıyordum ama açmıyordu.

" Oğlum sakin oll konuşur halledersiniz o kıza ben güvendimm"

Anneanneme bakıp gülümsedim.. Yapmayacağını biliyorum amaa ablam neden böyle söyledi...

Ervadan hoşlanmadığını biliyordum bunu yapacak kadar da düşmezdi herhalde.

Bilmiyorum..

O sırada telefonumun zil sesini duyuyordum.

Hızla içeriye ilerledim salona gireceğim sırada kesildi..

Salona girdim ablam telefonumu tutmuş bana bakıyordu.

" kimdi arayan Erva mı?"

Ablam gözlerini kaçırmış garip şekilde
" yok banka"

Koltukta oturan Gökçeye baktım. Bana bakıyordu.. Bu kız niye gelmişti?

Ablama doğru ilerledim ve telefonumu aldım.
Cebime koyarken " gidiyorum ben"

Ablam " nereyeee Yusuf kız o kadar geldi seni görmeye"

Gökçeye baktım ayağa kalkmış bana doğru adımladı. Ablam hızla salondan çıktı.

Gökçe dibimde bitmiş ellerini omzuma koydu. " Yusuf bize bir şans daha ver seni, bizi çok özledim"

" Gökçe Ben Erva'yı seviyorum"

Gökçe bana baka kalmıştı.. Ama doğru olan buydu.

" ne var o kızda Yusuf? Bende olmayıpta ona olan ne var?"

Hafifçe gülüp " Güven, sadakat, saygı, merhamet.. Daha saymamı ister misin?"

Gökçe saçlarını çekiştirip "Yusuf gitmek zorundaydım yapma"
Telefonumun sesi ile hızla cebimden çıkardım ve açtım.

Yokluğunda Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin